GÖLGE

1. bölüm

#Medya İlayda#

"İlayda kalk artık abicim,marketten ekmek alır mısın?Benim işim var,"
-Uf abi ya uf İlayda da İlayda   ,tamam geliyorum,sanki benden başka kimse yok ,dicem evet yok,sabah sabah teallam ya.
"İlayda kalkmadın mı hala,abicim bak beni yukarı çıkartma istersen."
Eyvah sakın gelmesin abim yoksa bir bardak soğuk suyu başımdan aşağı yerim
-Tamam abi kalktım.

Ve hemen yatağımı düzelttim,ben dağınık değilimdir ,odam dağınık olursa ben de dagılıyorum yani ne biliyim, sıkılıyorum, anladınız siz.Dolabımın kapağını açtım ve hemen üstümü giyinmeye başladım.Üstüme siyah salaş bir tişört,altıma mavi Jean bir pantolon,üstüme de siyah kapşonumu aldim,koyu renk giyinmeyi hep tercih ederim .saçlarımı da hemen tarayıp at  kuyruğu yaptıktan sonra hazırdım.Hemen koştur koştur aşağı indim.

-Günaydın abicim .-

diyip yanağına bir öpücük kondurdum ve yanıma abicimden biraz nakit alıp çıktım,tabi abim arkamdan seslenmeyi unutmadı.

"ilayda abicim dikkatli ol sağa sola bakmadan çabuk gel açlıktan ölücem."

-Tamam abiş-

Ve hemen siyah beyaz Adidas ayakkabılarımı da giyip, kapıyı kapadım. Her zaman yaptığım gibi kendi kendime konuşmaya başladım ve eğilip bağcıklarımı bağlamaya başladım,bittiğinde biraz hızlı dönmüş olucam ki birine öyle bir çarptım ki beraber yuvarlanmaya başladık,ama o yuvarlandığım kişi erkek di sanırım parfümünden belliydi ve başım yere gelmesin diye sıkıca tuttu .5-6 basamak yuvarlandiktan sonra sonunda durduk,ama bilin ben nerdeydim çocuğun ustunde, gözlerini sıkıca yummuştu ve belimden tutuyordu.Gözlerini yavaşça açtı , keşke açmasaydın be oğlum,of neydi o? Ela gözlü çocuklara acayip ilgim vardı benim .Bana baktı ve,
"Bir yerin acıyormu?"dedi.

Bende o etkiden çıkıp.

—Yok hayır ya senin?Benim başımı tutuyorum diye kendi başını vurdun sanırım, asıl senin bir yerin acıyormu?—diye sordum.

"Yok hayır ,ben iyiyim." dedi.
Bende yavaşça üstünden kalktım

— Çok özür dilerim ben,kendi kendime konuşuyordum da bir de  bağcıklarımı bağladıktan sonra direk dönüş yaptım,kusura bakma ya,ben çok özür dilerim, tekrardan.—

"Bende de biraz sorun var ya , asıl ben özür dilerim, birşeyler düşünüyordum da başım aşağı eğikti,bende özür dilerim."

Dedi.Ama sen çok mutlu tatlısın ya,ay noluyor İlayda kendine gel,

—Eyvah,—

diyip elimi ağzıma kapattım.O da telaşlanıp,

"Ne oldu,iyimisin?"
diye sordu.

—He yok,iyiyim,ya ben ekmek almak için çıkmıştım da onu unuttum,abim beni öldürecek hemen gitmem lazım.—
Dedim ve koşturmaya başlarken yine ayağım kaydı,tam düşücekken daha adını bilmediğim o çocuk kolumu tuttu,

"Biraz yavaş olmalısın,dikkat et,"
dedi.
Bende utanmış ve mahcup şekilde ona bakarak
—sanırım,evet,—
dedim.
Ve gülmeye başladık.O sırada aşağıdan da ses geliyordu,ama öyle kapılmıştım ki  aldırmadım bile ve ardından,
"İlayda"sesini duyana kadar,bu abimin arkadaşı Alper abimin sesiydi,eyvah yandık ki ne yandık, çocuğun kolundan kurtulup hemen Alper abime döndüm,

—Abi?—

"İlayda sen ne yapıyorsun burda,ve o çocuğun kolunda?"

—Abi valla yanlış anlama,şey benim ayağım kaydı tam düşüyordum arkadaş şey etti,yani tuttu,valla bak inan.—
Alper abim hiç inanmamış gibi bakıyordu