Benim Sahibim

Elimdeki kalemin kapağını takıp çıkarıyordum.Belki milyonuncu kere!Kalemin kapağı elimden sıyrıldı ve aslında beyaz olan ama sınıftaki varlıkların pasaklılığı yüzünden griye dönüşmüş fayansa çarpıp öğretmenin ayağının tam yanında hareketini durdurdu.Şeytan gibi bakan gözlerini bana çevirdi.Göz devirdim ve kalemimi elime alıp notlarıma göz atmaya başladım.Hala bana baktığını farkettiğimde topuzumu düzeltmeye yönelmiştim ki bileğimi sert bir şekilde tutup beni ayağa kaldırdı."Ne ara boksa başladınız Hocam?" diye mırıldandım.Tabi yaşlı olabilir ama kulakları gayet iyi duyuyordu ya da ben mırıldandığımı sanıyordum."Jack Hoca'nın yanında da bu kadar rahat davran lütfen..." dedi kulağıma eğilerek.Jack Hoca'dan korktuğumu filan sanıyordu heralde."Görüşmeyeli bayağı oldu özlemişimdir.Onun kahve makinesi kantindekilerden daha güzel kahve yapıyor." Sinirle beni yerime oturtmaya çalıştı.Hiç etkileyici değil.İtip kaktı ama ben yerimden bir santim bile kıpırdamadım.Derin bir nefes aldığı sırada sırama doğru yürüdüm ve "Uzayın insanlar üzerindeki etkilerini anlatıyordunuz" dedim.Ağzı "O" şeklini almıştı.Zilin çalmasıyla çantamı sertçe sırtıma attım."İyi günler Hocam." Ses vermedi.Onu deli etmeye bayıl-

Sert bir şekilde dudaklarım buz gibi olan koridor fayaslarına değdi.Hafifçe hırpalamaya başladı.Kokusu etrafımı sararken nefesi boynumu yaladı.Sonra yüzümü çevirdi.Bacaklarımı beline doladı.Kireç kesilmiş yüzümü camdaki yansımamda farkettim.Yeşil gözleri gözlerime çevrildi.Alnını alnıma dayadı.Tepinmeye başlasamda hiç yararı yoktu."Ben kimim biliyor musun?" dedi kafife  sesi meltem gibi kulaklarıma bir üşüme hissi verdi.Tapılası dudakları tekrar açıldı."Senin sahibin"dedi tek solukta...Onu tanıyordum.Sanırım aynı matematik sınıfındayız?Sessizliğimi iç sesim bozdu.Ne diyor o farkında mısın?Biden beynimde bir şimşek çaktı."Ddddnmmmsssşş"

Gözlerimi araladım.Matematik kitabının üzerine akmış olan salyalarımı cebimdeki peçeteyle sildim.Sadece rüyaymış kahretsin.

"Bu soruyu siz çözmek.ister misiniz Bayan Jemmy!"

Gözlüklerinin altından bana bakan Bayan Margeret'a "Cici Kız" gülümsememle "Elbette!"...Tahtaya doğru fayansların çizgilerine bakmadan yürümeye başladım.Aslında basit bir soruydu.1450 dolara bir ev kiralayan Mark'tan bahsediyordu."Yazık kendine büyükçe bir tuvalet kiralamış olmalı." dedim.Sınıf aralarında gülerken en ön sırada yemyeşil gözleri,tapılası dudaklarıyla bana bakan o çocuk"BENİM SAHİBİM!"....