Author #10 Mandaraya
Sila yung mga estudyanteng may notebook pero wala namang laman. Nag-aaral pero walang natutuhan. Nagsusulat pero naglalaktaw ng lecture.
May mga ganyan din dito sa Wattpad. Bwisit nga e, makikita mo 35 parts/150 pages.
Pero pagbukas mo ng story ay puro space at emoticons lang pala ang laman. Seryoso?! Libro ba yan?! Imbes na nae-express mo yung kwento sa pamamagitan ng salita, shino-shortcut mo sa pamamagitan ng bwisit na emoticon! Isa pa, kung napublish yan na totoong libro, puro blank paper lang ang laman niyan! Bukod sa gastos lang sa papel, wala pang masyadong mababasa!
E.G.
Chapter 2
*Tingin sa kanan* ( -.-)
*Tingin sa kaliwa* (-.- )
Blag! O__________O
Waaaahhhhhhhhhhhhh!
Ano yon?!
Isang-isang---
Aaahhhhhhhhhh!
Isang dinosaur! >_<
-.-
Ngek!
Si Barney lang pala. -.-
Waahhhhhhh! Natakot pa naman ako! *pout*
Tapos nasugat pa yung tuhod ko! T.T
--
Pusang gala! Kung ganyan ang kwento mo, dinadaan mo sa space at emoticon. Isa lang ang masasabi ko.
M
A
D
A
Y
A
K
A
.
Oo, madaya ka!
Isipin niyo rin ang mga mobile readers na maghihintay ng ilang minuto para sa loading ng next page tapos puro space at emoticon lang pala?! Maawa kayo sakanila dahil napupudpod ang mga daliri nila at nagasgas ang screen ng cellphone nila!
Magsulat ng pormal. Paano mo ma-iimprove ang iyong pagsusulat kung dinadaan mo ang feelings ng character sa emoticon? Paano mapagtitiyagaang basahin ang akda mo kung puro spaces lang yan?!
P.S. Sana naman ay
magsulat ka
ng tama ha?
Kawawa naman ako.
Puro gasgas na screen protector ko.
Salamat. ^__^
BINABASA MO ANG
Mga Manunulat sa Mundo ng Wattpad
Non-FictionAng mga malalaki ang ulo ang unang matatamaan kapag nahulog ang bato.