O gün akşama doğru hazirlandim.ne kadar çarşaf ve yorgan varsa bağladım.camdan yavaş yavaş aşağı iniyordum. Gece yarısı olmuştu.sonunda indim. bahçedeki manzarayi görmelisiniz harika.bahçede dolaşmaya başladım.hayatimda böyle bir şey gormedim.burası harika .tam buranın keyfini çıkarırım derken yardim diye sesler yükselmeye başladı.sese dogru yurudum bir an durdum cok korktum ve soguktu buz gibiydi hava .uzaktan bir kulübe gözükmeye başladı .yurudukce kulübe daha cok beliriyordu.seslendim: -kimsin -kapıyı aç Hemen açtım.anlik bir refleksle.O kişi bana sarıldı. canım kardeşim diyordu.Ben orada panikten bayıldım.kafa allak bullak olmustu.beynim bu kadar şeyi kaldıramadı.uyandığımda hala panikteydim.ama bu kim yaaaa. başım çok ağlıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O kulübenin içindeydim.abim bana her şeyi anlatti .benim gerçek ailem başkalariydi ve ben küçükken kaçirilmiştim.bu arada abimin adı onurmuş. .bir de benim bir ikiz kardeşim varmış adı deniz. Abim le uzun uzun sohbet ettik hala inanamıyorum benim bir ikizim var .deniz seni bulucaz dedim için den abim le vedelaştim bu günlük ve eve çıktım .çok yoruldum, hemen uyumuşum...
