Düşünüyor insan.Acaba ben mi bir şeyi eksik yaptım, bir kusurum mu oldu diye. Gelmemesinin elbet bir sebebi olmalı değil mi.Çirkin miyim, kişiliğimi mi beğenmedi,
kalbim mi kötü diye.En zoru da gidip bunu ona soramamak, öylesine sanki bir gün sana gelip her şeyi anlatacakmış pişman olacakmış gibi beklemek.Senaryolar kuruyorsun milyonlarca, bir gün karşılaşırsak eğer şunları şunları söylerim diye ama o karşılaşma gelmiyor, gelse de umduğun gibi olmuyor kelimeler tutuklu kalıyor,belki selam bile veremiyorsun.
Ne güzel seviyorsun diyenler çok oluyor, ben buna inanamıyorum.Neden?Yıllar geçmiş, güzel sevseydim elbet gelirdi.Ben sevmeyi beceremedim her halde.O yüzdendir her gece gecelerin üstüme üstüme çökmesi.Ben sevebilseydim başka bedenlerde aşkı tatmasına şahit olmazdım değil mi?Ben sevebilseydim beynimde dolanan milyonlarca güzel hissi buralarda karalamak yerine onun yüzüne söyleyebilirdim,ne yazık.
Ben ona hiç doya doya sarılamadım.Doya doyayı bırak sarılamadım bile.Oysa o günü çok beklemiştim.Bir kez sarılınca geçecekti çünkü biliyordum.Bu yüzden hep bir haber bekledim, gelmesi için bir umut kırıntısı,gelmedi.
Fakat bunca zaman gelmeyen şu saatten sonra da gelmez bunu idrak etmek geçte olsa başarabildim.Zaten böyle bir dönüşü ne ben kaldırabilirim ne yüreğim.Canım çok yandı.Bunu mecazi anlamayın “iç yanması” denilen olayı dibine kadar yaşadım,hepimizin sabahları getiremediği zamanlar çok olmuştur fakat en zoruma giden de o gecelerde onun başkasını sevmeseydi.Farkında değil neler yıkıp döktüğünün.Zaten hiç bir zaman hiç bir şeyin farkında olmadılar ki.Yarım bırakılmanın ne zor olduğunu.Hayatına ailen dışında birini alıyorsun ve o senin ailen oluyor, canını gözünü kırpmadan verebilecek kadar çok seviyorsun fakat o kişiye sırtını dönüp onu hiç tanımamış gibi davranmak zorundasın, yaşayan bilir.Yine de sözlerimiz “senin de canın yansın” değil de “canın sağolsun,o acıyı senden tatmakta güzeldi” demekten öteye gidemedi.Yapıcak bir şey yok bu da bizim yenilgimiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSTUKLARIM 2
PoesíaTamamlanabilmek istiyor bazen insan.Her sabah mutlu hissedebilmek için sebep arıyor. evet ne mutlu bize ki sevdiklerimiz yanımızda lakin bazen dedigim gibi kendini değerli hissetmek istiyor. Çevresine imrenerek bakarak "ya ben neyi eksik yapıyorum,b...