Prens & Prenses

'Seni Seviyorum!'

İşte bu sözlerinden sonra olduğum yerde donup kalmıştım.Şok olmuştum ve sanki nefes alış verişlerimde sorun yaşıyordum ama neden böyle hissettiğimi bilmiyordum.Bu iki kelime bedenimin derinliklerinde anlam veremediğim farklı bir his bırakmıştı.Şey gibiydi;sıcak günlerde esen tatlı meltemlerin teninizi hoş bir edayla okşaması gibi.

Saniyeler sonra ise vücudumda istemsiz bir titreme oluştu.Adını koyamadığım his vücuduma her saniye biraz daha yayılırken derince bir nefes aldım ama ne arkamı döndüm ne de olduğum yerden kıpırdadım.Öylece durmaya devam ettim.

Oldukça uzun bir aranın ardından ise hâla neden bir şeyler söylemeyip tepki vermediğimi düşünüyordum ki arkadan gelen hoşnutsuz ses düşüncelerimi bölüp hayata dönmemi sağladı.

Hoşnutsuz ses kulaklarımı doldurduğunda ise tüm o tatlı duygular ve hoş hisler anında bedenimden uzaklaştı ve yerini eski ve soğuk duygular aldı çünkü o sert ve öfkeli olduğu her zaman genzinden hoşnutsuz bir ses çıkarırır ve beni aşağılamak için kendini hazırlardı.Tam da şimdi olduğu gibi.

Bunun üzerine kaşlarım sinirle çatıldı ve bana bağırdığı o ilk an beynimde yankılanmaya başladı.Daha sonra herkesin önünde hizmetçi parçası diyerek çağırdığı o gün gözümde canlandı ve en büyük aşağalanmayı yaşadığım o gece...

Suratıma tonlarca fırlattığı para desteleri aklıma geldiğin de gözyaşlarım yanaklarıma doğru süzülmeye başlamıştı.Tırnaklarımı derime batırıp dişlerimi sıkıca birbirne bastırırken sakin olmaya çalışıyordum ama nafile.Sanki sinir hücrelerim bugün biraz daha fazla çalışıyor gibiydi.Bende daha fazla uğraşmayı bırakıp sinirimi onun üstünde atmak için hızlıca arkaya döndüm ama anında bana sarılmasıyla olduğum yerde yeniden donup kaldım.

'Özür dilerim prenses.Lütfen beni affet.'

Ben daha bana sarılmasının şokunu atlatamamışken bir de benden özür dileyip onu affetmemi mi İstiyordu?

Allahım!Bu çocuk kesinlikle delirmiş olmalıydı.Şu an söylediklerinin farkında değil miydi yoksa?

Ama saniyeler sonra ilk özür dileyişini hatırladım.Evet, o an çok şaşırmıştım ama şu an ki kadar değil.Ardından üzüldüğüm zamanlarda teselli sözleri aklımda süzülmeye başladı.O zamanlar da çok mutlu olmuştum ama şu an ki mutluluğumu sözcüklerle bile anlatamazdım.Bende bunun üzerine şokumu atlatıp ona sıkıca sarıldım.

Şu an neydik bilmiyorum.Arkadaş mı,sevgili mi ya da sadece birbirinden hoşlanan iki insan mı? Şu an gerçekten ama gerçekten ne olduğumuzu bilmiyordum ama umursamıyordum da.Galiba şu andan itibaren ikimizde akışına bırakmaya karar vermiştik.

Bu işin sonucunu düşünmeden...