hayattan sıkılmıs bir kız...Gece
herkese soguk davranan oglan...Mert
İkisini de hayatta tutan tek,şey arkadaşları
Ailesinin ölümünü gören kız
ailesinin ölümünü gören oğlan
peki bu nereye kadar sürücek
kız oglana guvenecekmi
oğlan buz dağlarını erite...
medya:gece Yağmurun pencereme vuruşunu dinliyordum.Odama göz gezdirdim.Yarım saat önce bir kriz geçirip odayı dağıtmıştım.İki elimden de kanlar akıyordu.Artık hissetmiyordum acıyı.Yarın okulun ilk günü.Evim çok büyüktü.Sadece çatı katı beni ilgilendiriyordu.Diğer odalara girmeye cesaretim yoktu.Ellerime hemen sargı yaptım.Yarın Kaan,cenk ve mira geleceklerdi.Benim 5 yaşımdan beri arkadaşlarım.Eğer,onlar olmasaydı ben ölmüş olurdum.Düşüncelere dalarak uykuya daldım. SABAH Kendim erkenden kalktım. Giyinip aşağıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-yürüyüşte giydiği kıyafetler-
Kahvaltı yapmadan evden çıktım.Okulun başlamasına 2 saat vardı.Sahile inip yürüyüş yapmaya başladım.Bileklerime, baktığımda sargı kırmızı olmuştu.Okulda değiştiririm diye düşünüp yürüyüşe devam ettim.Herkes rengarenk giyinirken ben simsiyah giyiyordum.Telefonum çalınca bakmadan açtım.
-"Efendim"
-"Gece neredesin sen kızım.Biz kapıya geldik sen yoksun." -"yürüyüşe çıkmıştım.Hemen geliyorum." Bir şey demesine fırsat vermeden telefonu kapadım.Koşmaya başladım.Eve varınca Kaanlara hemen gelirim diye bakış attım.Mira benimle beraber odama geldi.Girdiği gibi çığlık attı. Hemen banyoya girip giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-okula giderken giydikleri-
Çıktığımda karşımda birden Kaan ve cenk belirdi.Üçü de bana kızgın bakıyorlardı.Hemen bileklerimi arkama koyup ıslık çalarak çantamı aldım.Sonra hızlı bir şekilde merdivenlerden indim.Arabaya binip onları bekledim.Hepsi arabaya binince hemen önüme döndüm.Arabada sadece Miranın hıçkırıkları duyuluyordu.Ben buydum.Kimseyi dinlemezdim.Bu huyumu hiç sevmiyordum.Okula varınca mira hemen göz yaşlarını sildi.Herkes bize dönmüştü.Çünkü bu okulda yeniydim.Herkes burada da rengarenk giyinmişti.Ben yine simsiyah.İsmim gibi.Sadece birisi siyah giyiniyordu.Gözlerimiz kesişti.Beni baştan aşağıya süzdü.Herkes kendi arasında fısıldaşıyorlardı.O sırada aklıma bileklerim geldi.Kaanlara baktığımda bana değil bileklerime bakıyorlardı.Bende baktığımda sargı bezi ful kan olmuştu.Kaan sinirli bir şekilde yanımdan gitti.Hemen arkasından koştum.Tam okulun ortasındaydık.
-"K-kaan" Arkasını dönüp bana baktı.Hala sinirliydi.Tam bir şey diyecekti ki hemen lafa başladım -"Ben buyum Kaan.Siz beni ne kadar değiştirmek istiyorsunuz ama olmuyor.Çabalamayın.En iyi sen beni tanıyorsun.Etrafıma değil kendime zarar veriyorum.Biliyorum benim için zararlı ama ben böyle sinirimi atıyorum.Benim en yakın arkadaşım olsanız da beni hiçbir zaman anlamayacaksınız.Ben buyum.Siz ne kadar beyazsanız bende o kadar siyahım.Beni bu hayatta tutan sizsiniz.Lütfen beni böyle bırakma.Küçük tavşanını böyle bırakma.Ben sizsiz yaşayamam.L-lütfen." Etrafıma baktığımda o siyah oğlanın oturduğu yerde bana bakıyordu.Tüm okul bizi izliyordu.Hocalar bile bizi dinliyorlardı.Kaan'ın ağzından tek bir kelime bile çıkmamıştı.Tam umudumu kaybederken Kaan söze başladı.Bu sefer o beni şaşırtmıştı. -"Gece senin bu olduğunu biliyorum.Seni bu kadar değiştirmişken eskiye dönmeni istemiyorum.Kendine zarar verdiğinde bize de vermiş oluyorsun.Sesinden kokundan acı çektiğini anlıyoruz biz senin.Her gece yağmur damlalarını dinleyip öyle yatıyorsun.Aklında tek bir soru var yatmadan önce onlar üşüyor mudur.Her sabah giyinip kahvaltı yapmadığını biliyoruz.Çünkü evde boğazından bir şey geçmiyor.Eski okulda herkes seni bildikleri için okulu dondurduğu.Eğer kötü bir şey olmuşsa uçuruma gidip haykırdığını,her sabah sahile gidip dalgaları dinlediğini,her gece odaya girip girmemek arasında tereddüt yaşadığını,birisi senin ismin ile dalga geçtiğinde onu kenara çekip dövdüğünü,tüm dolabındaki şortları kesip onu yaktığını,kendine zarar verdiğinde o yeri saklama çabalarını,eğer gece bir şey yaşadıysan,sabah erkenden sahile gidip yürüyüş yaptığını,düşünmemek için son ses müzik dinlediğini,her gece kabuslar gördüğünü ve uyandığında uçuruma gittiğini. Seni seviyorum kelimesinden nefret ettiğini,rüzgar gülünden nefret ettiğini.Biz senin hakkında her şeyi biliyoruz gece.Sadece bunlar değil her şeyi.Biz senin en yakın arkadaşınız.Sen,ne kadar siyahsan tamam biz siyah değiliz ama griyiz. Kimse tam beyaz değildir.İçinde bir kötülük vardır yine de.Ve bunu unutma ben seni hiç bir zaman yalnız bırakmam.Senin beni bırakmadığın gibi.Sana çok teşekkür ederim o gün için." -"Sen,gerçekten bunları,nereden biliyorsun.Ve yine söylüyorum seni,o halde bırakamazdım.Sonuçları iyi olmasa da." Hemen gidip sarıldım.Biz buyduk.Bir kavga eder bir barışırdık birbirimizden,özür dilerdik.Biz buyduk
