my name is Lourhaine Del Casio. anime lover ako.(malamang kaya nga cosplayer ka diba?). yeah right nag co-cosplay nga ako. kaya nga ako ganito eh mukhang anime. which is hate na hate ng kapatid kong over protective na si Enrique Del Casio a.k.a Aikee. ayaw niya kasi akong makitang maganda eh hahaha (joke lang). actualy ayaw niya talaga ng nagsusuot ako ng costume. feeling nya daw kasi nasa ibang planeta siya pagnaka costume ako. at baka daw magising na lang siya isang araw nakacostume na din ang 3 year old nyang anak which is my loving pamangkin.
tok..tok..tok.. sabay bukas ng pinto ng kwarto ko.(si kuya pala ).
"oh my! (gulat si kuya). ano nanamang kalokohan to'?" tanong ni kuya sakin pagkakita nyang nakasuot ako ng color pink na wig tsaka t-shirt top na kita ang pusod at mini skirt.
"bagay ba kuya?" tanong ko sa kanya ng naka smile.
"you look like a prostitute!" sagot niya.
"aray naman" (naka sad face pa ko nyan huh).
" i'll give you 5 minutes to change okey! antayin na lang kita sa baba." sabi niya. saka siya lumabas ng room ko.
alam kong galit na si kuya kaya sumunod na lang ako. agad ako nagbihis saka bumaba. baka lalong magalit yun patay na naman ako.
nga pala 4th year high school na ko pero hatid sundo niya pa din ako sa school. ganun siya ka paranoid na kapatid. [so lucky to have him :)].
pagkatpos ko magbihis bumaba na ko. abot tenga naman ang ngiti ng baliw kong kapatid ng makita akong naka proper uniform na. pero bigla din naman niyang binawi yung abot tenga niyang ngiti nung mapansin niyang abot hanggang tuhod ang socks ko.
"hay! grow up little sister." sabi na lang niya saka nagpunta sa garahe. sumunod naman ako sa kanya mahirap na. hehehe
"hanggang kelan ko ba sasabihin sayo na tigilan mo na yang pag pagpapaka cartoons mo" sabi niya pagka pasok ko sa kotse.
"anime kuya, it's a-ni-me." pagtatama ko sa kanya.
"whatever! alam mo ba kung ano ginawa nung pamangkin mo kahapon sa mall? sabi niya.
"ano nangyari sa cute kong pamangkin?" nakangisi kong tanong sa kanya.
"nakangisi kapa jan! alam mo bang hindi tumigil sa kangangawa ang pamangkin mo hanggat hindi ko binibili yung yung color pink na wig." mahabang paliwanag ng kuya ko.
"ano?(gulat na tanong ko pero medjo natatawa rin ako)
"kasalanan mo to eh, diba sabi ko naman sayo wag kang magpapakita sa anak ko ng naka cartoons ang ayos?. paninermon pa ni niya.
"anime nga sabe eh,(napipikon ko ng sagot kay kuya) tsaka kasalanan ko ba kung na-spoild nyo yung bata?" halos pabulong kong sagot sabay tingin sa labas ng kotse. saka naman pinaandar ni kuya ang kotse.
tumingin muna siya sakin bago nagsalita uli.
"next time wag ka na pupunta sa bahay ng nakapang cartoons ang itsura mo" mahina pero mariin ang pagkakasabi niya. at alam kong seryoso siya dun sa sinabi niya.
"okey...! sabi ko naman. takot na ko sa itsura niya eh..baka lapain nya ko ng wala sa oras. hehe
hay salamat nasa entrance na din kami ng school ko. agad naman akong bumaba ng sasakyan. pero sinigawan ako ni kuya.
" I MEAN IT RHAINE." sigaw niya sakin pero nakangiti na siya.
tumango na lang ako para umalis na siya. pero hinintay pa pala niyang makalapit sakin si dylan. ang bff ko.
