Class Picture (On Going)

Chapter 1

(Si Suga yung nasa pic sa taas na gaganap bilang si Ashton)

Zyra's POV

"Hahaha sige baby yan nalang ang panoorin natin" sabi ni mommy sakin.

"Yay! hahaha bleeh" sabi ko kay daddy habang dumidila.

"Kunin ko lang yung popcorn sa kusina" sabi ni mommy at pumunta na siya sa kusina.

Maya maya ay nakarinig kami ng kalabog sa kusina kaga nagpresenta si daddy na titignan niya daw kung anong nangyayari habang ako ay naiwan sa sala mag isa.

Bumalik si daddy galing kusina at hinila ako sa maliit na kabinet at pinagkasya niya ako dun.

"Dito ka lang Jessel ok? wag na wag kang lalabas. Kahit anong makita o marinig mo. Wag na wag kang lalabas o gagawa ng kahit anong ingay. Maliwanag ba?" nalilito ako pero tumango nalang ako sa sinabi ni daddy.

Sinara na nya ang pintuan ng maliit na cabinet at umalis. Maya maya nakarinig ako ng kung ano anong ingay galing sa kusina papunta sa taas ng bahay hanggang sa makarating sa sala yung ingay. Naririnig kong sumisigaw si mommy at humihingi ng tulong. Tapos sumunod ang malakas na tunog ng....Baril.

Ayaw kong maniwala sa narinig ko. Hindi maari. Hindi 'to totoo. Panaginip lang to. Narinig ko naman ang kotse namin na umandar at umalis. Nung wala na akong ibang marinig lumabas na ako sa kabinet at automatikong napaiyak sa nakita ko.

Ang mga magulang ko. Wala na sila. Nakahandusay sila pareho sa sahig at may mga tama ng baril.

Tumakbo ako sakanila at niyakap ang kanilang mga malalamig na katawan. Miski isang tibok ng puso wala na akong marinig. Parang kanina lang nagkakatuwaan kami. Hindi ko lubos maiisip na wala na talaga sila.

Pero bakit? bakit sila pinatay? anong kasalanan nila? mababait silang tao kaya bakit nila ginawa ito sa mga magulang ko? hahanapin ko ang may gawa nito at ipaghihigante ko kayo. Pangako yan.

Tumayo na ako sa kinauupuan ko. Nagulat ako ng biglang may humawak sa balikat ko.

"Tutulungan kitang makamit ang hustisya para sa mga magulang mo"

2 years later

Inampon ako ni Jack Olivares. President at founder ng Dragon Corp. Sabi nya tutulungan niya daw akong makamit ang hustisya para sa mga magulang ko kaya pumayag ako. Tinuring niya akong parang tunay na anak at tumayong pangalawang ama ko.

Tinuruan niya ako kung paano lumaban at pinag aral sa pribadong paaralan. Parang isang tunay na ama lang.

"Dad, saan nanaman kami lilipat ng school?" tanong ni Ashton kay dad. Siya ang tunay na anak ng dad ko na kapatid ko na ngayon.

" Sa Kayashin University" sabi ni dad.

"Kayashin?" nalilitong tanong ni kuya.

"Oo dahil ang may ari ng paaralan na yan ay walang iba kung di si Mr. Jasper Kayashin ang may founder ng Red Jaguar corp."

"Ibig sabihin sila ang pumatay sa mga magulang ko?" sabat na tanong ko sa usapan nila dad.

"Oo, kaya kailangan niyong pumasok sa paaralan na yan para kumuha ng impormasyon tungkol sa Red Jaguar"

"Pero pwedeng makilala nila kami sa apelyidong gamit namin" sabi ko.

"Wala kayong dapat ipagalalala. Hindi nila ako kilala by name at walang ibang nakakakilala ng totoong pangalan natin maliban saating tatlo remember?" oo nga pala. Kaming tatlo lang ang nakakaalam ng pangalan ng isa't isa. Dahil yun ang sabi ni dad na wag daw basta basta ipapamigay ang pangalan namin. Instead of our real names code names ang ginagamit namin.

