Mavi Gözler

"BEN ONSUZ YARIMIM"

HATIRLATMA
Uyandığımda 15.30'du. Ben hala Berke Can'ı düşünüyordum onsuzken yarımdım sanki...
Ben dün gece ölmüştüm belki de...

Evet bugün okula gitmemiştim çünkü kendimi hiç iyi hissetmiyordum aslında bu hafta okula gitmek istemiyordum... Hemen hazırlanıp aile doktorumuz Ali Bey'e gittim.
-Ali Bey merhaba.
-Merhaba kızım.
-Sizden birşey istiycektim de.
-Buyur kızım.
-Rapor verir misiniz?
-Neyin var?
-Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Çok halsizim.
-Tamam. Ama önce bi muayene edelim.
Doktor Ali Bey beni muayene ettikten sonra 1 hafta rapor vermeye karar verdi. Eve geldiğimde saat 18.30'du. Annem beni merak etmişti.
-Merhaba anne.
-Kızım nerdesin? Sen. Çok korktum.
-Doktora girmiştim anne.
-Ne oldu bi sorun mu? Var.
-Hayır anne rapor almaya gittim.
-Tamam kızım.
-Anne ben odamdayım.
Dedikten sonra odama çıktım ve şarkı dinlemeye başladım. Yine o şarkı çıkmıştı. "UKTE-İLK GÖZ AĞRIM" ben yine ağlamaya başlamıştım. Yine Berke Can aklıma gelmişti. Gerçi hiç aklımdan çıkmıyordu. Şarkı dinlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Saat gece 1 olmuştu. Ağlamaktan gözlerim şişmişti ve artık uykum da gelmişti...
Uyandığımda aşağıdan sesler geliyordu. Hemen koşarak aşağıya indim. Bütün sınıf salonda buluyordu.
-Ne oluyor ya burada. Dedim.
Elif;
-Ecem seni almaya geldik.
-Gelmiycem ben.
-Geliyorsun.diyip.
Kolumdan tutup yukarıya çıkarttı beni.
Üzerimi çıkartıp gök mavisi , bol ve büyük yırtıkları olan bir pantolon giydirdi. Üzerime de koyu mavi bir gömlek giydirip aşağıya indirdi beni...
Birlikte dışarıya çıktık. AVM'ye gittik alışveriş yaptık. Sonra bir Cafe'ye gidip kahve falan içtik... Arkadaşlar beni evime bıraktı. Evime girdiğimde saat 23.30'du. Annem nasıl izin vermişti hayret ettim. Dağa sonra ev halkına selam verip odama çıktım... Hemen uyudum...
Uyandığımda bugün antrenman olduğunu hatırladım ve hemen kalkıp banyoya girdim. Duş aldım , saçlarımı yaptım , hafif makyaj ve formalarımı giydim. Formamın şortu biraz kısaydı. Ana dizimin altına kadar beyaz çorap giyiyordum ve herşeyin hazırdı artık çıkabilirdim. En son mavi kramponlarımı da giyip evden çıktım...
Önce Elif'i almaya gittim...
Elif'i aldıktan sonra stada gitmek için yola çıktık. Stada geldiğimizde daha takım otobüsü gelmemişti. Bizde Elif'le biraz muhabbet ettik ve sonunda otobüs gelmişti. Benim kalbim çıkacak gibi atıyordu.
Hem heyecanlıydım , hem de utanıyordum ve tabi korkuyordum da. Herkes indi ama Berke Can yoktu. Benim yüzüm hemen asılmıştı. Elif hemen gelip sarıldı üzülme yarın gelir dedi. Bende anlamıyorsun Elif "BEN ONSUZ YARIMIM..."dedim. Ve ağlamaya başladım. Ama kabullenmem gerekiyordu Berke Can'ı görmem için yarını beklemem gerekiyordu...😢😢😢

Arkadaşlar bölümler biraz kısa oluyor ama kusura bakmayın... Daha fazla okuma ve yorum olursa bölümler biraz daha uzun olacak....😍💙😘

ARKADAŞLAR UNUTMAYIN BEN SİZ OLMADAN BİR HİÇİM , İLERDE SİZİN SAYENİZDE BELKİ İYİ BİR YAZAR OLABİLİRİM...😍😘😘