Lost in Town

Hoofdstuk 7 ~ Where's Esmée?

'Wat is er?' vraagt Esmées vader. 'Weet jij waar Esmée is?' vraagt Esmées moeder aan Esmées vader. 'Nee, maar ik zag wel Fluffy voor ons huis, vastgebonden met zijn riem aan de paal. Maar geen spoor van Esmée.' zegt Esmées vader hopeloos. 'Maar zoiets zou Esmée nooit doen! Daarvoor houdt zij te veel van Fluffy.' zegt Esmées moeder hysterisch. 

Dorien loopt voor het huis van Esmée langs. Ze ziet daar Fluffy aan een paal staan, met een speciale roze riem gelegd met diamantjes en goudsteentjes. 'Wat doet die nou hier?' vraagt Dorien zich hardop af. 'Nou ja, ik neem hem maar gewoon mee, voordat hij in kwade handen valt.' zegt Dorien schouders ophalend. Als Dorien met hem wegloopt gaat de tuindeur open. 10 seconden later staan de vader en de moeder van Esmée bij de lantaarnpaal. 'Waar is hij nou? Hij stond hier zo net nog?' vraagt Esmées vader zich af. 'Misschien is hij wel meegenomen! Is Esmée ontvoerd? Maar door wie? En waar is Fluffy?' vraagt Esmées moeder zich af. Ze valt hysterisch neer. 'Kayleigh!' zegt Esmées vader. B staat achter de boom. 'Hopelijk maken jullie je nu nog geen zorgen over Esmée.' denkt ie hardop. Achter hem staat Dorien. 'Wat moet jij hier? Ik zag je een meisje ontvoeren..' zegt ze stoer. Ze had Fluffy even verderop vastgebonden aan een paaltje. 'Zoek geen ruzie, meisje.' zegt B, zonder Dorien aan te kijken. Dorien draait hem met een woeste handeling om. 'Hee! Ik sta hier hoor, je mag me wel aankijken. Ik heb jou nog nooit gezien?! Wie ben jij?' vraagt Dorien. 'Mijn naam is B. Jij bent Dorien en ik weet wel waar jij woont en wie jij bent. En niemand hoeft te weten wie ik ben. Als je iets verklapt, dan kan ik zorgen voor dingen die jij wil niet wil laten gebeuren.' zegt B. 'Moet ik hier bang van worden? Luister, alleen als je dat meisje vrijlaat, zeg ik niets. Anders bel ik de politie.' dreigt Dorien. 'Meisje, ik kan het nu laten gebeuren. Dus wat wil je nu? Niemand hoeft iets te weten hierover, tenzij je graag je hele leven over de kop wil laten zeggen. En je bent gelukkig toch? Of niet? Je bent toch gelukkig? Of wil je iets laten veranderen in je leven?' vraagt B met een opgetrokken wenkbrauw. 'B is een schuilnaam, of niet soms? En hoe spreek je het uit? Als bee of bie? Dan kan ik het tenminste goed doorgeven aan iedereen.' zegt Dorien uitdagend. Dorien krijgt vlinders die ze nog nooit heeft gevoeld. 'Nee! Ik kan niet verliefd zijn op een stalker en een ontvoerder, een crimineel!' denkt Dorien. Maar haar vlinders verdwijnen niet. 'Meisje, ik kan alles laten gebeuren. Ik weet wat je van me denkt en wat je voor me voelt.' zegt B fronsend. B legt z'n vinger op Doriens lippen en maakt een ssssj geluid. 'Mondje dicht, hé.' zegt B charmant. Hij pakt zijn telefoon en kijkt hoelaat het is. 'Zo laat al? Ik ga, meisje. Ssssj.' waren z'n laatste worden. Hij pakt zijn motor en scheurt weg. Dorien kijkt hem na en denkt: 'Nee.' Moet ze haar mond houden, of niet? En moet ze het verder vertellen, of niet? Maar B zei dat er erge dingen zouden gebeuren... Dorien besluit haar mond te houden. Ze krijgt meteen een sms'je van een onbekend nummer. 'Goed zo, meisje.' staat er in. Dorien weet meteen dat het van B kwam, door het 'meisje' taal. Ze ziet hem zo in Broederliefde zitten. Haar lievelingsliedje is op het moment 'Jungle' van Broederliefde. Dorien is fan van Broederliefde, ze kan wel uren meezingen. Zo doet ze dat ook als ze met Fluffy verder loopt. 'Zeg me waar wil jij heen? Als het aan mij ligt bewegen we nu. Afrika, terug in de jungle, we leven duur in de Benelux.' zingt ze verder. Ze krijgt weer een sms'je van dezelfde persoon: 'Waar wil jij heen? Waar dan?' staat er in. Weer van B. Wat een stalker. Maar hoe weet hij dat? Is hij hier in de buurt? 'B!' roept ze, maar geen reactie. Op een gegeven moment word ze gegrepen door iemand. 'Heb jij Fluffy gestolen? Weet jij waar Esmée is?!' vraagt Esmées vader boos. Ondertussen waren de ouders van Esmée Fluffy al een kwartier aan het zoeken, omdat ze wisten als Esmée thuis zou komen heel erg boos zou worden als Fluffy er niet was. 'Nee.' zegt Dorien verbaasd. 'Ik zag dit hondje vastgebonden aan een lantaarnpaal en er kwam iemand op af die er heel vreemd uitzag. Dus toen besloot ik om het hondje mee te nemen, en als ik thuis was wou ik een advertentie maken. Maar jullie zijn de baasjes? Mooi, dan kunnen jullie hem meteen meenemen.' zegt Dorien vastbesloten en wil de riem al aan de ouders geven. 'Oké.' zegt de vader van Esmée, die het toch nog niet helemaal begrijpt. Maar de moeder van Esmée is al helemaal hysterisch. 'Ja vast! Dat van diegene in een vreemd pak is vast een leugen! Jij bent diegene! Jij ziet er ook vreemd uit! Een excuus! Ik ga de politie bellen!' schreeuwt de moeder van Esmée uit in de rondte. 'Rustig Kayleigh! Laten we maar gaan, voordat Esmée thuiskomt.' zegt Esmées vader, proberend om Esmées moeder gerust te stellen. Esmée loopt mee, maar kijkt nog wel een keer boos achterom. 

