A Promise that's Meant to be Broken... [short story]

GOOD MORNING CALL

We have to accept the fact na kailangan nating mag let-go kahit sa mga taong hindi namAn dapat iwan o pakawalan...

INIGO'S

Dreaming of my drexelle Mae my perfect girlfriend. ako nga pala si Inigo Sandrix 21 years old, matagal na kaming magkakilala ni drex kahit boyish type ang name nya ang ganda ganda nya, perfect girl talaga... kaya nga minahal ko yan eh, hindi siguro normal sa iba pero para saan pa ang words kung hindi gagamitin at kung titipirin mo ang pagsabi ng 'i love you' sa taong mahal mo diba?, Complement her, cherish her, especially hanggat kaya mo.

As I was saying matagal na kaming magkakilala ni drex mula noong mga high school palang kami, magka-batch kami nung first year...

naging mag classmate nung second year...

and nung naging third year na naging close na talaga kami hindi pa naman kami on that time pero hindi na kami mapapaghiwalay na dalawa hanggang sa magka-aminan na lang kami ng wala sa oras, hanggang ngayon napapangiti parin ako everytime na maalala ko kung paano nag umpisa ang lahat.

(Flashback)

Tour namin noon sa Star city at nagka yayaan ang barkada na sumakay sa roler coster.

"Ano? Kaya mo bang sumakay dyan ha?" si drex yan na ang lakas ng loob... Pero alam ko naman na takot yan sa matataas na luga, nagpapakita lang yan na malakas sya sa harap ng barkada naming.

Noong nakasakay na kami at hihintayin nalang na mapuno yung coster

nanahimik na at namumutla si dre-- sabi ko na nga ba eh ang cute talaga ng mahal ko, oo mahal ko na ang bestfriend ko noon pa, kaya nga walang nanliligaw dito kase lagi akong nakabantay takot nalang nila sa akin, tingin palang kinakatay ko na sila sa imahinasyon ko, makalipas ang ilang saglit umandar na nga yung coster at bigla nalang humawak si drex sa kamay ko, Ang lamig ng palad nya at nanginginig pa...

"ok ka lang ba bestgirl" -yan ang tawag ko sa kanya samantalang sya---

"mukha ba kong ayos lang ha bestboy the best ka talaga kahit kailan.. dapat pinigilan mo sila kanina aaaaaahhh!!!!!!" sumigaw na sya kase biglang bumilis yung andar ng roler coster at malapit na dun sa papaikot ng nakatiwarik, biglang tumigil yung coster... sa tuktok yung sa paikot na, kaya naman nakabitin na kami dito pero safe naman kase nakalock parin yung sa upuan kaya kahit papano nakahinga ako ng maluwag... pero ang katabi ko hindi ata, dahil lalong humigpit yung hawak ni drex sa kamay ko

"be-bestboy wag mo kong bibitawan huhuhu" -Shit umiiyak na si drex!...

"Bestgirl hindi kita bibitawan wag kang mag-alala" nagpanic na yung mga staff na kita naman namin dito mula sa itaas, mukhang may ina-ayos sila doon sa machine.

"bestboy i love you" napatingin naman ako kay Drex ng sabihin nya yan.

"i love you too bestgirl wag kang mag-alala hindi ka iiwan ng best friend mo mahal na mahal kita okay.. wag kang mag-alala bestgirl" napangiti naman ako sa sinabi nya pero as bestfriend nga lang at ito ang masakit na katotohanan, ano bang iniisip ko nakabitin na nga kami at lahat heto paring pesteng pusong to ang inaatupag ko...

"be-bestboy may sasabihin ako sayo gusto ko na tong sabihin sayo bago pa tayo mawala, dahil ayokong may importanteng bagay ang panghihinayangan ko dahil sa pinigilan ko lang ang aking sarili sa pagsasalita" –drex, pinilit kong humarap sa kanya upang masilayan ang kanyang mukha.

"best girl anu yo--"

"Inigo mahal kita higit pa sa best friend lang!.. mahal kita as in mahal kita!... Inigo wag mo kong lalayuan pls sana best friend parin tayo.. sorry kung minahal kita bestboy pls..." -teka ano daw? Hindi parin nagsisink-in sa utak ko yung mga sinabi nya.