NOT:BUNU KENDİ İÇİMDE YAZDIM. BİRAZ DA SAPIKLIK VARR.
OKULUN 15. GÜNÜYDÜ. ANTREMANLARIMA DEVAM EDİYORDUM. O GÜN NEDENSE ÇOK MUTLUYDUM. KEREM OKULA GELMİŞTİ. TENEFFÜSTÜ. MERDİVENE OTURDUM KEREMDE BARIŞ İLE BERABER BANKTA OTURUYORLARDI. ONLARA BAKA KALDIM BEN HERALDE AŞIK OLMUŞTUM AMA BARIŞ'A DEĞİL KEREM'E.... ZAMAN GEÇİP GİTTİ EVE DÖNERKEN KEREM'LE KARŞILAŞTIM. ATLA ARABAYA DEDİ BENDE NEREYE DEDİM. KEREM'DE GİDİNCE GÖRÜRSÜN DEDİ. BİNDİM ARABAYA. BİR CAFEYE GELDİK BENLE KONUŞTU KAHVELERİMİZİ İÇTİKTEN SONRA BENİ EVİME GÖTÜRDÜ TAM ÇIKARKEN ZEYNEP DEDİ ONA DÖNÜP EFENDİM DİYECEKKEN ÖPÜŞTÜK ANNEMDE CAMDAN GÖRÜP ZEYNEP GEL BURAYA NAPIYORSUN O ÇOCUK KİM DEDİ HEMEN ANNEMİN YANINA GİTTİM KEREM'DE HEMEN GİTTİ. İÇERİ GİRDİK BENİ SORGULADI BEN CEVAP VERMEDEN ODAMA ÇIKTIM. BENDE ÇOK ŞAŞIRMIŞTIM. OFFLAYA PUFLAYA UYUYA KALDIM....
