CHAPTER 1
"Hoy Amilka! Bukas ng umaga ibibigay mo yang telepono mo sa mama honey mo bago ka umalis!"
May halong kaba, sakit at lungkot ang naramdaman ko nang marinig ko ang mga salitang yun nung gabing yun. hindi ko lubos maintindihan kung paano, bakit at anong nagawa ko? Hindi ko alam kung paano ko sasabihin toh sa kanya, hindi ko alam kung kakayanin ko na wala kaming communication! :( It really hurts! Paano na toh? Halos umiikot ako sa buong bahay, iniisip kung paano ko sisimulang sabihin sa kanya. I started by taking a deep breath, and then nagtext ako by saying, "Babe?". Hayyy. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon niya kapag sinabi ko na sa kanya. After a few seconds, nagreply siya, "Oh? Bakit po babe ko?". Gosh. I dunno where to start, and HOW! :'( Okay..okay... So this is how it goes...tumawag siya...
*CONVO sa Call*
Ako: Babe, may sasabihin ako sayo.
Babe: Ano yun?
Ako: Kukunin na bukas phone ko. Di ko alam kung ibabalik pa.
Babe: Eh pano yun? (ang lungkot ng tone ng voice nya)
Ako: Awww. Babe, kaya natin toh. Gagawin ko lahat. Makiki-insert ako ng sim kung pwede. Basta. Kaya natin toh ha?
Babe: Opo. Pero bakit> Ano ba nagawa mo?
Ako: Hindi ko alam eh.
Babe: MamiMiss kita babe ko, asawa ko, mundo ko, buhay ko at FOREVER ko.
Ako: MamiMiss din kita. Iloveyou.
Babe: Iloveyoutoo.
Ako: Sige na. Text na lang muna ha. Baka mahuli tayo.
Babe: Sige po/
Ako: Mwah! Mwah! Mwah!
Babe: Mwah! Mwah! Mwah! Iloveyou babe!
Ako: Iloveyou too! Bye.
Babe: Bye.
---
Medyo gumaan ang pakiramdam ko. Nalulungkot ako kasi huling gabi na namin magkausap. Ang sakit saki. Sobra. Before anything else, di ko pa nasasabi na Vin ang name ng babe ko... She's a les...but..WHO CARES?! Mahal namin ang isa't isa. No one has the right to judge her for what she is. In fact, unti-unti nang natatanggap ang mga katulad niya. Bago kami matulog nung gabing yun, magkausap muna kami. Sinamantala na namin ang gabing yun dahil hindi namin alam kung kelan ulit mangyayari yun. Nang antoki na kami, sabay kaming nagpaalam, nag-goodnight, nag0Iloveyou at nagsabihan ng FOREVER na talaga kami. At that moment, sabay naming ibinaba ang call at natulog...
The next day, MONDAY! Examination day namin! Pagkagising ko tinext ko agad si Babe at bumati ng good morning, sinabi ko sa kanya na magreready lang ako for school. Nagmadali na ako at pagkatapos ko magbihis, tumawag siya, syempre last day ng phone ko sakin. Nag-usap kami at sobrang nalungkot ako at naawa sa kanya nang sinabi niya na, "Babe, kahit ano mangyari, at kahit mawalan tayo ng communication, mahal na mahal na mahal kita. Akin ka lang ah, iyo lang ako. Sa'yo lang."
~End of Call~
Binaba ko yung phone call na tumutulo ang luha ko. Bago ko ibigay ang phone ko, kinuha ko ang sim ko at inabot sa lola ko ang phone. So, this is how the real story starts. Araw-araw, gabi-gabi, isusulat ko ang mga ginagawa ko at nararamdaman ka sa mga arw na WALA kaming communication, which is sobrang hirap :'( As in..SOBRANG HIRAP! </3
1st Day
Ito yung araw na binigay ko na yung phone ko. Ito yung last day ng pag-uusap namin. Habang nag-e-exam, wala akong ibang iniisip kundi siya. After kong magtext, nag-nap ako at pagkagising ko, umiyak ako kasi miss na miss ko na agad siya. Hindi ko alam kung okay ba siya, kung kumain na ba siya o kung ligtas ba siya at kung sino kasama niya. Hanggang sa paglabas ko sa school, kumakapa ako sa bulsa ko pero naalala ko na wala na nga pala akong phone para i-update siya na nakalabas na ako sa school, na pauwi na ako, at kung nasa bahay na ako or kung anong ginagawa ko at a certain moment. Nang makauwi ako na ako sa bahay, nag-aral agad ako para makapagpahing na ako agad. Pagkatapos kong mag-aral, nakitext ako sa ate ko at tinext ko siya....
1st Night
"Babe, Imissyou! Miss na miss na kita. Kahit ganito kahirap ang situation natin, lagi mo lang tatandaan na mahal na mahal na mahal kita. Pag namiMiss mo ako, tingin ka lang sa stars, tapos pag namiMiss kita tumitingin lang ako sa moon. Kasi, ang stars at moon kahit may distance sa sky, parehas pa din silang nagsa-Shine, parang tayo, kahit may distance nagmamahalan pa din. Goodnight! Iloveyou so much my life, my world, my everything, my FOREVER. Ingat palagi ha. Sige. Nakitext lang ako."
After kong masend ang message kong yun, I can't help but cry. mNatulog na ako habang tumutulo ang luha sa mga mata ko...
ON TRACK: Long Distance by: Bruno Mars
2nd Day
Morning! 2nd day ng exam and 2nd day din na wala akong phone. Medyo nakakalma na ako. Pero di pa din ako masaya. Nalulungkot pa din ako kasi namiMiss ko na talaga siya. Hayy. Nagstart na kami magtest, recess at hanggang sa labasan namin, yung phone ko lang ang bukangbibig ko. Grabeeee. Mababaliw na yata ako. Ang kaibigan kong si Iezyl halos umusok na yung tenga dahil paulit-ulit ang sinasabi ko. K. Naiiriat na siya. Swear. Eh ano magagawa ko? Miss ko na miss ko na talaga siya eh. :((( Aish. Imma freak out! So ayun, tapos na ang exam, sabay kami palagi umuuwi. Nang makasakay na ako sa jeep, senti na ulit. Syempre, wala akong makausap eh. Tapos ang kanta pa sa jeep ay "Back To December". Sobrang senti nung kanta na yun para sakin. Naalala ko nung sinagot ko siya nung December 25. Hayyy. :3 So ayun, tiring day! nakauwi na ako sa bahay, pagka-uwi ko nagpahinga agad ako at nag-aral.
2nd Night
This night... Wooh! This night damn sucks! :'( Cry night again </3 Katatapos ko lang mag-arak ang 2nd night na wala akong phone. Hayyy. Kumain na kaya siya? Tuloh na kaya siya? Hindi ko alam kung kumakain ba siya sa tamang oras, kung nakakatulog ba siya ng ayos o kung sino at ano ang ginagawa niya. So ayun, inantok na ako kaya natulog na ako. Goodnight! Hoho!
"ZzzZzzZzz"
ON TRACK: Back To December by: Taylor Swift
(To be continued)
