Lauren Jauregui'nin işaret parmağı olmak kolay bir iş değil. Hayır efendim, göz kamaştırıcı ve cool olduğunu düşünüyorsanız,yanılıyorsunuz.
Bu nankör bir iş, ve çoğu zaman yalnız kalıyorsunuz. Neden diğer on parmağın içinden Tanrı, veya bu boktan şeyleri her kim yarattıysa, beni Lauren Jaureui'nin sağ işaret parmağı olarak yarattı? Neden?! Sadece neden?!
Lauren benden nefret ediyor. Ona benden bu kadar nefret ettirecek ne yaptım bilmiyorum ama bana her gün yoldaşlarımdan farklı olduğumu hatırlatacak bir şey yapıyor. Ne? Bana inanmıyor musunuz? O zaman kıçınızı oturtun ve hikayemi dinleyin.
Her şeyden önce, tırnağımı altındaki deri ortaya çıkacak dereceye gelene kadar kesiyor - Demek istediğim, neden bu kadar acımasızsın Lauren!? Neden benim tırnağımı her lanet olası gün kesme gereği duyuyorsun ve diğer tırnaklarının çok güzel ve kızsal bir şekilde büyümesine izin veriyorsun?
Tabi bazen ikiz kardeşimin de tırnağını kesiyor – sol işaret parmağı ve orta parmağı, ama lanet olsun, bakımsız ve çirkin görülmekten bıktım ve sıkıldım! Diğer tırnaklar güzel ojeler ile boyanırken veya takma tırnaklar ile süslenirken ben kısa ve bakımsızım. Hadi ama, sence de çok adam kayırmıyor mu?
Çok ihmal edilmiş hissediyorum. Diğer parmaklar benimle alay ediyor ve bana gay parmak diyor, her ne anlama geliyorsa. Ve kendilerinin de Lauren'ın düz parmakları olduklarını söylüyorlar, tekrardan, her ne anlama geliyorsa.
Neden bana bunu yapıyorsun, Lauren?
Bunu gitar veya başka bir şey çalmak için falan yaptığı yok.
Hayır, bana işkence etmeyi seviyor bence.
Karanlıktan korktuğumu biliyor, buna rağmen beni sık sık karanlığın ve ıslaklığın derin bir çukuru gibi hissettiren yere sokuyor, beni boğuyor. Bu benim için hem fiziksel hem de zihinsel işkence. Su kayağının bir versiyonu gibi, çünkü baskıya daha fazla dayanamayacağım ve boğularak öleceğimi düşündüğüm anda, beni soktuğu her ne deliğiyse oradan çıkarıyor, ferahlatıcı hava beni hayata geri getiriyor, ama beni tekrar oraya sokuyor, öncekinden daha hızlı ve sert bir şekilde, beni uyuşturuyor ve kramp geçirmemi sağlıyor. Boğuk fısıldamalarını ve inlemelerini duyabiliyorum, tıpkı acı çekiyormuş gibi, ve o sesleri duyduğumda sonrasında ne olacağını biliyorum. Tekrar boğulacağım, öldürüleceğim, bilinmeyen bir güç tarafından – hafif yapışkan şey sel gibi akıp beni boğmadan önce, ıslak, yumuşak ve süngerimsi duvarlar üzerime kapanıyor, derimi tamamıyla kırışık ve dağınık yapıyor.
Size bir sır söyleyeceğim. Bunu Camz ile de yapıyordu. Ve Tanrım, eğer Lauren'ın kötü olduğunu düşündüyseniz, tüm o boğulma ve büzülmeyle, daha hiçbir şey görmediniz! Camz acım içinde büyüdü. Lauren'a ''Onu sok, sert ve hızlı'' veya bazen ''kibar ve yavaş'', ruh haline bağlı – 'o' ben oluyorum, ne kadarda kaba... Onun için oyuncaktan başka bir şey değilmişim gibi. Kusura bakma hanfendi, benim bir ismin var! Lauren'a göre, Lern Jergi'nin Aşk Makinesi. En azından bana bir isim verdi, ne kadarda kibar, ne anlama geldiğini bilmesem de.
Camz doyumsuz. Lauren'ın aşk makinesi için yaşıyor gibi duruyor. Lauren'a ''onu bana ver'' diye tekrar tekrar yalvarıyor, ve Lauren şu kas kramplarından geçiriyor, ama hala yalvarıyor ve inliyor, böylece Lauren beni Camz'in derin karanlık tüneline tekrar tekrar sokuyor, bu arada Camila'nın ki Lauren'ın bilinmeyen ıslak deliğinden daha korkunç.
Neden daha korkunç diye mi soruyorsunuz? Çayınızı yudumlayın ve hikayeme devam etmeme izin verin.
