Together | Luhan

Prolog

Chłopak siedzący na dachu jednego z największych budynków w mieście, nie jest dość częstym widokiem, prawda? Większość ludzi pomyśli "samobójca", lecz nie zawsze jest to do końca tak, jak to postrzegają. Niektórzy pragną samotności, inni próbują uwolnić się od codziennych problemów, jeszcze inni chcą dać upust swoim uczuciom w samotności, bez świadków. Xiao Luhan był trzecim typem. Był samotnym nastolatkiem, chcącym choć trochę zasmakować normalnego życia. Jednak... Dla niego, było to niemożliwe. Cały świat był do niego negatywnie nastawiony. Oceniał go, przez to, co wydarzyło się parę lat wcześniej. Wiele razy miał ochotę sięgnąć po żyletkę i po prostu ze sobą skończyć, lecz zawsze brakowało mu odwagi i rezygnował wypłakując się w poduszkę. Jego jedynym marzeniem, było znalezienie prawdziwego przyjaciela, który go zrozumie i przy nim będzie. Nie pragnął niczego innego. Dlatego siedział na dachu jednego z największych wieżowców w Seulu, płacząc z dala od świata. Z dala od ludzi. W samotności, zadając sobie pytanie, czym zasłużył na takie życie.