Vergeten

2 0 0
                                    

In een kil en eenzaam bos

een bos van verdriet en woede en pijn

de bomen beschermen mij tegen de rest van de wereld

als je beter kijkt zie je dat de bomen  mijn vrienden zijn

het er misschien maar weinig

maar sterker dan een tsunami

als alle tranen gelost zijn

ga ik naast mijn vrienden staan

als een stek fort

nooit te verslaan want we hebben elkaar


gedichtenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu