E:Anne !
A:Baba!
G:Ezgi kızım
E:Ne kızım ya ? Napıyorsun sen burda bu halde !
H:Ezgicim sakin ol .
E:cim ?? Ne bu labalilik
E:Açıklıycak mısın yoksa ben anladığım şeyş anlamaya devam mı ediyim?!
Bağırdığımın farkında değildim.
A:Ezgi sakin ol bağırma
E:Sahi ya sen nasıl bu kadar sakinsin acaba babanla tanımadığın bir kadını öpüşürken görüyorsun ve çok sakinsin.
A:Beni ilgilendirmez kendi kararı
G:Kızım üzgünüm
E:Bence hiç üzgün değilsin blöf yapma oyunculuğun berbat
Diyerek ortamdan uzaklaştım okadar kötü hissediyordum ki kendimi arkamdan bağıran Ateşin sesini bile farketmedim.Sahile kadar koşarak gittim Ateşte arkamdan geldi.
E:Gelmesene Ateş
A:İyi değilsin Ezgi
E:Sanane bundan
A:Niye bu kadar tepki verdin ?
İskelenin kenarına oturdum ayaklarımı denize doğru verip sustum.Ateşte benim yaptığım gibi yaptı.
E:Ben babama çok bağlı bir çocuktum.Babam gittiğinde daha küçüktüm ama suratını çok net hatırlıyorum ben babamın sakallarına aşıktım gözlerine benim ilk aşkım babamdı.Her işten geldiğinde ikizim Eylülden önce ben gider sarılırdım.Saçlarıyla oynamayı çok severdim.Babamın kafasını bacağıma koyar altın sarısı saçlarıyla oynardım.Birgün gitti bişey demeden sabah evden çok normal çıkıp gitti bir daha da gelmedi ben babama son kez o günün sabahı sarılıp Hayırlı İşler Babacım dedim.O günün ertesinin gecesinde son defa bıyıklarıyla ve saçlarıyla oynadım.Eğer bir daha dönmiyceğini bilsem daha sıkı sarılır belki bırakmazdım onu.Çok ağladım ben geceleri sessiz sessiz yorganın altında ağladım.Eylülle vakit geçirirken unutuyordum.Sonra birgün anneme Eylül nerde diye sorduğumda annem ağlıyordu.Çünkü Eylül ölmüştü hiç bişey anlamadım başta ambulans geldiğinde herkes bizim eve geldiğinde anladım öldüğünü .İşte dedim şimdi yanlızım.Babam olsaydı babama sarılırdım.Ama babamda yoktu.Ben anneme hiç bir zaman çok bağlı bir kız değildim.Babamdan sonra annemin kimseyle evlenmesini ilişkide bulunmasını istemedim istemiyorum Ateş.
Bunları söylersen gözlerimden yanaklarıma durmamaksızın yaşlar süzülüyordu.Ateşe baktığımda gözleri dolmuş bir şekilde beni izliyordu.Çok sessizdi.İşte ozaman Ateşin yüzünü inceleme zamanı buldum babama benziyordu.Altın sarısı saçları o bıyığı sakalı gözleri.Beklemediğim bir hamleyle bana sarıldı.
A:Ağlama Ezgi üzgünüm sormaduğum için.
E:Üzülme anlatmak zoruda değildim ben anlattım.Rahatladım ama biriyle uzun zamandır bu kadar açık konuşmamıştım uzun zaman dediğim 14 yıldır.
Hava hafiften kararmıştı.Yürüyorduk.
E:Sana bişey söyliyim mi ?
A:Söyle
E:Babama benziyorsun sakalların saçların bakışların o koyu mavilerin babama benziyor.
Ateş bişey demeden bana baktı.
A:Bekle ben geliyorum
Gözden kayboldu 5 dakika sonra elinde pamuş şeker ve 10 dan gazla balon demetiyle geldi.
A:Bunlar sana mutlu ol diye.
E:Ciddi misin. Sen ?
A:Çok ciddiyim.
A:Bu balonları bir dilek tutup havaya atıcaz.
E:Tamam
A:Hazır olduğunda söyle .
Bir kaç saniye bekledikten sonra cevap verdim.
E:Hazırım ?
(İç ses)
E:Bu çocuktaki sırrı çözmek istiyorum
A:Bu kızdaki sırrı çözmek istiyorrum
(İç ses son)
A:Umarım pamuk şeker seviyorsundur.
E:Kim sevmez
Açıp yemeye başladım baktığını farkedip onun ağzınada pamuk şekeri tıktım.
A:Yovoş
E:Süt dökmüş kedi gibi bakıyordun napıyım
A:Oyo do oğzomo tokmon mo lozomdo
E:Sakin ağzındaki bitsin öyle konuş 🙂
A:Bir tane daha istiyorum
Bir kaç saat sonra beni eve bıraktı.
E:Sen aslında bahsettikleri kadar soğuk biri değilsin.
A:Öyleyim
E:iyi geceler
A:İyi geceler
Bölüm sonu
Bu bölümde Ezginin içini döktüğü sahneyi yazarken ağladım umarım o hissi sizede verebilmişimdir.Sizleri seviyorum ❤
Vote:5
Yorum:5
