fulfill

his past

After her mother introduce herself to me. Umalis na sya dahil magkikita daw sila ng mga highschool friends nya at ito ako ngayon kahit gusto ko na umuwi hindi ako makauwi kasi yung bwisit na extend boy ayun nakaupo at nanonood ng tv.

"Hoy! Ano ba uuwi na ako!" Sabi ko sa kanya. Halos hindi ko makilala yung sarili ko sa mga sinasabi ko. Una sa lahat hindi ako na naninigaw, hindi ako naiinis ng sobra at i never been pissed like this my whole life.

Bigla akong nanghina at napasapo ako sa ulo ko at napaupo sa sahig. May konting tunog ng pagbagsak ko kaya bigla sya napatingin sakin. Dinaluhan nya ako kagad at binuhat pang kasal para maiupo nya ako sa sofa nila.

"Ano ba kasi yang ginagawa mo sa sarili mo? Alam mo napapaisip ako sayo e. Nung nakita kita sa bar parang dami mong problema pero kapag tinitignan kita sa school parang wala naman. O baka magaling ka lang talagang magsinungaling at magtago." Sabi nya na parang sobrang naguguluhan. Tapos tinignan nya ako na para bang nagtataka kung bakit ako nagkakaganito.

Walang may alam sa kalagayan ko at mas gugustuhin kong walang makaalam nun. Hindi ko alam pero parang mas gusto ko yun. Yung magsisi sila na hindi nila ako inalagaan at inaruga.

Nginitian ko sya. "Hahahhaha sino bang hindi mamroroblema kung 6 months kang nagbakasyon ng may pasok pa. Diba? Kahit sino ata sasakit ulo hahahaha. Kayo gagraduate na, while me i'm stuck on that effing school" sabi ko sa kanya na tumatawa ng pilit.

"Kung sa bagay tama ka. Gusto mo itutor kita? Matalino rin naman ako medyo tamad nga lang ako. Hahahhaha." Tumawa sya at tinignan ako ng seryoso ngingiti na sana ako pagtapos nyang sabihin yun. kasi naman sino maniniwala sa kanya? Sya ? Matalino? Maniniwala pa ako kung sasabihin nyang tutulungan nya akong magnakaw ng answer keys sa school at kopyahin yun no.

Tapos bigla syang nagtakip ng mukha gamit ang palad nya at tumingin sa akin sa pagitan ng daliri nya. "Mukha ba akong bobo sayo? Alam mo kasi matalino naman talaga ako kaso kasi nung bata ako dahil sa sobrang talino ko lahat ng kaklase ko sakin nagongopya. Kaya ayoko na mag aral ng mabuti nun" sabi nya at tinakip ulit yung mukha nya gamit yung palad nya.

Ang cute nya para syang nahihiya na ewan. Tumawa ako kasi hindi talaga ako naniniwala. E kasi kilala sya sa school bilang sinungaling. Tapos tumingin sya sa akin na parang natatawa na pilit. Tinignan ko sya ng maigi kasi parang nasaktan ko sya sa pagtawa ko sa kanya.

"Alam ko hindi ka maniniwala pero totoo yun. Alam mo kasi bata palang ako binubully na ako. I was also locked on my locker room after they stole my exam papers because i don't really want them to use me because of it. They punched me many times and i was passing out when they left me there. I was asleep for three days." He said

"No one thought i'm just in my locker room luckily when i wake up i still have strength to knock on my locker  and shout, i didn't even know if it was night or day. Before i pass out again there was someone shouting outside. I knock three times before i passed out again." He continued. That was really scary. Alam ko kasi kapag nasa school sya parang pag mamaya ari nya yung school kung makapaglakad sya thinking about his story who would have thought that he experience those things.

" So how did you overcome it? If i were you. I will be very terrified at school or just the name itself might scared the living daylights out of me. Ang galing mo naman kasi kaclose mo pa lahat ng tao sa school. O baka naman gawa gawa mo lang yang story mo." Sabi ko sa kanya ng may pang uuyam at pang aasar. Actually i was really amazed of him if it was really true. Because if i was him. Maybe until now. Im still in my room plopping on the corner.

" actually i'm not afraid of school nor me having classmates. i'm more afraid of test papers. crazy right? i'm afraid of answering test papers or any kind of papers which needed to be answered" he said looking at me smiling apologetically. i think i admire his positive thinking in life. i wish i could be like him.