Me And My Mother

5

Mama's jay saying here.

Malapit na ang birthday ng anak ko kaylangan mag doble kayod ako ngayon para may maihanda sa kanya. Since wala naman akong trabaho ngayong araw na toh.

Mag luluto nalang ako ng babanacue at mag lalako ng tuyo. Para rin dagdag sa birthday ni jay.

Habang nag luluto ako bakas na sa mukha ko na maububos ang ititinda ko. Dahil sa lapad ng ngiti ko.

Una kong niluto ay bananacue then inayos ko yung mga tuyo sa basket. Inihanay ko yun para hindi maging magulo ito.

Ayan na perfect na hehehe.

Handa na ako mag lako.

Umalis ako ng bahay dala ang mga paninda ko.  Iniisip kung saan ako muna pupunta pero naisip ko na sa may school nalang para pag nag kita kami ni jay sabay na kamimg umuwi.

Ate mag kano po sa bananacue? Sabi ng isang bata.

7 lang yan bili kana. Sabi ko nalang.

Bumili ang bata at yess sa wakas meron na rin akong buenamano.

Pawis na pawis na ang boung katawan ko sa pag titinda. Pero hindi ko yun iniisip. Lahat na ito ay ginagawa ko para sa anak ko.

At hindi ko toh pag sisisihan.

Malapit na ako sa may school ngayon.

Mauubos na din ang tinda ko. Inaantay ko si jay na lumabas ang tagal. Naka uwi na kaya siya?

Umupo muna ako at nag pahid ng mga pawis. Since wala pa naman si jay.

Tumayo ako at na aninag na nakadaan na pala si jay kaya tinawag ko.

Jay. Tawag ko sa kanya pero hindi niya yun narinig.

Hayst ganun na ba talaga siya kabingi?

Jay Ank. Tawag ko ulit sa kanya pero lumingon na siya salamat.

Masaya ako at naka ngiti iniisip ko na magiging proud saakin ang aking anak dahil sa ginawa kong pag titinda.

Jay anak uuwi kanaba? Tanong ko sa kanya.

Hindi manlang siya sumasagot. Bakas sa mata niya ang hindi niya ako kilala.

Nagitla ako sa sinabi niya.

Si- sino ka? Ki- kilala ba kita? Sabi niya.

Nag init yung mga mata ko nag babadya nang lumuha.

Anak an- sasabihin ko sana pero hindi na ako ipinag patuloy ng biglang may nag sa lita.

Is that your mom? Jay how poor you are pala akala ko mayaman ka kasi ang arte arte mo eh. Sabi ng classmate niya.

Gusto ko sana siyang ipag tanggol pero wala akong magagawa. Tinanggi niya ako at masakit yung para sakin kasi nanay niya ako eh.

Lalapitan ko sana si jay pero nag salita ulit ang classmate niya.

So yan lang pala ang trabaho ng mama mo? Isang mag babanacue at nag lalako ng isang ano yan? Tuyo?
Sabi ng classmate niya saakin.

Nasasaktan ako sa mga sinasabi niya kahit gustong gusto ko ng umiyak at umalis pero hindi ko magawa.

Bakit?

Hindi ko na masyado pinakinggan ang ipinagsasabi nila namumuo na saakin ang galit at sakit. Na ba blangko narin ang utak ko.

Jay? Bakit kaba ganyan?

Pero labis akong nasaktan ng marinig ko ang.

Eh pano hindi ako niya makikilala eh. Lagi si mama jang nabili eh. Dati. Eh hindi ko nga yan kilala eh. Sabi pa niya.

Umalis na sila at ako naiwan lang na naka tayo hindi makapiwala sa sinabi niya hindi ko na kinaya nag iyak na ako.

Buti nalang walang ibang studyante ngayon dito kung meron marami ng nakakita saamin.

