Küçükken şairleri anlamazdım.Şiirlerinde çocuk olmak istediklerini söylerlerdi.Büyüdükçe daha iyi anlıyorum şairleri.Meğer çok haklılarmış,meğer çocukluk daha güzelmiş.Büyüdükçe insanları anlarsın diyolar da ben nedense bir türlü anlayamıyorum.
Küçükken gözümüz,gönlümüz körmüş.Keşke şimdi de öyle olsa insanları tanımasak,anlamasak,bilmek zorunda kalmasak sanki daha mutlu olacakmısız gibi geliyor bana...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Yalnızlığın Ezgisi-
ПоэзияSen beni hiç sevmedin Bana öyle geldi... Ben sende her şeyi zannettim Sevildiğimi,sevdiğini,hiç gitmeyeceğini, Hep kalacağını,hayallerime ortak gülüşümdeki O tarifsiz anlam olacağını zannettim. Artık güneş olup elimi tutsan, Ben yine de içimi üşüt...