Oyyy. Mga pipoll! Namumulubi si Author ng readers. >3< Kaya. Gooooo!! Spread the Word. Kakapagod magsulat tas 2 Reads. Pa-early gift niyo sakin sa Valentines. :DD Haha.
Nga pala sa previous chapters. Pasensya na sa typo. At Carl po ang Nickname ni Mark Carlo. Just clearing out lang. ^______^
-Dhana
-----------
Johanna's POV
Andito kami sa Bahay niya. Doble 'to ng condo ko. Elegante ang mga gamit. Ano bang maasahan mo sa anak ng rival company namin?
Nahihilo ako. >___<
"Comparisons are easily done when you've had a taste of perfection li--"
"Cellphone mo yata natunog," sabi ni Carl.
Kuya Rj
Calling...
Ahh. Si Kuya Rj.
Sinagot ko agad.
"Hello. Kuya Rj."
(Maam. Sorry po. Na-flat-an po ng gulong. Sakto pong umulan kaya po hindi ko po kayo masundo. Nandito parin po ako sa talyer.)
"Ah. Ganun ba? Eh yung susi ng condo?" Pagkakatanda ko kasi naiwan ko yun dun sa Ferrari ko eh.
(Ayyy maam. Nakita ko po kanina nahulog sa sahig ng kotse. Eh pano po yan Maam. Di po kayo makakapasok sa unit. Nasan po kayo Maam?)
"Andito ako sa Bahay ng kaibigan ko. Nga po pala, Kuya Rj. Wag na po kayong magpaulan ha? Sige po. Bye."
(Sige po maam. Bye po. Ingat.)
Then the line went off.
Si Kuya Rj. Pra ko narin siyang kapatid. 3 years lang ang gap niya sakin. Siya lang yung lagi kong nakakasama. 6 years na kaming magkasama ni Kuya. Si Papa ang naghire sa kanya. Pero dati para ko siyang PA. Hanggang nagtransform into Driver. Nakkssss. :DD
Nagulat siguro kayo ng marinig niyo yung sinabi ni Carl? Simple lang para kasing may radio system dito na konektado sa kwarto niya at kwarto ko. 2 Rooms 'tong Condo niya. Ako sa Master's and siya sa kwarto niya. [AN: Like G2B ba? Yung parang gadget. Yunn. :"))]
*****
Di ako makatulog dito. Hayyys. .__.
"Makainom nga muna ng gatas," sabi ko sabay tayo.
Carlo's POV.
Hi. Ako si Mark Carlo Mendoza. 16 years old. 3rd year high school sa Ètoile Universi--
"Makainom nga muna ng gatas." sabi ni Johanna.
Ako nga rin.
Tumayo ako. At sabay na bumukas ang pinto naming dalawa. Nagkatinginan kami.
*BLAG*
Bumagsak si Johanna. Pero saktong nasambot ko siya.
"Anong nangyari sa iyo?"
Namumutla siya ah. Hinawakan ko ang noo niya. At yunnn. Nilalagnat. Sobrang init niya.
Dinala ko siya sa tinutulugan niya.
"Wag mo kong iwan Carl," she murmured.
"Oo. Hindi kita iiwan. Hintayin mo lang ako," sagot ko.
Bumaba na ako at kumuha ng tuwalya at maligamgam na tubig.
Pagkaakyat ko sa kwarto. Nilagay ko kaagad sa noo niya yung tuwalya na binabad ko sa tubig.
"Jae. Angel ko. Wag kang mag-alala. Andito lang ako palagi para sayo. Lagi lang akong nakamasid. Nakamasid. Kahit hindi mo nakikita," sabay hawak ko sa kamay niya. "Hindi kita iiwan." sabi ko.
Dito muna ako matutulog. Babantayan ko lang siya. Kahit anong mangyari.
*****Authors Note.
Grabe. Medyo nakakatakot yung sinasabi ni Mark Carlo ahh. Sino ba si Jae? Haha. Madali lang malaman. Short lang ba ngayon? Pasensya naman. Busy si Author kaka-kain ng butter cookies eh. >3<
Share. Comment. Vote. Gomawo.
Lovelots
-Dhana
Ps: Kahit 5 Reads lang umabot. Thanksss. :**
