Herkese merhaba,fazla okunmayan 1 hikayem ve taslakta 3-4 hikaye duruyorken önceliği buna vermek istedim,inanın yayılmasını çok istiyorum.Burası için çook güzel fikirlerim var çünkü.Okuyacağınız bölüm kısa oluyoor çünkü bu bir tanınma aşaması,ayrıca ipucu olarak bu hikaye aslında normal bir okul hayatı içermiyor,takip ettiğinizde farkına varacaksınız.İyi okumalaar
Elimdeki destek kitaplarını kolumun altına sıkıştırdım ve kol çantamda ayıcıklı anahtarımı aramaya başladım.O sırada cep telefonum çaldı,ve şans denen şey benden yana olmadığı için kitapların hepsi yere düştü.Gelen aramayı cevaplamak için telefonu açtım.
-"Alo?"
-"Merhaba tatlım ben komşularla City Mall'e gidiyorum.Bizim için alışveriş yapacağım lütfen evden bir yere ayrılma."
-"Tamam anne,görüşürüz."
-"Görüşürüz tatlım."
Annemin herşeyi tek cümlede kısaca anlatmasına sevinmiştim ve yerden kitaplaırmı bir an önce toplamak için eğildim.Kitaplarımı toplarken Psikoloji kitabımın kapağının altından gözüken kağıt gözüme çarpti.Notu çekip baktım.
"Zavallı Jenna,o gözlükleri çıkarmayı dene"
Notun kim tarafından gönderildiği gayet açıktı ve gözlüklerim henüz yeni alınmış siyah hoş gözlüklerdi.Gözümde bir bozukluk yoktu,sadece duruşunu beğendiğim için takıyordum,annem buna izin veriyordu fakat çevremdeki herkes gözümün bozuk olduğunu zannediyordu.
Notu parçalara ayırıp dolapların altlarına iteledeğimde gelen kahkaha sözleri kulaklarımı doldudu,iti an çomağı hazırla.
Notu yazan çocuk okula bir ay önce gelen yeni çocuktu kıvırcık saçlara ve yeşil gözlere sahip biriydi.Okulun popülerlerinden Cassandra ile çıkıyordu,Cassandra sürekli dip yaptırdığı bebek sarısı saçlara,koyu bir tene ve kahverengi gözlere sahip bir kızdı.İkisi de gerizekalı olduğu için birbirlerine yeterlerdi.
Ayıcıklı anahtarı bulduğumda gelenlere bakmamaya çalıştım,gelenler Cassandra Harry ve onların arkasında birkaç kız ve erkekti.Ve bakmadım da.
Dolabımı açıp içine herşeyi tıktım ve yürümeye başladım.Dar kotumun cebinden çıkarttığım ders programına baktım,ders Psikolojiydi.Hadi bakalım,başlıyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Waiting For The Nightfall
Fanfiction-"Sana güveniyorum." diye fısıldadı her kelimesinde enerjisi çekiliyordu sanki, -"Bana yardım edeceğine inanıyorum." bunların son kelimeleri olacağını kim bilebilirdi ki?Olabilir miydi,ona merhamet eden birileri olabilir miydi?Hayatta kalabilir miyd...