Bosna'nın Solan Gülleri

Baharın tatlı esintisi tenimde raks ediyordu o gün. Baharla birlikte gülücükle doldurmuştum küçük dünyamı. İncecik kollarımı annemin evden çıkmadan önce zoraki giydirdiği çicek desenli ceketim sarıyordu. Bahar gelmişti belki fakat kış daha hakimiyetini bırakmamıştı ki az yürüdüğümde içimi titretmeye başladı. Anneler hep haklı olmak zorunda mı dedim icimden gülerek. O sırada Emina koşarak yanıma geldi.

-Akşam Ratko'nun doğum günü partisi var biliyorsun değil mi?

-Evet geleceğim

-Ne giyeceğime bir türlü karar veremiyorum, bana yardım et Hana

-Üzgünüm Emina, şimdi Leila teyzemin yemeğini götürmeliyim ama merak etme Radovan seni beğenecektir.

-Ah keşke Ajda! Vesna'dan daha güzelim ayrica. Değil mi? Hı, söyle

-Tabi ki sen çok güzelsin.

-Canin arkadaşım! Birde unutmadan annem yarın Pita yapacak annen uğrayacakmış söylersin.

-Söylerim hadi Allah'a emanet ol!

Leila teyzemin yanına gittiğimde abdest almak için yataktan kalkmaya zorluyordu kendini.Hemen onu durdurdum ve bir tas suyu önüne koydum. "Güzel kızım benim inşallah kaderinde su güzel yüzün gibi olur" dedi Leila teyzem başımı okşayarak.  Leila teyzem cok iyi biridir fakat aylardır hasta olduğundan yataktan çıkamaz hale geldi. Bazen annem bazen ben her gün yemeğini getiririz. Aslında emekli öğretmen, sürekli okusun ister. Şimdi hasta olduğundan kimi zaman bana kitap listesi verir ve ona istediği kitaplari alırım. Bugün benden Osmanli'da Boşnaklar adlı bir kitap istemişti. Osmanlı adının geçtiği birçokta kitap aldırtmıştı bana. Aldığım kitabi eline aldı ve incelemeye başladı. "Biliyor musun Hana Osmanlı bu topraklardan çekildiği gibi huzurda bitti" dedi bana dönerek.

-Niye ki? Kim bunu ister?

-Sırplar yavrum Sırplar