"So, kukuha lang kami ng impormasyon? Then we're out." Sabi naman Ni kuya"

"Yes, so gather as many information as you can. Got it?"-dad

"Yes" sabay sabi namin Ni kuya.

Umakyat na ako sa kwarto para mag-impake. Dahil bukas na kami aalis Ni kuya papunta sa Kayashin University.

Aalamin ko din kung may kinalaman talaga lang founder ng Kayashin University sa pagkamatay ng magulang ko. And I'll make sure na pagsisisihan nila ang ginawa nila sa magulang ko.

__________

*knocks*

"Zy, Tara na.....Zy?.... Gising na first day of school ngayon"

Pagkarinig ko nun at agad na akong bumangon para magbihis at gawin ang iba ko pang morning rituals.

Jusko. First day na first day malelate ako? Huhuhu.

Pagkatapos ko ng morning rituals ko bumaba na ako para salubungin si kuya na mukhang naiirita na sa kakahintay.

"Ang tagal mo talagang kumilos" tapos nun tinalikuran niya na ako at lumabas. Kaya sumunod na din ako.

Nag drive kami ng mga 30mins papuntang school at tumambad na saakin ang isang malaking bldg.

Wow. Harap palang yan ha. Pumasok na kami sa loob. Pinagtinginan namin kami ng ibang mga estudyante. Anong meron? First time makakita ng maganda? Hahaha.

Dumiretso kami sa principals office para kunin ang schedules namin. Pagkatapos nun iniwan na ako ni kuya. -.- ang bait naman ng kapatid ko sobra -.- *note the sarcasm* -.-

Dahil iniwan ako ng magaling kong kapatid -.- no choice ako kung di hanapin ang room ko ng mag isa -.-

Halos isang buong period na din akong naghahanap ng assigned room ko pero hindi ko parin nakikita. How great -.- paano ba naman kasi -.- nagtatanong ako sa mga estudyante dito ng matino tapos lalayasan lang ako. -.- ang babait naman ng mga tao dito -.-

Lakad lang ako ng lakad kahit pagod na akong maglakad. Hays buhay mga naman -.- hanggang makita ko na yung classroom ko.

Woohoo!! Nakita rin kita sa wakas! Kaso....

*rings*

Anak na... -.- bell na -.- ibig sabihin hindi na ako umabot sa first subject ko -.- bwiset -.-

Naglabasan na ang ibang estudyante para pumunta sa susunod na subject nila. Ako naman, pumunta na rin sa susunod na subject ko kahit hindi ko alam kung saang room yun -.-

Lakad na naman ako ng lakad -.- baka nga wala akong mapasukan na subject ngayon e -.-

Habang naglalakad ay may nakabanggan ako. Ang sakit na nga ng paa ko sa kakalakad tapos mababangga pa ako? Huhuhu iyak na ba ako? Huhuhu.

"Miss? Are you alright? I'm sorry miss" sabi nung nakabangga sakin. Saka ko lang narealize na nilalahad niya pala yung kamay niya para tulungan akong makatayo. Kasi naman e parang mas gusto ko pang maglupasay kaysa hanapin yung hindi ko naman mahanap huhuhu.

"Miss?" Sabi ulit nung lalaki. Oppss, nakalahad parin pala yung kamay niya kaya tinanggap ko na.

"Miss, I'm really sorry. Hindi ko sinasadya na mabagga ka" dinampot naman niya yung mga gamit ko na nahulog. Napatingin siya sa schedule ko at tinignan ako. "Bago ka lang ba dito?" Tanong niya sakin.

"Uhmm... Yes" naiilang kong sagot.

Ngumuti naman siya sakin kaya napangiti na din ako. "Then we're on the same class"

Nanliwanag naman ang itsura ko dahil sa sinabi niya. Hays salamat mapapadali ang paghahanap ko sa next classroom ko.

"Would you like to come with me?" Tanong niya.

"Yes. Thank you very much" nagpresenta siya na siya na daw ang magdadala nga gamit ko kaya hinayaan ko nalang siya at dumiretso na kami sa classroom namin.