Ik werd wakker door m'n wekker die afging, vandaag was het dan. We gingen met 15 leerlingen van mijn school naar Italië.
Een aantal weken terug, kregen we te horen dat je je kon opgeven voor een uitwisselingsproject. Mijn vriendinnen en ik hebben ons meteen opgegeven. Wekenlang hebben we zitten oefenen met ons Engels, een beetje Italiaans geprobeerd maar dat is een No go. Een leraar had een app-groep aangemaakt, waar de Italiaanse leerlingen ook in zaten. Maar wat was ik naïef. Had ik maar geweten. Dat Italië niet is wat het lijkt.
*In het vliegtuig*
"Jade !"Ik draai me om en kijk meneer vd berg aan. "Ja?" hij loopt naar me toe, Julia, die naast me zit, heeft niks door want ze luistert muziek. "Hoeveel koffers heb jij bij je?" Ik bloos. "Uhm..vier?" hij begint te zuchten. "Waarom zoveel?" Ik bijt op m'n lip, "Ik heb veel spullen meneer." hij kijkt me aan en loopt dan weg. Woehoeee! Ik tik Julia aan. Ze zet haar koptelefoon af en kijkt me aan. "Zijn we er al?" Ik grinnik. "Nee gekkie we zijn nog niet eens aan het vliegen!" Met een sip gezicht zet Julia haar koptelefoon weer op. Ik pak m'n laptop en verbind m'n camera eraan met een draadje. Ik zet alle foto's op de laptop zodat ik veel foto's kan maken daar.
*Een uur aan het vliegen*
Ik voel een propje tegen m'n hoofd. Ik speur het vliegtuig rond om te kijken wie aan het lachen zijn, wat dus ook wel betekent wie hem gegooid heeft. En natuurlijk zitten Thomas en Tim te lachen. Ik ben opzich wel gewoon vrienden met ze maar we hebben een pact genaamd PVWO Plagen-vinden-we-oke. Dus we plagen elkaar gewoon maar niet pesten ofzo. Ik pak het propje en gooi hem vol tegen Thomas zijn hoofd aan "Losers!" schreeuw ik. Ik focus m'n aandacht weer op mijn vriendin. Die als een of andere luie aap op de stoel naast mij ligt. Ik heb nog een klein laagje water in mijn fles die kieper ik over haar heen. Ze schrikt wakker "JADE!!" Ik lig in een deuk van het lachen. Uiteindelijk begint Julia ook mee te lachen. Een paar stoelen voor ons zie ik mijn andere twee beste vriendinnen omkijken. Ik hou het flesje water omhoog en wijs daarna naar Julia, ze begrijpen me meteen. Isa, Julia, Camille, en Jade. We hebben elkaar gezworen dat we beste vriendinnen blijven totdat we oud en versleten zijn. Ik hoop dat we het echt zo lang "volhouden" aangezien we dan allemaal oude slagroomtaarten zijn :p. Maar..*Gaap*..nu..ben ik..wel echt heel *Gaap*..erg...moe.
*Op het vliegveld in Sicilië*
"Nou hehe," ik por Julia in haar zij. "Shut up, zo'n lange vlucht was het niet." ze zucht. "Het voelde als een eeuw," ik grinnik. Dan kijkt Camille naar Julia, "Om precies te zijn Juultje," Julia rolt met haar ogen naar Camille die druk aan het doorvertellen is. "Duurde de vlucht precies 2 uur en 32 minuten," ze trekt haar bril waarnaar voren, zodat het lijkt alsof ze een strenge lerares is. "Bedankt professor voor deze zeer nuttige les." Camille haar ogen schieten vuur maar kan een klein lachje niet onderdrukken. Isa staat naast me druk foto's te maken met haar mobiel, selfie hier, selfie daar. "Is je batterij nog wel vol als we er überhaupt zijn?" Camille en Julia lachen, "Nou sorry hoor dat ik alles wil vastleggen" snauwt ze. Ik grinnik, en knuffel haar. "Isa bisa, je weet toch dat ik van je hou!" Ze knikt. Mevrouw van Scheijk is op een of andere skere verhoging gaan staan om onze aandacht te krijgen. "Mijn allerliefste leerlingen van de Optimist." Iedereen laat een diepe zucht horen. "We zijn aangekomen op het vliegveld Palermo." Alsof we dat nog niet wisten,.."Jullie worden verzocht je naar de bus te begeven en daar rustig een plekje uit te zoeken." Iedereen begint naar de bus te rennen zodat ze de beste plekken kunnen claimen. Isa, Julia, en Camille beginnen ook als een gek te rennen. Maar ik ben te lui om te rennen dus loop ik lekker.
Als ik eindelijk bij de bus aankom ga ik naast Isa zitten, ze heeft een rood gezicht. "Wat is er?" vraag ik bezorgd. "Julia vindt dat we haar buiten sluiten, en nu wil ze geen vriendinnen meer met ons zijn," het is net alsof ik een klap in m'n gezicht krijg, wat zullen we nou beleven? Ik ging de laatste paar dagen iets meer met Isa om. Ik heb gevraagd of ze mee wou doen maar dat wou ze niet. En dan sluiten wij haar buiten?! "En Camille?" Ze veegt haar tranen weg. "Camille gaat nu met iemand anders om, maar zij mag ons nog wel." Ze begint weer te huilen. Onze groep valt uit elkaar.., 10 minuten geleden dacht ik nog dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven.
Hoihoi! Het eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek het uitwisselingsproject. Ik hoop dat jullie het leuk vinden! Xxx Janine
