Παρακαλα με!

κεφάλαιο 1

"Λούσι φέρε επιτέλους τις κούτες σου, δεν θέλω να είμαστε ακόμα εδώ όταν γυρίσει ο πατέρας σου!" άκουσα την μητέρα μου να μου λέει όσο καθόμουν στο δωμάτιο μου και σκεφτόμουν όλα αυτά που θα αφήσω πίσω. Μα γιατί να γίνει αυτό τώρα? Μια χαρά ήμασταν μέχρι που ο πατέρας μου αποφάσισε να απατήσει την γυναίκα και μητέρα μου.. Ακόμα θυμάμαι τη χθεσινή μέρα.. Δεν θα μπορούσα να την ξεχάσω.. 
Flashback 
Είναι τα γενέθλια του μπαμπά σήμερα και αντί να τον περιμένουμε να έρθει στο σπίτι αποφασίσαμε με την μαμά μου να πάμε στο γραφείο του και να του κάνουμε έκπληξη και μετά όλοι μαζί να φάμε την υπέροχη τούρτα που έφτιαξα.. Ο μπαμπάς όμως αποφάσισε να μας κάνει εκείνος την έκπληξη.. Μόλις φτάσαμε στην πολυκατοικία που είχε το δικηγορικό του γραφείο μπήκαμε μέσα, μόλις φτάσαμε στον όροφο του, αθόρυβα η μαμά άνοιξε την πόρτα με τα κλειδιά της όσο εγώ κρατούσα με το ένα χέρι την τούρτα και με το άλλο άναβα τα κεράκια. Καθώς λοιπόν πλησιάζαμε στο δικό του γραφείο αρχίσαμε να ακούμε κάποιους θορύβους. Η μαμά έβαλε μπροστά μου το χέρι της για να μείνω στη θέση μου και μπήκε με φόρα μεσα στο γραφείο. Την ακούω να φωνάζει αλλά δεν καταλαβαίνω τι λέει... Μέσα σε 2 λεπτά βγήκε έξω κατακόκκινη και με άρπαξε από το μπράτσο τραβώντας με έξω, με την απότομη αυτή κίνησή της μου έπεσε η τούρτα από τα χέρια λίγο πριν βγούμε από το γραφείο, λίγο πριν ακούσω τον μπαμπά μου να φωναζει και να τρεχει να μας φτάσει.. Μπήκαμε στο ασανσερ και γύρισα να ρωτήσω τι μαμά μου.Μόλις είδα το πρόσωπο της κατάλαβα τι είχε γίνει.. Φύγαμε από την πολυκατοικία και γυρίσαμε σπίτι. Ο μπαμπάς δεν ήρθε όλο το βράδυ και η μαμά μου ήταν στο σαλόνι και έπινε. 'Ήμουν σίγουρη γι αυτό που θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα..... 

end flashback
"Λούσι θα φωνάζω για πολύ ώρα ακόμα?" η μαμα με έβγαλε από τις σκέψεις μου. πήρα γρήγορα τις δυο κούτες που είχανε μείνει και τις πήγα στο αυτοκίνητο. Η μαμά μου ήταν πολύ γρήγορη, είχε μαζέψει όλα μας τα πράγματα αμέσως.

"μόνο αυτές είναι?"
"ναι " είπα άτονα 

"ωραία μπες μέσα στο αυτοκίνητο να φύγουμε επιτέλους" είπε και πήγε προς την πόρτα του οδηγού.

"μαμα"

"τι είναι ?"

"που θα πάμε ?"
"στο πατρικό μου.. " απάντησε χωρίς α με κοιτάει και μπήκε στο αυτοκίνητο, αντέγραψα τις κινήσεις της και έκλεισα την πόρτα. Έβαλα την ζώνη μου, έβγαλα το κινητό με τα ακουστικά από την τσέπη μου και τα τοποθέτησα στα αυτιά μου. Η μαμά ξεκίνησε να βγαίνει προς το δρόμο κι εγώ έστρεψα το βλέμμα μου στο παράθυρο ώστε να χαζεύω το ταξίδι μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας ..

------------------------------
Λοιπόν αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο.. ξέρω τίποτα το σημαντικό... θα προσπαθήσω στη συνέχεια να το φτιάξω..

*στην εικόνα είναι η Λουσι