Naka tayo parin ako nag iiyak hindi talaga ako makapaniwala na gagawin ni jay yun. Akala ko magiging proud p siya saakin kasi i work hard for his birthday. Pero ito lang pala yung

Mapapala ko. Napa upo ako sa sobrang pagod ko narin siguro pag lalako nag iiyak padin.

Jay anak? Wag kana naman ganyan please ginagawa ko naman ang lahat para saatin eh. Sana namam itrato mo din ako ng tama bilang nanay mo.

Hirap na hirap na ako eh.

Yan nalang lagi ang iniisip ko tuwing may nagagawa siyang kasalanan saakin. Galit ako kay jay ngayon.

Hindi ko alam kung hanggang kaylan. Pero mawawala din naman ito kaylangan ko lang muna talaga maging mapag isa.

Hindi muna ako uuwi sa bahay.

Umalis na ako sa school hindi ko alam kong saan ako pupunta. Tiningnan ko ang orasan ko 12:06 na pala hindi ko namalayan.

Tiningnan ko ang basket ko na may 3 pang bananacue. Yun na lamang ang kakainin ko ngayong tanghalian.

Nag hanap ako na pwedi kong pag kainan at pwedi kong pag pahingahan. Hanggang sa mapadpad ako sa isang malaking sakahan.

Mahangin dito at wala masyadong tao. May isang malaking puno ng nara. Ang tabi ay patag na damo.

Umupo ako dun at tiningnan ang magandang view ng palayan.

Ang sarap ng simoy ng hangin ang tahimik sana ganito nalang lagi.

Kumain ako ng babanacue pero may naramdaman ako sakit sa loub ng katawan ko ang sakit.  Tila hinawakan ko yun. Tiningnan ko ang binti kung nasaan ang sakit din at meron itong pasa.

Pati na rin sa braso ko. May pasa din ito at ang lalaki nila pano toh? Ang sakit talaga hindi ako makatayo.

Tinatry kong tumayo pero hindi ko magawa bakit ba nang yayari saakin ito?   Napakapit ako sa damo at tila naka lupagi na ako sa sobrang sakit.

Nanghihina na ako wala na akong lakas hangaang sa ubuhin ako dahil sa kakaiyak ko.

Hindi ko na pinansin ang pag tulo ng sipon ko galing sa ilong ko.

Ang nasa ko lang ngayon ay si jay. Jay anak.

Lumuha ako sa sobrang sakit.

Panginoon please tagkalin niyo tong masakit na toh sa katawan. Nag iiyak na ako kasi kahit ilang oras manlang ay bibigay na ang katawan.

Hanggang sa hindi ko na kinaya at nahimatay na ako.

Ilang oras ang lumipas  nagising ako tila nakahiga parin ako sa damuhan gabi ng at tiningnan ko ang oras.

12:00 ng gabi na pala. Tiningnan ko yung basket ko kung saan may bananacue dun. Kinuha ko agad ito kahit nilalanggam ay kinain ko parin ito.

Gutom na gutom ako. Hanggang sa naubos ko ito ay naisip si jay.

Jay anak kamusta ka kaya sa bahay kumain kana kaya? Wag ka mag papalipas mahal na mahal kita.

Wala na akong nagawa kundi dito na lamang mag palipas ng gabi. Iniisip ko kung bakit nasakit ang bou kung katawan. Naka tulala ako sa langit kitang kita ko ito ang ganda nila tingnan ang dami.

Napaluha ako dahil alam ko na mawawala din ako sa mundo na ito. Iniisip ko si jay kung mabubuhay ba siya mag isa? Kaya na kaya niya mabuhay ng siya lang?

Naka upo parin ako inaantay kong dapuan ako ng antok pero wala parin. Tiningnan ko ang braso ko at paa ko na may pasa.

Pano ko toh i tatago? Ang lalaki nila lalo na yung sa may braso.

Pinikit ako ang aking mata na lumuluha. At hindi na anumang nag isip nang iba pa..

Hanggang sa dinalawa na ako ng antok at naka tulog na ulit.