Asan na ba si monique???..... si monique ang best friend ko at ako nmn si Arseleen, arleen for short.......
"hindi ka pa ba uuwi?,uwi na kami ha?" kakatapos lng kc ng klase namin... pero hanggang ngayon wala parin si Monique, asan na kaya un??
"Ahhh sige una na kami ha...." naka-alis na ung mga kaklase ko pero wla parin si monique :(
Nagtataka ba kayo kung bakit si monique ang bukang bibig ko?? because she is my best friend hindi ako tibo ha!!! meron padin nmn akong ibang friends pero iba kc siya sabi nga nila ehhhhh....... sa lhat ng kaibigan mo ay mayroon tlgang hihigit at mangingibabaw at para sa akin si monique ang best friend ko :D and here our story........ :D
Since nung grade 7 ako ay lagi na lng akong nasasabihan ng masungit daw at suplada at maraming pa.... :( but i know my self better than others so, masasabi kong hindi nmn ako gaanong masungit ehhh >_< mabait ako kung close ko ung tao pero i don't talk to strangers ehh kaya hinahayaan ko na iba ung pumansin sa akin............... dahil sa lagi akong naaasar na masungit at suplda bumaba ang self-esteem ko, siguro naranasan niyo nmn na bumaba and kompyansa sa sarili dba??... pero bkt parang sa akin kapag dumadaan ang araw parang gusto ko ng baguhin ung sarili ko dahil sa sinasabi sa akin ng iba...... :((((
Siguro i can say na ung iba ang tingin sa akin ay isang death kid.... totoo yan, wla rin akong gaanong friends at close sa room nmn,..... but one day may biglang pumansin saaking na kaklase ko hindi ko nga alam kung ako ba tlga ung kausap niya ehhh ;)... pakiramdam ko siya na ung right person na magiging best friend ko forever......
As days,weeks and months passed by,mas lalo pa kaming naging close para ko na siyang kapatid, sa tuwing kasama ko siya hindi niya pinaparamdam na masungit daw ako or either suplada.. iba tlga siya kesa sa ibang tao mahirap masabi gamit ang mga salita pero ang masasabi ko lng ay "she is my real best friend :)"
Hanggang sa matapos ang taon ng pagiging grade 7.. were still BEST FRIENDS :) pero pagdating ng grade 8 eh nagkahiwalay kami ng section.... napagdesisyunan nmn na magsasabay na lng kami tuwing lunch so that we can still have our communication....
Hanggang lumipas ang buwan ganun parin ang situation nmn pero until one day i felt something wrong... something na hindi lng madaling maipaliwanag...... i met new friends but still monique is the best , best friend ever.. :D
tuwing uwian ganto na ang situation nmn....
"Monique uuwi ka na agad?"
"Ahh oo may gagawin pa ako ehh next time na lng"
"ok sige next time na lng"
volleyball ang hobby nmn, sa tuwing uwian ay naglalaro kami ng volleyball dahil un din ang time ng bonding nmn bilang magkaibigan.... so i let her because i understand her.... nga pla player din kami ng volleyball :D
then next day come..
"Uwi ka na agd dba umuwi ka na ng maaga kahapon?? " :(
"Sorry ha? may gagawin pa kc akong project ehh"
"OK uwi ka na...." :(
ayaw ko pa siyang umuwi kc,kc ;( missed ko na siya, dahil sa hindi nga kami magkaklase wla kaming gaanong time para makapag-bonding at isa one hour lng nmn ung lunch nmn ehh.... :( ibig sabihin hindi pa sapat ung oras sa lunch, miss ko na ung makipa-kwentuhan sa kanya..., kung ok lng ba siya sa section niya?, kung kamusta na sila nung crush niya, ung siya nami-miss ko ung pagiging BEST FRIEND niya :(
Hanggang isang lunch nagtataka ako kc wala siya dun sa pwesto nmn tuwing break time... so napili kong pumunta na lng sa canteen ... :( ---------->> ;( ;( nakiita ko siya may kasama ung iba niyang kaklse.... nalungkot ako hindi nmn sa pinagbabawalan ko siyang sumabay kumain at makipag-kaibigan sa kanila... pero kc un na lng ung time nmn ehhh tapos hindi man lng siya nagpasabi sa akin... hindi niyo ako siguro maintindhan pero si MONIQUE, siya ung taong nandiyan plagi sa tabi ko tuwing may problema ako NOON.....
