Sevilmek ; elbetteki hayatın en doruğa çıkarıcı, en tatmin edici hissidir.
Hissettiğim duygular ve yaşadıklarım buna karşı çıkıyor.
Her zerreme kadar işlemiş acı tarif edilemez...
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Yoldan geçenleri izliyorum. İnsanları anlamaya çalışıyorum, nasıl hayatları olduğunu düşünüyorum hayaller kuruyorum. Birazdan otobüs gelecek ve bu düşünceleri ve burayı geride bırakacağım. Kulaklığımı çıkarıp otobüse bindim. Arkaya doğru ilerlemeye çalışıyordum. Yaşlı teyzeler sağolsun bütün koltuklar doluydu. Sanki bana şaka yapıyor gibiydi şansım. Somurtarak direğe tutundum. İçimden küfür etmedim değil. Teyzenin iki ayağıda çukurda teyze hâlâ altın günü derdinde korkuyorum böyle teyzelerden diye düşünürken otobüsten indim . Okula gelmiştim sonunda...
Normalde kapısının önünden bile geçmek istemiyordum ama annem sağolsun canım annem ya ne kadar çok seviyor beni ♡
Sacma düşünceler arasında kaybolurken bir anda gözümü biri kapattı ..
- Bıraksana gözlerimi ya senin yüzünden öleceğim !!
- Ölecek misin ?
Diye kahkaha atınca sinirlerim bozuldu. Elini gözüme sokuyordu resmen ya ölürsem , sinirle bacak arasına tekme attim.
-Allah belanı ...
Diyecekti ki bana baktı .
-Sende kimsin ?
-Asıl sen kimsin ??
-İlk ben sordum söyle bakalım küçük hanım
Küçük hanım demesine sinirlenmiştim. Boyum azıcık kısa olabilirdi ama küçük hanım diyemezdi bana !
-Sen kime küçük hanım diyorsun hayırdır?
- Ablamiz kızdı !1! Ben Mete Soylu,memnun oldum " deyip elimi sıktı.
-Ee sen kimsin ?
- Ben Öykü Kaya,bende memnun oldum.
-Yeni kankimsin artık. YÜCE Mete Soylu'nun yeni kölesisin.
Şaşkın bir şekilde ona bakıyordum. Ne diyordu bu salak ?
Umursamayıp sınıfa doğru ilerledim. Peşimden gelip gelmediğini kontrol ettim. Gelmemişti!
Mutlulukla sınıfa doğru ilerledim.
Çok arkada kalmayan bir sıraya oturdum , ilk günden öğretmene kötü izlenim vermek istemedim. Ne kadar akıllıyım ya !
Keşke şu Mete denen çocukta benim kadar akıllı olsaydı o zaman ... Mete mi ? Neden onu düşünüyorum , tabikii sabah yaptığı şeyden dolayı aptal çocuk.
....
Cehennemden çıkış zili çaldı. Yavaşça merdivenlerden indim. Bahçede son model arabalar, zengin olduklarını belli eden havaları ile okulun olmazsa olmazları!1
-N'aber küçük hanım ?
-Ne dedin sen !?
Sinirle bağırdım. Takma adları sevmezdim özelikle bana söyleniyorsa.
-Sakin ol Öykü , sadece dalga geçiyorum.
- Sakinim ben .
- Emin misin ? Şu halinle ismini değiştiriyorum. Ne bilmek ister misin?
- Neymiş bakalım ..
- Amazon kaçkını!
-Geri zekâlı!
Kafasına geçirdim bir tane , gülerek arabasına gitti . Şaşkın bakışlarla Mete 'ye bakıyordum.
-Sinek kaçacak ağzına.
- Sanane be !
- Uyarayım dedim Amazon kaçkını .
- Gıcık diye fısıldadım. Sonra çıkışa doğru yürüdüm.
