Mr.743 and Ms.754

AYOKO NA!!

I dont know pero ayoko nang ituloy tong story na to..Kaya ko lang naman to ginawa to reminisce the past which I thought nagcocontain ng good memories..Sa huli wala palang happy ending!!
Lahat ng naririnig kong sad songs iniiyakan ko..Lahat ng songs about marriage iniiyakan ko rin dahil NAIINGGIT ako!!Ang hugot ko lang naman dito is bakit hanggang ngayon single parin ako?Sagot?Marahil dahil umasa ako na meron!Umasa ako na mutual kami dahil narin siguro sa yun din akala ng mga nakapaligid sa akin..Gusto ko ring sisihin ang pagiging strict ng parents ko about having a boyfriend..dahil iniisip ko ngayon siguro tatanda akong dalaga..Masyado akong frustrated!Ayokong makarinig ng about sa lovelife ng mga kasama ko kasi feeling ko umaabot sa ibang level ang pagkaampalaya ko!Dahil ngayon yung akala kong liligawan ako dahil sa mga pinapakita niya wala na at nandoon sa malayong lugar..!ewan kung babalik pa,ewan ko kung may iba na...Assumera lang talga siguro ako kasi wala naman talaga eh,ni hindi nga kami naging magkaibigan..tinutukso lang naman kami nun dati kasi crush ko sya..Ang tanong sya rin ba sa akin..
Ang takbuhan ko minsan sa pagkalungkot ko ay itong wattpad..kasi nga dahil siguro sakay na sakay din ako sa stories..Yung feeling na ikaw yung bida..Ewan pero naiiyak talaga kasi hindi naman talaga problema itong problema ko...Kaso.. GUSTO KO MAGKAROON NG ISANG TAONG PAPANSIN SA magagandang katangiang meron sa AKIN..Hindi tulad ng parents ko na puro failures ko ang nakikita..Nandyan sa success pero wala sa mga panahong puro struggles na lang ata ang meron ako...Maging mga kaibigan ko feeling ko ang habol lang sa akin ay LIBRE!Pano ba naman nakikipagkita lang pag may librehang nang ganap..HOW AM I GOING TO BE TRUE TO MYSELF  IF NOBODY LOVES THE TRUE ME??..
Meron pa ngang times na sumali ako sa different singing contest hoping someone will notice me..pero naubos na ata litid ko sa kakakanta wala!!!Maybe pangit ako?Siguro yun nga..
Nagtataka talaga ako eh..Kasi kung buong araw man ay masaya ako,pagdating naman ng gabi,bago ako matulog,MALUNGKOT nanaman ako..
At isa pa!,Karamihan sa mga kabatchmates ko successful na at ako eto ang kupad kupad,hindi parin umaasenso..Ewan ko pinanganak siguro ako na emotera..Walang kwenta itong iniisip ko..Ngayon naman,dahil sa likas akong KSP dinadaan ko nanaman sa pagguhit,tapos pinopost ko sa fb.para lang maging popular..pero wala naman akong nakuha dun...
Alam niyo bang nagkaroon din ako dati ng textmate?Ang saya ko nun kasi oras oras may kumukumusta sa akin,pero ni hindi pa nga namin nakikita ang isat-isa,bigla na lang siyang hindi na nagrereply!!Syete talaga..
Nagkaroon din ako nun ng kamutual crush pero dahil sa takot ko sa tatay ko,nandun na siya at magnanine years na sila ng syota niya ang masaklap kaibigan ko pa talaga yung gf niya,who is napakabait kaya hindi ko magawang magalit..
22 yearsna akong nabubuhay sa walang kabuluhang buhay..Dont get me wrong,thankful parin ako na buhay ako . .pero dumadating lang talaga yung araw na ganito na gusto kong ibuhos lahat ng tumatakbo sa isip ko . Kaso wala akong friends na pwedeng sumalo nito kaya isunusulat ko na lang..Alam ko magulo ang pinagsasabi ko,alam ko pwedeng walang makabasa nito gaya nang inaasahan ko pero if ever mwron mang makabasa,pwede bang kahit imaginary lang maging kaibigan kita.?

HINdi naman talaga ako sure kung tama ang tingin ko sa parents ko,sa friends ko,at sa lahat ng nakapalibot sa akin..Ang sure lang ako ay Sa nararamdaman kong LUNGKOT..hindi ko magawang maging masaya sa di malamang dahilan..Umiwas man ako sa sad songs and movies,babagsakparin talaga ako dun kasi gusto kong makarelate sa kung sino mang sumulat o gumawa sa mga letra ng mga kanta at script na napakikinggan ko..
bagay talaga sa akin ang word na NOTHING,as in wala,wala para sa iba,walang nararating,walang kasama,walang kwenta..
To someone:dumating ka na sana,save me from this darkness...

LOVE,
darkheartedLADY