In een kil en eenzaam bos
een bos van verdriet en woede en pijn
de bomen beschermen mij tegen de rest van de wereld
als je beter kijkt zie je dat de bomen mijn vrienden zijn
het er misschien maar weinig
maar sterker dan een tsunami
als alle tranen gelost zijn
ga ik naast mijn vrienden staan
als een stek fort
nooit te verslaan want we hebben elkaar