Bölüm üç

52 3 0
                                    

Dalgaların sesiyle huzur bulan ruhum güneşin yavaşca denize batarcasına pembemsi hale bürünmüş adeta büyüleyici görünüşüyle gözlerimi kamaştırıyordu ...
Güneş  batmış dolunay yerini almıştı .Eve dönme zamanı gelmişti. Ağır ağır arabama gitmek üzere yürümeye başlatım ki dalgaların sesi adeta insanı düşüncelere boğuyordu. Tam arabama binmek üzereyken denizden gelen bir cığlık sesi ile irkildim .Boğulmakta olan bir bayan'ın cığlığıydı. Şaşkınlık içindeydim ikinci cığlıkta kendime geldim ve yardım etmek için denize doğru koşmaya başladım.Etrafta çığlığı duyan koşarak geliyordu .Kadının sesi yavaşca kesilmeye
başladı.boğuluyordu hiç düşünmeden kendimii denize attım .
Kadının belinden kavrayıp kıyıya cıkarmaya çalıştım .Kıyıya yaklaşırken yardıma gelenler hemen bana doğru gelerek kadını kıyaya cıkmamda yardımcı oldular. Vatandaşların araması üzerine gelen 112 ambulans bayanı alarak ilk müdahale sonrasında hastaneye kaldırdılar. Birden dalmışım sevdiğim kadının boğulduğu an geldi aklıma. Oda aynı bu limanda bu kıyıda ...
Ambulams hemşiresinin sesiyle kendime geldim.
- Beyfendi geliyormusunuz.
- Iıı evet evet geliyorum
- Siz neyi oluyorsunuz hastanın akrabası mı?
- Hayır hayır tanımıyorum kendisini sadece cığlıklarını duyup yardım ettim durumu nasıl.
- Hayati tehlikesi yok gayet iyi.
Sonunda hastaneye varmıştık baygındı müşade altında tutmak için sabaha kadar uyutmalarını gerektirdiğini söylediler. Başında beklemek istedin .Bırakıp gideceğim kimsesi yoktu heralde gelen olmadı.
Hastane koridorlarında zaman geçmek bilmiyodu. Sandalyenin üzerinde oturdum saatlerce bekledim.
Hemşirenin beyfen beyfendi demesiyle göxlerimi açtım. Uyuya kalmışım .
Hastamız kendine geldi . Sizinle görüşmek istiyor dedi .Kafamı bir yukarı bir aşağı sallayarak tamam dercesine onayladım.Odanın kapısına doğru yürüdüm ama girmekde tereddüt ettim. Yavaşca kapıyı açtım ve içeriye doğru yürüdüm. 25 yaşlarında  bembeyaz teni masmavi gözleri küçük burnu sarı saçlarıyla adeta ışık saçıyordu.
- Buyrun lütfen bende sizi bekliyordum beni galiba siz kurtarmıssınız cok sağolun .
- Yok estafurllah vatandaşlık görevimizi yaptık diyerek sandalyeye oturdum.
- Siz olmasaydınız ben buğun burda olamazdım sizin sayenizde.
- Ben olmasaydım başka biri yapardı . kimi kimseniz yok heralde dünden beri gelen olmadı .
- Evet yanlız yaşıyorum burda ailem trabzonda yaşıyor.
- Haber vermemi istermisiniz .
- Hayır onları telaşlandırmak istemiyorum.
- Nasıl isterseniz dedikten sonra kalkmak için hamle yaptım.
- Ozaman size geçmiş olsun ben gidiyim artık bir ihtiyacınız olursa bu numaradan bana ulaşabilirsiniz diyerek kartımı verdim .
Tam kapıdan çıkarken Hakan bey dedi arkamdaki ses arkamı döndüm.
- Bu arada Derin ben dedi.
- Memnun oldum diyerek cıktım .
Odadan çıkınca birden gözüme saat ilişti saat 09:30 geçiyordu. Birden bugün toplantım olduğum aklıma geldi.
Koşar adımlarla hastaneden çıktım. Bir saat vardı toplantıya. Hızlıca bir taxi çevirip dünkü olay yerine arabamı almaya gittim. Arabamı aldıktan sonra eve gidip üstümü değirtirdim . Toplantıya gitmek üzere evden çıkmak üzereydim ki telefonumun çaldığını fark ettim . Arayan stajerimdi.
- Alo
- Hakan bey bugünkü toplantınız iptal oldu. Bilgilendirmek için aradım.
Teşekkür ettikten sonra telefonu kapattım.
Aslında tam istediğim şeydi. Duş alıp dinlenmek istiyordum. Hemen duş alıp yatağıma uzandım..

DERİNLERDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin