Uzatmak istemiyorum.O okul benim sonum oldu.sıradan bir sınava girecegimi düşünürken kendimi bir boşluga attim atıldım. Beni kopya ile yargiladilar.Daha ilk senem olacaktı nerden bilebilirim ki sınav esnasında telefonlari kökten kapatmamiz gerektigini.Hoca yaklaştı ve kagidimi aldı. Öylece kaldım sınıfta.Bana bakıp bakmamalari umrumda bile değildi.Bitmişti herşey.Ben hayatımda kopya lafını ağzıma almaktan çekinen ben kopya çektim diye yargilanacaktim.Kaldiramadim bunu.O gün salak saçma sınıfta ağlayıp üzülme bisey olmaz diyen gerizekalilarla geçirdim günü. Çıkış saati yaklaşınca toparlandim o an karar verdin.Yarın buraya gelmicektim artık buraya gelmicektim.Sınıftaki kızları durdurdum. Vedalaşmak istediğini soyledim ilk başta tepki gösterselerde ben kimim ki onlar beni dusunsun peki diyip sarıldılar en yakin kardesim dedigim yine yoktu tabi yanimda sikmişim kardeşliğini. Eve geldiğim an annem birşeyler olduğunu anlamıştı.Sordu anlattım zaten kararlarima saygı duyarlardi oyle de oldu.Suan nerde miyim sıradan bir mahallede sıradan bir ayakkabicsinda çalışıyorum. Nefret ediyorum herşeyden. Emir altındayım ve gerçekten bunaldim artık. Nefes alamıyorum sanki insanlardan bu kadar nefret ederken insanların içinde çalışmak emri altında çalışmak yoruyo beni.Ben daha 17 yaşındayım hayat neden bu kadar geliyodum ustume.Yorgunum,herşeyden uzak bi yere gitmek istiyorum ama cesaret,cesaret bulamıyorum. Napicam yarın öbür gün evlenip çocuk mu bakicam evde.Hani sen güçlü bir insan olucaktin mesleğin olucakti hayalindeki kişiyle evlnicektin diyenlere ne dicem şimdi. Bitti herşey.Yazık. ......
