RETALIATION

KABANATA 5

huminto naman si Zen sa tapat ng isang hospital.. agad nyang binuksan ang kanyang pinto at nagmadaling lumabas. Ang bilis nya maglakad pero buti nalang naabutan ko sya bago pa magsara ang elevator, napansin ko naman ang pagkagulat at pagtataka sa mga mata nya nang makita ako. Nakalimutan nya nanaman na kasama nya pa ako. Like seriously? he's getting old huh..

anong akala nya iiwan ko sya pagkatapos nya kong dalhin dito. Pinindot nya yung 3 at napansin ko na kaming dalawa lang ang nandito sa loob, like oh my gosh it feels odd.. Me and Zen Monroe in this small place, breathing the same air. Wondering if he can hear my heart beating so fast

pagdating ng second floor bumukas ang elevator at isang lalaki na I think nasa mid 40s ang pumasok, pagewang gewang syang maglakad sa sobrang kalasingan. Huh? Bakit may lasing dito sa hospital? sabagay nakainom din kami ni Zen aah, pero nawala na yung hilo ko simula nung nakalanghap ako ng fresh air, hindi sa labas ng bahay ni Carl kundi sa loob ng sasakyan ni Zen. Ewan ko ba pero parang ang gaan sa pakiramdam and I really don't understand why.

This is the longest time na magkasama kami, and I'm thinking why he didn't push me away from him. Yeah because he is too preoccupied by something or someone here in this hospital.

"Oh my gosh"

naramdaman kong humawak yung stranger sa balikat ko at agad na nagreact ang katawan ko palapit kay Zen, napakapit ako sa braso nya kaya parang natigil sya sa pagiisip ng malalim. Tumingin sya sakin ng masama, oh no.. nang mapansin nyang nakahawak sa balikat ko yung stranger ay agad nya akong hinila papunta sa kabilang side away from that drunk man.

"don't touch her!" galit at nakakatakot ang boses nya

ding! sabay bukas ng elevator at hinila na nya ako palabas.. Ouch masakit yung pagkakahawak nya sa wrist ko, pero hindi ko pinahalatang nasasaktan ako.. baka kapag nagsalita ako ay bigla nya nanaman akong sigawan, alam kong galit sya sa di ko malamang dahilan

Binitawan nya naman ang kamay ko pagpasok namin sa isang room

"Mom what happened?" he said in a concerned voice

Mommy ni Zen? tinitigan ko ang pasyente na kamukhang kamukha ni Zen, same eyes and nose, even the color of their skin..

"Don't worry, tumaas lang yung blood pressure ko, pero sabi ni Doc. okay na daw. I just need some rest and sleep"

napakamalumanay ng boses nya, for sure hindi sa kanya nagmana tong monster na to

"I told you that don't stress yourself too much mom.. Please.." He pleaded

His voice was weak and he looks vulnerable, I'm I dreaming? where's Zen that I used to know? the monster one where is he.. Sino tong kasama ko san nya dinala yung masungit na Zen?

"I'm fine Zen, thank you for coming here, its been three days since you visited.. I really miss you son, come give me a hug"

niyakap naman sya ni Zen.. Woah ang sweet nya aah, parang di bagay.. For sure mabait lang sya kapag kaharap mommy nya

"who is she?" tanong nya habang nakatingin sakin at may malawak na ngiti sa kanyang labi

"amh mom.." parang hindi nya alam kung anong sasabihin kaya ako na nagsalita para sa sarili ko

"I'm Fritzy Linton, nice to meet you po ma'am"

"Oh you're so formal iha, just call me tita.. are you my son's girlfriend?" She smiled at me, I can see hope and excitement in her eyes