Stay With Me /1.Bölüm
Vurdukça vuruyordu yorulmuyor her vuruşunda daha da hırslanıyordu.Ağzım bağlıydı bağıramıyordum ama acıdan gözlerimi kapatmış kıvranıyordum istemsizce sesimin çıkmayacağını bildiğim halde bağırmaya çalışıyordum çünkü canım çok yanıyordu.Bir süre durdu ve gülmeye başlayarak "bunu yapmak çok eğlenceli hadi ama sende biraz eğlensene " dedi.Yerde acı içinde ağzım bağlı çaresiz yatarken onun o iğrenç yüzüne bakıyordum aslında yakışıklıydı ama gözlerinin içi iğrenç bir şekilde intikam ve hırs ile kaplıydı tüm yakışıklılığını alıyordu.Belindeki kemeri çıkartmaya başladı "daha bitmedi " dedi ve sırıttı heryeri bağlıydı yerde kendimi geri geri itmeye çalışıyordum bir yandan da kafamı hayır hayır anlamında sallıyordum . Ama hiçbir şey değişmedi kemerle sırtıma ve bacağıma vurmaya başladı artık vücudum dayanmıyordu artık acıyı bile hissetmiyordum direndim ama gözlerimin kapanmasına engel olamadım.
--------------------------------------------------
2 Saat sonra :
gözlerimi yavaş açtığımda vücudumun hereyeri deli gibi acıyor ve ağrıyordu neyseki ellerimi ayaklarımı ve ağzımı açıp gitmiş.Yattığım yerden yavaşça kalktım ve karnımdaki inanılmaz ağrıyla ağzımdan istemsiz bir "ağhh" diye inilti çıkmıştı .Sedeleyerek duvardan destek alarak duvardaki aynanın önünde durdum ve yüzüme baktım kendi kendime " hayır hayır bu imkansız bu iğrenç kız ben olamam " yüzüde bir tek gözümü görüyordu heryerim çizikler morluklarla doluydu iğrençtim gözlerimden ardı ardına yaşlar akmaya başlamıştı "lanet olsun" diye bağırarak durduğum yere yavaşça çöktüm dizlerimi kendime çektim ve ağlamaya devam ettim kafamı kaldırdığımda küçücük pencereden gelen ışık yavaş yavaş kaybolmaya başlamıştı hayır ben karanlıktan çok korkardım olamaz hayır kendi kendime konuşmaya başladım "Harry aşkım nerdesin seni bekliyorum senin için güçlü kalmaya çalışıyorum ne olur gel artık korkuyorum Harry yoruldu artık bilmiyomusun ben karanlıktan korkarım geceleri kabus görürüm sen olmazsan kim beni o kabustan uyandırıp sıcacık kollarına sarıp rahatlamamı sağlayacak gel artık lütfen " dedim ve gözyaşlarımı silip oraya kıvrandım dizlerimi kendime çektim ve ne kadar korksamda uyumam lazımdı
-------------------------------------
Harry'nin ağzından :
Kafamı ellerimin arasından çekip bardakta kalan son viski yide içtim omzumda bir el hissettim kafamı kaldırdığımda zayn di yanıma oturdu ve önümdei şişeyle bardağı alıp "yeter şu haline bak böyle yapınca Lucy şu kapıdan içeri girmeyecek " dedi arkadan diğer çocuklarda geldi ve karşıdaki koltuğa oturdular Liam " bencede zayn haklı şu haline bak sanki Lucy bir daha dönmeyecek gibi imkansız bir şeyin içindeymişsin gibi ne bu hal kendini topla ve onun iiçin güçlü kal o bu haldeyken seni için güçlü olabiliyorsa senin böyle ümidi kesmeye hakkın yok git şu elini yüzünü yıka ve karşımızda daha güçlü dur " diye bağırdı. "Olmuyor yapamıyoru Liam o olmadan kendimi tamamlayamıyorum o olmadan güçlü kalamıyorum beni güçlü yapan oydu hani nerde hala neden bulamıyolar 2.hafta olacak dayanamıyorum o orda yapayalnız içi içimi yiyor havada karardı karanlıktan korkar kabus görür ben yanında oluram onun uyandırır rahatlatırdım ona güven verirdim birbirimiz korurduk " gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı "olmuyor işte olmuyor " diye bağırdım ve hıçkırarak ağlamaya başladım Zayn kalktı ve önüme diz çöküp bana sarıldı ve "sana söz veriyorum onu hepimiz birlikte bulcaz " dedi .
---------------------------
Lucy'nin ağzından :
Gözlerimi kapı sesiyle açtım lanet olsun ...
-İlk hikayem umarım beğenirsiniz yorumlarınız önemli :D <3