Masakit man tanggapin pero pakiramdam ko nawawala na si Monique sa tabi ko.......
"Uwi ka na agad? kala ko ba hindi ka pa uuwi sabi mo kahapon?"
"Sorry arleen ha? pupunta kc kami ng fun house ehhh.. gusto ko lng matry ung racing dun"
"Ok sige bahala ka"
Wala na laging ganun ang sitwasyon nmn hindi na rin siya umaatend ng traing sa volleyball, tuwing kapag uwian hindi na rin siya nakikipaglaro sa amin at kapag lunch nmn sabay kami pero ako lng ung palaging nagsasalita at nagkukwento.. :((( hinayaan ko lng kc malay nating lahat bumalik ung best friend ko ,ung plaging nasa tabi ko ung hindi ako iiwan ano mang mangyari........
"Uwi na ako arleen.."
"ha?? bkt? friday nmn ah... wla nmng pasok bukas"
"birthday kc nung kaklase ko ehhh iniimbitahan kami nung mama niya"
"Pde bng wag kng pumunta?" :( ;(
"A-ahh e-ehh nakakahiya kc dun sa mama niya"
"Ganun ba?!!! aatend ka ng birthday ng iba pero ngayong araw na ito, hindi mo man lng naalala na birthday ko??!!??" :((( ;(( oo tma birthday ko nga ngayon pero hindi niya lng naalala mas uunahin niya pa ung iba kesa ako ung una niyang nakikilala unang naging kaibigan kesa sa kaklase niya ;(
"H-ha?? b-birthday mo ba tlga ngayon??" sa sobrang lungkot ko tumakbo na lng ako palabas ng school, nagunahan ng pumatak ang mga luha ko... ang sakit kc ehh ako itong tao na nasa tabi niya... ung naging best friend niya, ok lng sana sa akin kung hindi na ako ung 'best" pero isa lng ito sa loob ng isang taon.... ANG BIRTHDAY KO!!!... bkt niya kakalimutan mas naalala niya pa ung iba.....
habng tumatakbo ako maraming nagsiagaw ng.. "MISS!!!!"
"Tumabi ka diyan"
"ay!!!"
Dahil umiiyak ako habang naglalakad wala akong gaanong maaninag kaya..
"BOOGGGGSHHHHHH!!"
.
.
.
.
.
.
.
naaksidente ako....... habng papunta ng hospital sakay ng isang ambulansya isa lng ang naintindihan ko............
Siguro nga andyan siya noong malungko at wala akong kaibigan,siya ung andyan na handang sumoporta sa akin,maging sandalan ko best friend at kaptid ko... tga tago ng secret ko, kasama ko kapag nangiistalk kami sa crush ko siya, siya si Monique ang best friend ko...
Pero siguro ito ung paraan niya at ng langit na ipadama sa akin na dapat marunong akong lumaban ng magisa, na kaya ko kahit wala siya, na kapag umalis na siya dapat handa na ako.. pero syempre ganun tlga mahirap matanggap na unting unting mawawala ung pinaka-importanteng kaibigan sa buhay mo, isipin ko plang parang ang hirap niyang kalimutan....
Bakit??? sinong bng may sabi na kalimutan ko siya?? ang gusto niya lng siguro ehh ung matuto kaming lumaban at tumayo sa sariling paa na wala ang tulong ng isa't isa....
Kahit na hanggang sa lumubog ang araw , unti-unting mawala ang bituin stilll para sa isip at puso ko siya ang best friend ko :D
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N:
I hope nagustuhan niyo, this is a story na about sa friends siguro opposite ang opinion niyo sa nilalaman ng story..... pero itong story na ito ay dedicated sa best friend ko sana magets niya na missed ko na siya as my best friend and not just a friend........ :( :( :))))
