Bugün uyandım ve hala boşluktaydım.Buna şaşırmadım çünkü hep böyleydim.Kendimle savaşıyordum adeta.Bu savaşın galibi de ben olacağım kaybedeni de.Güçlü olmam gerekiyor herkese karşı bunu da biliyorum.Fakat geceleri bu pek mümkün olmuyor.Ya hayat zor ya da ben deliyim.Delirmek üzereyim.Hissetmek istiyorum birini.Bu illa sevgili anlamında değil ki.Çok arkadaşım var ama kötü olduğum da arayacağım kimse yok.Sizce mutlu muyum?Mutlu görünen maskeli mutsuzum.Ya da doyumsuz.Ben kimim?