Sadece Camz ''sikilmek'' istemiyor (Bunu duydum, ama ne anlama geldiğini bilmiyorum. İşkencemin adı olduğunu düşünüyorum, çünkü ne zaman Camila Lauren'a ''sik beni'' diye fısıldasa, Lauren hemen tırnağımı düzeltiyor ve kalanı tarih) her lanet olası gün, ama onun işkence deliği (ben Korku Evi demeyi tercih ediyorum) çok daha dar ve ıslak. Nefes alamıyorum, ve Lauren beni onun içinde daha derinde ve daha uzun tutuyor, dışarı bir daha çıkamayacağımı düşünerek korkuyorum. Camz beni boğmayı çok seviyor, eğer normal nefesler almamı engelleyecek kadar çok sıkılmasaydım, acınası bir çocuk gibi ağlayacağıma emindim. Ve dahası da var, sanki beni daha fazla küçük düşürebilirlermiş gibi, bir keresinde Lauren Camila'nın tüm sıvısını üzerime saldığından emin olduğunda, beni ağzına soktu ve temizleyene kadar emdi! Bu da neydi?! Neden bunu bana yapıyorlar?! Ben tüm benliğinin amacı o beni soktukları sulu cehennem deliğinde yüzmek olan bir denizaltı mıyım?
Çok skandala karışmış ve istismar görmüş hissediyorum.
Ve neden Camila Lauren'a babacığım diyip duruyor? ''Oh evet lütfen, babacığım! Sik beni babacığım! Daha hızlı babacağım!'' Gerçekten, ne oluyor be?
Bu insanları anlamıyorum. Çok garipler.
Biliyor musun, bazen Lauren'ın işaret parmağı olmak o kadar da kötü değil. Camzi'den mola alabiliyorum, ve onun yokluğu oldukça fark edilebilir çünkü ne zaman Camz etrafta olmasa Lauren çok üzgün oluyor. Onların arasında ne oldu bilmiyorum ama birden birlikte takılmayı bıraktılar. Uzun bir süre. Sonsuzluk gibi hissettirdi çünkü Lauren tekrar tırnağımın uzamasına izin verdi, ve çok mutluydum! Benim parlama zamanımmış gibi hissettim. Daha fazla karanlık ve ıslak delikler yok, daha fazla süngerimsi duvarlar tarafından sıkıştırılmak yok, daha fazla korkutucu şeyler yok. Mutlu bir işaret parmağıydım, hepimiz aynı oje ile kaplanmışken kız ve erkek kardeşlerimle bağ kurma fırsatını yakaladım! Hayatımın en mutlu zamanıydı.
Ama bir gün, çok tanıdık olan tıklama seslerine uyandım ve tekrar o zamanın geldiğini anladım.
Meksika'nın suyundan mıdır bilemem ama Lauren orada daha sersem oluyor, ve o ve Camila daha önceki gibi bağ kurmaya başladı. Lauren çok mutlu, bu yüzden kalbimden söylenemiyordum. O kaba tırnak makasını aldığında çok mutluydu, ve ikinciye düşünmeden uzun ve güzel tırnağımı kesti, kesebildiği kadar, keskin kenar olmadığına emin olana ve beni tamamen yuvarlak ve pürüzsüz yapana kadar kesti.
Hayranlarla olan bir kaç meet&greet'ten sonra hala kesik ve çıplaktım, diğer tırnaklar ise çok güzellerdi. Tüm Harmonizerlar ve Camren Shipperlar bunu fotoğraflarda fark etti ve beni keserek son dakika haberiymişim gibi internete yaydı. Başıma gelen en küçük düşürücü şeydi.
Neden Lauren bunu bana yapmaya devam ediyordu?
Hayattaki amacım ne?
Üzgün hissediyorum.
Dünyadaki en üzgün, en yalnız ve en çirkin işaret parmağıyım.
Siktir, Camila'nın sesini duydum!
Siktir. Sevişecekler, yine! Sıçtım.
Dublindeyiz ve soğuk ve Camila beni korkunç tünelinin içinde istiyor, ve Lauren buna çok mutlu oldu.
Camilanın gri ve üzerinde taç baskısı olan eşofmanını gördüm, Lauren'ın bugün giydiği kapşonluyla aynı baskısı var. Oops, işte kıyafetler odanın diğer ucuna uçuyor.
Siktir, tamamen karanlığın içine sokuldum, Oh şimdi ışığı görüyorum. Oh bekle hayır, tekrardan karanlık.
Hikayemi şimdi bitireceğim. Bu biraz zaman alacak, ve Camila'nın Lauren'a tekrar babacığım dediğini duydum, ve deneyimlerime göre, bütün gece burada olacağım.
Lanet olası Lauren ve dayanıklılığı.
Evet, millet, barış. Barış işareti yapacağım, ama yapamıyorum, riskli bir pozisyondayım.
----------------------------
Neden böyle bir şeyi çevirdim bilmiyorum ama çok hoşuma gitti o yüzden sizinle de paylaşmak istedim. Hikayenin orjinal versiyonun linkini şuraya bırakıyorum, ona da oy verirseniz güzel olabilir şlmsdkm
Yazarı da @eatsoulsforbreakfast okurken güzel güldüm biraderim eyv
https://www.wattpad.com/story/86411221-confessions-of-lauren-jauregui%27s-forefinger
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Confessions Of Lauren Jauregui's Forefinger
Short StoryLauren Jauregui'nin işaret parmağının açıklamaları. (One-shot)