Bad Boy Vs Good Girl [1]

8:Η συνάντηση.

Πλέον κοιμάμαι ήσυχα στο κρεβατάκι μου,χωρίς να φοβάμαι για το μέλλον του κυρίου Πάνου.

Flashback🔙

"Μπορεί και ναι..Μπορεί και όχι."
Είπε και άρχισα να ανησυχώ για τον εαυτό του.

"Που είσαι;"
Του λέω και από τι άκουσα παραλίγο να πέσει κάτω.

"Πρέπει να είμαι έξω από το σπίτι σου."
Λέει και τον ακούω να γελάει.

Τι κάνει έξω από το σπίτι μου;
Και γιατί τέτοια ωρα;

"Τι κάνεις έξω από το σπίτι μου;"
Του λέω καθώς ανοίγω το παράθυρο μου για να κοιτάξω από κάτω.

"Να σε βλέπω ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ"
λέει και τον βλέπω να κουνάει τα χέρια του σαν παραπληγικό πεντάχρονο παιδάκι.

Χριστέ μου ρεζίλι.

"Περίμενε έρχομαι." Λέω και μπαίνω πάλι μέσα.Βάζω τις 3D μαύρες παντόφλες σε σχήμα ελέφαντα.

Μην γελάτε.Σας βλέπω.

Έβαλα το μαύρο μου παλτό ώστε να κρύψω της παιδικές μου πιτζάμες.
Ναι φοράω ακόμα τις πιτζάμες με την Ντόρα και τον Μπούτς.Προμπλεμ;

Κατέβηκα τις σκάλες με τις μύτες των ποδιών μου,ώστε να μην προκαλέσω κάποιον ήχο που θα έκανε να ξυπνήσουν οι γονείς μου ή ο πλέον υπερπροστατευτικός αδερφός μου.

Γύρισα το κλειδί για να ανοίξει η πόρτα.

Πήρα τα κλειδιά μου και άρχισα να κατεβαίνω τα σκαλιά τις πολυκατοικίας μου.

Άνοιξα την τεράστια,βαριά ξύλινη εξώπορτα και την έκλεισα.Κατευθύνθηκα προς την μεριά του.Τον έβλεπα πως με το ζόρι να κρατιέται πάνω στα πόδια του.

"Καλά πόσο ήπιες;"
Του λέω και σαν απάντηση τον βλέπω να γέρνει το κορμί του..

Το φιδίσιο,που'ναι μπρος και πίσω ίσιο.
Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε βρε.
Δεν είναι της παρούσης.
Καλά λες.

..Προς έναν διπλανό θάμνο.Και ναιπ  Έκανε έμετο.Στον καημένο θάμνο.Που από πράσινος,έγινε.Ενα χρώμα που ούτε εγώ δεν ξέρω.

[..]

Αφού τελείωσε με την έμετο του,πέρασα το χέρι του πίσω από τον λαιμό μου και το χέρι μου άρχισε να χαράζει το δικό του δρόμο για την μέση του,ώστε αν πάει να πέσει να τον κρατήσω καλύτερα.