Κεφάλαιο 3ο

631 39 10
                                    

Καθισα λιγο αμιλητη και εννοιωθα ενα βλεμμα να με καρφωνει. Εβαλα το προσωπο μου μεσα στα χερια μου και ξεφυσηξα τοτε ακουσα την βραχνη φωνη του Νικου να βγαινει απο το στομα του.

-Ποιος ηταν; Τι ακριβως εγινε;
-Τιποτα σημαντικο.
-Ελα Ανθη ασε τις βλακειες και πες μου εισαι χαλια.

Οντως ημουν χαλια θα επρεπε να παω να συναντησω τους γονεις που ποτε μου δεν γνωρισα! Οτι πρεπει να κανω ενα ταξιδι που θελω αλλα παραλληλα κατι μου λεει να μην παω; Γιατι να εχω αυτο το συναισθημα; Απο τις σκεψεις μου με εβγαλε για αλλη μια φορα η μελωδικη φωνη του Νικου.

-Ανθη δεν εισαι καλα. Εχεις γινει ασπρη σαν το χαρτι πες μου!
-Λοιπον. Ειχα προσλαβει ντετεκτιβ για να βρει τους γονεις μου. Τους βρηκε. Μου εστειλε της συντεταγμενες. Αλλα..
-Αλλα τι Ανθη; Θα παμε μαζι να τους βρουμε!
-Μα...Μαζι; Γιατι μαζι Νικο; Δεν θα το αντεξω να καταρευσω μπροστα σε κανεναν!
-Ανθη δεν ακουω κουβεντα θα ερθω μαζι σου!

Δεν ειπα τιποτα απλα τον αγκαλιασα ασυναισθητα. Γιατι το εκανα αυτο; Ισως να ηταν αυτο που ηθελα εκεινη την στιγμη ο Νικος με αγκαλιασε λιγο αμηχανα. Μολις καταλαβα τι εκανα ειπα ενα "καληνυχτα" και κατευθυνθηκα προς το δωματιο μου. Εκλεισα πισω μου την πορτα και κλειδωσα. Αμεσως ξεσπασα σε κλαμματα. Ο χτυπος της πορτας αντηχουσε στα αυτια μου αλλα δεν μπορουσα να σκεφτω σοβαρα οποτε εκλεισα τα ματια μου και χωθηκα σαν παιδι που το μαλωνει καποιος κατω απο τα σκεπασματα! Το χτύπημα της πόρτας συνέχιζε να αντηχεί στα αφτιά μου, οταν ξαφνικα σταματησε, σηκωθηκα και σκουπισα τα δακρυα μου, ανοιξα δυστακτικα την πορτα και ειδα απο εξω τον Νικο να καθετε με την πλατη στον τοιχο και να με κοιταει με αυτα τα ματια που θα μαγνητιζαν την οποιαδηποτε κοπελα.

-Τι κοιτας; (του ειπα αποτομα)
-Χτυπουσα ποση ωρα.
-Δεν ακουγα.
-Μαλιστα. Λοιπον ποτε φευγουμε;
-Δηλαδη δεν την γλιτωνω να μην ερθεις! (του ειπα με ενα στραβο χαμογελο)
-Οπως το ειπες!
-Σε 2 μερες φευγουμε.
-Ωραια παμε να κοιμηθουμε και μην στεναχωριεσαι θα τους βρουμε! 

Εγνεψα καταφατικα και το μονο που εκανε ηταν να φυγει προς το δωματιο της Βερονικας. Ολο το βραδυ σκεφτομουν τι τον εκανε να αλλαξει τι στο καλο του εκαναν; Ισως καποιο πνευμα τον καταραστηκε για να ειναι καλος μαζι μου; Ή του ηρθε μια μερα καθως ξυπνησε; Με ολες αυτες τις ερωτησεις να περιστρεφονται στο μυαλο μου με πηρε ο υπνος χωρις να το καταλαβω. 

Το πρωι ακουσα κατι θορυβους απο την κουζινα.Σκεφτηκα ποιος να ειναι στην αρχη, αλλα μετα σκεφτηκα πως ηταν σιγουρα ο Νικος αλλα τι εκανε στην κουζινα, μηπως κατεστρεφε τα παντα εκει μεσα; Ηταν το πιο πιθανο. Εβαλα μια ζακετα απο πανω μου και περασα στα γυμνα ποδια μου με γρηγορες κινησεις ενα ζευγαρι καλτσες. Σηκωθηκα και πηγα προς την κουζινα, εκει τον ειδα να εχει ετοιμασει πρωινο, εκει ακουσα την φωνη του να ξεπηδαει απο το στομα του.

Το παιχνίδι του έρωταWhere stories live. Discover now