Ik ben net zoals een wolk.
De ene dag ben ik wit, de andere dag grijs. Ik heb mijn slechte buien: miezer,
regen en hagel.
Af en toe ben ik zo boos,
dan donder en bliksem ik.
Mensen zijn dan bang van mij.
Als ik regen,
zeuren mensen over het slechte weer. Maar soms moet het er even uit.
Moet ik even
uithuilen.
Nee,
of ik ben stil en hang ik maar wat in de lucht.
En uiteindelijk, als ik helemaal uitgehuild ben,
dan ben ik er niet meer.
Dan is mijn wolk
verdwenen.
Dan word ik niet meer
gezien.
