Treason's Loyalty

p r o l o g u e

Haruka's POV

Napabuntong hininga nalang ako saka itinago ang scroll kung saan nakalista ang lahat ng mga address,
pangalan at iba pang impormasyon ng mga susunduin ko ng mga bagong studyante.

Bago ako tuluyang umalis at pumasok sa Aeros gate ay napatingin ako sa mundong iiwanan ko .

mga ilang araw o linggo rin akong mawawala,depende sa sitwasyon.

From the position i am in, i can only see the peak of the vulcan's volcano,

i can see some occasional sparks of magma surrounding its vent,

like its trying to escape hell.

even from my distance, i can feel the high temperature that only the creatures in vulcan can endure.

napabuntong hininga muli ako bago pumasok sa gate

ilang linggo mula ngayon ay magsisimula nanaman ang school year kaya as much as possible, we're trying to search for gifted ones like us.

dahil limited nalang ang mga katulad naming nabubuhay sa mund.

you want to know the reason why?

it's because of the humans.

they are the root of evil, the reason of our near extinction.

humans are pathetic creatures and worst of all they're ignorant.

they destroy, kill, and abuse anything that they aren't familiar with.

and for people like me,
hindi abot ng comprehension ng utak ng mga tao, ay nasa matinding panganib.

in order to survive,

headmaster sei is the lead for the search for the gifted children to protect them from harmful humans...

and from everything that's a threat to our kind.

isa ako sa mga naatasan ni headmaster sei na mag hanap ng mga kauri namin dahil gaya ng mga importanteng tao ay marami rin siyang inaasikaso.

and i am very greatful that i was trained under his hands.

paglabas ko ng gate ay bumungad agad sa akin ang nagtataasang mga gusali na gawa ng mga tao, naamoy ko rin ang usok na inilalabas ng mga kotseng gawa nila.

i don't like it here kahit na sabihin pa nating ilang ulit na akong nakapunta rito,

hindi ko manlang magawang magustuhan ang lugar ng mga tao.

para saan ba ang ginagawa nilang ito?

to make life easier?

that's bullshit.

sa mundong pinanggalingan ko,

hindi nauso samin ang tinatawag nilang technology pero madali pa rin ang pamumuhay namin .

kaya hindi nakakatulong ang pinagagawa nila. in fact, sinisira lang nila ang mundo nila.

pero hindi ako naririto upang laitin at magbigay ng leksyon tungkol sa mundo nila.

im on a mission and i need to do it fast because i dont really want to be here as much as possible, but i dont have a choice , do i?

the only thing that i should do is work faster than expected then im out of here.

"haru, paano ba yan? ill go ahead. The last one's pretty far and it's on the opposite direction to yours."

tumango ako sa sinabi ni Cynn Craimorre, bestfriend at classmate ko siya at isa rin sa mga naatasang sumundo ng mga gifted.

"magkita nalang tayo tatlong araw mula ngayon."

"sige."

"paalam" at tuluyan na siyang umalis. Sa ibang direksyon na siya nag lakad kung saan maraming tao.

Unti-unti na siyang nawawala sa paningin ko and i took that as a sign that i should start my mission.

nag lakad na ako sa opposite na direksyon at sinimulan na ang pag hahanap sa mga taong tulad ko.

everything is going smoothly according to my plan until i reached the last destination.

the very last gifted child.

sa lahat ng mga kabataang narecruit ko na,sa kanya palang ako talagang nahirapan.

Gaano kahirap?

Believe me, humantong na sa puntong kidnapin na siya at sapilitan siyang isama sa mundo ng mga taong katulad ko.