Naar Nederland

18 7 0
                                    

Het is half 2 's nachts, iedereen pakt hun spullen. Ze nemen Elia in het ziekenhuisbed mee. Ze duwen Elia zachtjes de helikopter in. Gelukkig slaapt ze nog. Dan gaan de doktoren, piloot en ouders van Elia de helikopter in. Het is 2 uur 's nachts, ze gaan vertrekken. Een tocht van 1,5 uur, maar voor Elia's ouders voelde het als een hele nacht. Ze hadden heel veel spanning in hun lijf,  zou Elia wel blijven slapen? Elia's ouders keken uit het raam, het was mooi met alle lichtjes. Opeens hoorde ze dekens bewegen, ze durfde niet te kijken. Was dit waar ze zo bang voor waren? Werd Elia nu echt wakker? Ze keken om. Gelukkig draaide ze alleen maar. Ze was nog diep in slaap. De reis verloopte verder voorspoedig.

Het is half 4, ze zijn geland op Schiphol. Nu moesten ze met de ambulance naar Utrecht. Daar kunnen ze veel onderzoek doen en het is niet heel ver weg.

Ze zijn bij het ziekenhuis. Elia wordt naar een speciale afdeling gebracht. Ze wordt daar goed verzorgt en haar ouders krijgen een plek om bij haar te blijven. Nu hoeven ze alleen nog te wachten tot Elia wakker wordt. Haar ouders krijgen wat te eten en te drinken, en worden verder goed verzorgt. Er blijft de hele tijd een verpleegster bij. Als Elia wakker zou worden, moesten ze zorgen dat ze niet meteen zag dat ze ergens anders was. Als ze er wel achter zou komen, zou ze in grote paniek kunnen raken. Elia's ouders zaten te wachten tot Elia wakker zou worden.

Rond 5 uur in de 's ochtends werd Elia wakker. Ze keek verward om haar heen. Ze was blij toen ze haar ouders zag. Ze knuffelde hun. Toen voelde ze weer een flinke steek in haar been. Ze ging weer liggen en nam een pijnstiller. Toen vroeg ze aan haar ouders waar ze was. Ze vertelde: 'Je ligt nu in het ziekenhuis van Utrecht. We zijn rond 2 uur 's nachts, toen jij diep sliep, met een traumahelikopter naar Utrecht gevlogen, want hier is meer onderzoek mogelijk'. Toen kreeg Elia grote ogen. Haar ouders waren verbaast dat ze niet begon te schreeuwen van angst. Elia knikte en deed haar ogen dicht. Ze begon harder te ademen en was weer diep in slaap. Haar ouders gingen ook slapen. Ze konden op een knopje drukken als ze hulp nodig hadden.

Het was half 9 's ochtends, Elia's ouders werden wakker. Ze keken naar Elia, die al lekker aan het ontbijten was. Elia wist nog niet dat haar vrienden vandaag op bezoek kwamen, want anders zou ze zich te druk maken. Elia's ouders gingen ook ontbijten. Ze liepen naar het restaurant en vroegen daar of Elia met het bed mee mog. Binnen 10 minuten lag Elia in haar bed in het restaurant. Ze kletsten een beetje over New York en aten hun ontbijt op.

Na het ontbijt gingen ze terug naar de kamer. Daar ging Elia tv kijken en viel weer in slaap. Maar toen werd ze wakker van iets. Iets wat haar bang maakte.

Op naar New YorkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu