ordaki sandalyeyi Harry'ni yattığı yatağın yanına çekip oturdum onu bu halde görmek hayatta görmek istediğim en son şeydi yüzüne baktığımda o güçlü Harry den eser yoktu .Yorgun ve solgundu gözlerimden ardı ardına gelen yaşaları elimin tersiyle sildim ve elini yavaşça tuttum buz gibiydi beni duymayacağını biliyordum ama yinede onunla konuşuyordum belki benim burda olduğumu hisseder ve uyanırdı bir umut "sakın sakın pes etmeyeceksin ben senin içi o kadar acıya dayandım senin varlığınla hayata kendimi bağlayıp pes etedim direndim , o kadar kolay değil bayım ben bu kadar şeyi için direndim şimdi küçücük saçma sapan bir kurşuna mı gideceksin " sinirle ve ağlayarak konuşuyordum ağlamam artmıştı zorlukla konuşuyordum "dışarıda ağlayan Anne , Gemma , Liam , Louis , Zayn , Niall çaresiz bekleyişlerine bak seni bekliyorlar uyanıp burdan çıkmanı onlar bunların hiçbirini haketmedi Harry bu kadar bencil olmada uyan artık" diye bağırdım ve "lütfen lütfen" diye syıklayarak kafamı tuttuğu eline koyarak daha çok ağlamaya başladım . Birden sessizliği kalbine bağlı olan makinelerden çıkan tiz bir ses bozdu , kafamı hemen kaldırıp şok olmuş bir şekilde sesin geldiği makineye baıyordum sadece dümdüz bir çizgi geçiyordu bağırmaya başladım "Hayır hayır Harry hayır olamaz hayır " İçeriye giren doktorlar beni hızla dışarı çıkardı kapıda durduğum yere çöktüm ve duvara yumruk atarak bağırarak ağlıyordum Niall gelip beni kaldırdı onu ne kadar yumruklayıp geri itsemde sımsıkı sarıldı masmavi gözleri kıpkırmızı olmuştu kafamı göğsünden kaldırıp ağlayarak "hayır gidemez yapamaz beni bırakmaz o yalvarırım bir şey yap Niall ne olursun " bende biliyordum bir şey yapamayacağını o da bana güçlü görünmeye çalışıyordu ama o da benim kadar korkuyordu kafamı kaldırıp camdan baktığımda hala eletroşok veriyorlardı bir süre sonra o düz çizgiler tirmik atmaya başlamıştı bu sefer akan göz yaşları sevinç göz yaşlarıydı gülmeye başladım ve arkamda duran harry nin annesinin boynuna sımsıkı sarıldım ayrılıp tekrar camdan baktım "biliyordu beni bırakmayacağını" diye kendi kendime konuştum içerden çıkan doktorun yanına koştum diğerleri de gelmişti "durumu nasıl?" diye atıldım heyecanla doktor gülümseyerek "durumu düzene girmeye başladı 1-2 saate normal odaya alırız " dedi herkes mutluluktan birbirine sarılmaya başladı durduğum yere duvarın dibine oturup kafamı ellerimin arasına alarak hem ağlıyor hem gülüyordum sevinçten ne yapacağımı bende bilmiyordum. Zayn yanıma diz çöküp ellerimi tuttu "hadi ama artık ağlamayı kes durumu iyi normal odaya alıyorlar bu süper" dedi gözlerimi sildim ve gülerek "biliyorum "dedim beni tutup kaldırdı oradaki bekleme yerlerine oturduk
4 saat sonra:
Harry'yi normal odaya alalı 2 saat olmuştu ama hala uyuyordu bense sadece ona hayran kalmış bir şekilde bakıyor ve uyanmasını bekliyordum artık tuttuğum elleri sıcak ve dudakları pembe ve daha güçlü duruyordu bu beni mutlu ediyordu bir süre onu öyle izledim dikkatimi dağıtan şey elimin sıkıldığını hissetmekti uyanmıştı yavaşça gözlerini aralıyordu oturduğum yerde heyecanla kalkıp kıvırcık saçlarını geriye ittim "Uyandın " dedim ve güldüm yorgun bir şekilde zorlada olsa gülerek "Lydia" dedi . Alnından öperek "Burdayım sevgilim" diyerek güldüm "dur ben doktor çağırayım ağrın varmı ?" diye ekledim zor konuşuyordu "biraz" "hemen geliyorum" diye çıktım çok sürmeden doktorla içeri girdim bir kaç muaynesini yaptı "durumu gayet iyi ancak 1-2 gün daha burda misafir edeceğiz sonuçta bir kurşun çıka-" dedi Harry sözünü keserek "hayır ben daha fazla kalmak istemiyorum " Harry e şaşkınlıkla bakarak "harry saçmalama" dedim yalvarır bir şekilde gözlerime bakarak "lütfen Lydia burda kalmak istemiyorum " dedi doktor durdu " pekala o zaman sık sık bir doktor eve gelip sizi kontrol edecek " soru sorarca bir baışla "kabulmü?" diye ekledi Harry gülerek "süper" dedi Lİam'a gelmesi için mesaj attım. Doktor "tamam o zaman çıkabilirsiniz geçmiş olsun" dedi ve odadan çıktı Harry"e bakarak sana inanamıyorum gerçekten biraz doğrulmaya çalışarak "eve gitmek istiyorum artık " dedi ve can acısıyla inledi "dur" diyerek kolundan tutup oturur pozisyona getirdim canı çok yanıyordu yüzünden belliydi acıyan bakışlarla "Harry eminmisin yaran çok yeni canın acıyor " dedim "umrumda değil seni özledim bir an önce eve gidip seninle başbaşa kalmak istiyorum" dedi ve beni kendine çekip dudağıma yapıştı kapı aniden açılınca hemen geri çekildim gelen liam dı "ups böldüm heralde çıkabilriz her şey tamam diyecektim " dedi elinde getirdiği çantadan tişörtü çıkartıp harry'e giydirdim ve "tamam sen in biz geliyoruz" Tekrar harry'e dönüp tamadır çıkıyoruz" kolundan tuttum ve kalkmasını sağladım "acıyla inliyordu "yürüyebilecekmisin" dediğimde adım adım gözlerini kısarak ve benden destek alarak yürümeye başlamıştı zar zor arabaya gelmiştik .
1 Saat sonra:
eve gelmiştik harry nin bir kolunda ben diğerinde liam eve getirmiştik kapıyı açtığımda yerde bir zarf ve halat vardı. Harry bana ben harry ye anlamsızca bakıyordum harry liam dan destek alıp duvara dayanmıştı bende zarfı alıp açtım kağıtta kocaman "bittiğinimi sandın " yazıyordu ve sonunda gülücük vardı.