Dorien loopt  snel terug naar haar huis. Als ze op de bank ploft denkt ze terug naar wat er allemaal is gebeurd vandaag. 'Wat een dag.' zucht ze. 

Even verderop loopt Naina samen met Silke. Ze zijn allebei gestopt met drinken en Naina heeft alweer een nieuw vriendje gekregen, Jari. 'Fixer.' lacht Silke. Ze hadden allebei een tijdje een moeilijke tijd, maar Naina en Silke zijn weer herenigd. 'Ja, ik ben zo blij met Jari. Het is ook heel fijn als afleiding. Maar ik ga morgen wel naar de begrafenis van Marko, want dat is wel zo eerlijk tegenover hem.' zegt Naina. 'En Jari dan?' vraagt Silke. 'Jari weet alles van wat er is gebeurd en hij snapt het. Ik ben zo blij met hem! Als het andersom was geweest, dus als Jari was aangereden en Marko was mijn tegenwoordige vriendje dan had hij dat nooit toegelaten.' zegt Naina. 'Dus heb je liever Jari dan Marko?' vraagt Silke verbaasd. Marko en Naina leken altijd zo close te zijn. Ze zeiden ook altijd dat ze 'forever' waren. Dat gaat alleen een beetje moeilijk als een van de twee op vroege leeftijd sterft. 'Dat is een groot woord en ik heb nog maar een weekje met Jari. Maar tot nu toe...' zegt Naina. Ze maakt haar zin niet af, omdat daar aan de andere kant van de straat Silke's vriendje Alex staat. Hij staat daar met een fles whiskey en een meisje. Silke kijkt met open ogen naar Alex die met het andere meisje zoent. Silke rent weg en Naina besluit erachteraan te rennen. Alex kijkt net op als hij Silke en Naina weg ziet rennen. 'O nee.' zegt hij hardop. 'Wat is er ?' vraagt het meisje. 'Niets, ik moet gaan.' zegt Alex gehaast en hij rent richting Silke en Naina. Alex kan alleen veel sneller rennen dan Naina. Hij haalt Naina dan ook in, maar Silke niet en zij rent door. 'Silke!' schreeuwt Naina. Silke blijft verstijft staan en kijkt voorzichtig achterom. Daar ziet ze Alex naast Naina staan en ze besluit voorzichtig terug te lopen. 'Wat hebben jullie gezien?' vraagt Alex. 'Dat je met dat meisje zoende en een fles whiskey had.' zegt Silke boos. 'Lieverd, ik hou  nog steeds evenveel van jou toen ik met jou verkering kreeg.' zegt Alex. 'Net zo weinig zoals nu, dus. Alex, het is over tussen ons. Voor nu, en voor altijd. Misschien nog tot ooit, maar ik hoop het niet. Vaarwel.' zegt Silke. Naina kijkt haar verbaasd aan. 'Hou jij nog van hem?' vraagt Naina voorzichtig. 'Eerlijk gezegd, nee. Hij heeft er ook voor gezorgd dat jij en ik zijn gaan drinken, dus ik heb eigenlijk geen spijt. Maar laten we gaan en wat leuks doen, en dit vergeten.' zegt Silke. Lachend lopen ze verder. 'Missie mislukt. Maar dat kan ook een keer gebeuren.. Foutjes maken is menselijk. Ik verzin nog wel iets anders om Silke en Naina uit elkaar te houden en ze uit te schakelen. Daar ben ik namelijk heel goed in. Ik hoop dat het ondertussen goed gaat met Esmée.' zegt B. Hij kijkt op zijn telefoon. 'Ze ligt nog steeds op de plek van een uurtje geleden. Het is etenstijd. Tot snel, Silke en Naina. Voor ergere wraak.' zegt B.