hayat

MASMAVİ KOCA GÖZ

O gündü işte terkedip gitmesi
Yağmurlu havaydı
Kara bulutlar inmişti üstümüze
Ne olduysa o gün oldu
Ağlıyordum zaten ne yapabilirdim ki
Sadece ağlamaktan başka
Servisin camından izliyordum
Gün batımını
Öylesine güzeldi ki
Hiç batmasın diyordum
Kapkaranlık geceler gelmesin istiyordum
O kadar aglıyordum ki
Gözlerim şişti âdeta
Ama ne yapacaktım ki
Elimden birşey gelmiyordu
Işte tam da karanlık gece üstümüze çökmüştü
Artık aydınlık tertemiz sayfa yoktu
Sadece kapkaranlık kara bir sayfa var elimde
Başladım yazmaya
Bir de baktım ki
Karanlık gecelerde yazacak kelimelerim vardı
Tertemiz sayfada ise yoktu
Gün batımı bitti artık
Sadece karanlık yalnızlık ve ben vardım
Beni kim kurtaracaktı buradan
Tertemiz sayfaya geçmek istiyorum ama geçemiyorum
Yalnızlık içime işlemişti âdeta
Karanlık ise yalnızlıkla beraber geliyordu
Artık zamanı gelmişti geçmişi bırakıp
Yeni bir sayfaya geçmek için yazıyorum ama anlamsız şeyler
Belki zaman geçtikçe bu yazdıklarımın hepsi
Anlamlı gelecek kim bilir?
İşte o gündü
Masmavi gözleri
Doyamadığım gözleri vardı
Çok narindi
O masmavi gözlerden inan her damla içimi sızlatıyordu
Evet içim yanıyordu
Öylesine yanıyordu ki
Kayboluyordum onun gözlerinde
Bakamıyorum bazen
Belki bakarsam
Beni de alıp götürecekti o gözler
Öylesine güzeldi ki tertemiz yüreğiyle
Sevdiğine inanmıştım
Hem de çok
Ama bu yazdıklarımın hiç önemi yokmuş
Artık herşey bitti
Hep karanlığın mahkûmu oldum
Tertemiz sayfada ise o
Artık hiç kavuşamayacagız
Hoşçakal masmavi koca göz...