ANİDEN AŞK

2. BÖLÜM

Evett daha fazla dayanamadım ve hemen yazmaya koyuldum, o zaman hemen 2. Bölüme geçelim :)

***
Terminale geldik ve 3 gün sonrasına 2 bilet aldık ama ben hala aileme haber vermemiştim. Masala

- Masal ben eve gidiyorum, bizimkilere haber vermeye eminim çok sevinecekler o yüzden ben burdan direk eve geçicem.
Dedim ve Masalda:

- Tamam canım git, git ama ilk önce sana şu bakana bir bak ;)

Masalın böyle demesiyle birden o ani şaşırmamamı gizleyemedim ve merakla Masalın işaret ettiği yere baktım, evet bana bakıyordu ve umursamaz bir şekilde önüme döndüm ve Masala

- Baktım noolmuş? Dedim ve Masal kıkırdayarak:

+ Ecesu ikimizde biliyoruz eğer etrafta bu kadar çok insan olmasa şimdiye yanına gidip agrasifliğini en ince noktasına kadar gösterip şimdiye çocuğa haddini bildirmiştin.

Masalın böyle demesiyle hafif tebessüm ettim ve iki yanağınıda öperek yanından ayrılıp eve gitmek için taksi beklemeye başladım. Ve taksi gelene kadar durakta oturayım dedim arkamı aniden dönüşümden sonra pis pis sırıtan o çocuğu gördüm, evet bu Masalın gösterdiği o çocuktu. Birden sesim yükseldi ve:

- Sen kimsin napıyorsun yha çekil şurdan! Diyerek omuzundan ittirdim ve tam yürüyecekken kolumu birinin tuttuğunu fark edip arkama döndüm ve o çocuk benim kolumdan tutmuştu şu cesarete bak yha.

+ Yapma ama bu yaptığın çok kabaca kibar olmalısın biraz. Diyerek bana bakıp sırıtıyordu, İyice sinirlenmiştim elinden sıyrılmaya çalışarak konuşmaya başladım:

- Sen kendini ne zannediyorsun yha Ağa falan mı? Bence sen biraz kibar ol ve kolumu bırak!
Evet bunu söylememle kolumu bıraktı ve sırıtmaya başlayarak konuştu:

+ O mavi gözlere acıyla bakmak yakışmıyor güzelim, ve dediğin gibi aslında bir nevi ağada sayılabilirim.
Dedi ve bana yaklaşmaya başladı.

+ Bu arada ne bu agrasiflik? Sende tavan yapmış. Diyerek gene sırıttı bende onu omuzundan ittirerek kendimden uzaklaştırdım ve

- Sendede ego tavan yapmış. Ve bu egoyla bir daha benim karşıma çıkma! Dedim ve ilk taksiyi durdurdum. Ama gelin görünki beyefendi dakikalarca beklediğim o taksiyi geri yolladı bu sefer gerçekten çok sinirlenmiştim.

- Sen-sen napıyorsun yha ne hadle durdurduğum taksiyi geri yollarsın?

Gene o salakça gülümsemesini sergiledi ve konuşmaya başladı:

+ Çünkü benim arabama biniceksin  ve seni evine bırakıcam, hem bu güzel kızı yolda tanımak isterim.

- Yha sen şakamısın sana karşıma çıkma diyorum arabama bin diyorsun kafan iyi sanırım senin yoksa beyinde bir özürlülükmü var? Çünkü dediğimi pek algılayamadın sen anlaşılan.

Gene o salak gülüşünü attı ve ukalaca konuşmaya başladı:

+ Ben Ataberk Özdemir, eğer bir şey söylersem yaparım ileride arabam var hadi gel eve bırakiyim seni.

- hahaha cidden mi? Bende...
Tam ismimi ve soyismimi söyleyecekken ve karşılık verecekken, Napıyorsun Ecesu kaptırma kendini ismin ve soyisminle bu zübbe bir şeyler yapıp evinin adresini öğrenebilir en iyisi sus.

+ Evet sende... Deyip sinsice gülümsedi. Nasıl toparlıyacağım diye düşünürken aklıma hiç bir şey gelmedi ve aniden konuştum.

- Bende seni Kadir İnanır sanmıştım. Diyip yürümeye başladım. Arkamdan salakça bağırdı

+ Bu iş burda bitmedi tatlı kız. Dedi ve gerçekten çok sinirlendim amacı ne bu zübbenin parasıyla mı etkilemeye çalıştı haha çok becerdi. Neyse daha fazla sinirimi bozmama gerek yok.

Eve gittim ve anneme her şeyi anlattım tabii o zübbe dışında her şeyi sahi adı neydi onun oha unuttummu daha yarım saat önce soyismiyle birlikte dedi Berk mi dedi yok ya Ali mi yoksa kısa değildi Ata? ıı buda kısa. 5 saniye sonra birden sesli bir şekilde bağırdım.

- Haaa Ataberkk.

+ Ataberkmi o kim Ecesu, yoksa yoksa o senin.

- Nee yuh anne saçmalama o şey...

Of yha ben naaptım nasıl açıklıycam?

+ Kim o zaman o Ecesu?

- Off anne biz İzmir'de sokakta kamiycaz herhalde demi?

+ Ne Ataberk dediğin kişide mi kalıcaksın yuh sana Ecesu saçmalama diyip ardından ne diyorsun yha.
Dedi annem biraz sinirle. Off iyice işi karıştırdım. Ve şu şekilde toparladım:

- Anne sözün devamını dinlemeden hemen söze atlıyorsun ilk bir dinle yha. Anne sokakta kalmıycaz herhalde biz orada, internetten uygun bir ev baktık kafamıza bir tane ev yattı. Sonra o evden sana bahsetcektim... Dedim annem hemen söze atıldı ne diyeceğimi merak ederek.

+ Eee acaba bununla bu Ataberk mevzusunu nasıl bağlıycaksın çok merak ettim.

- Eee si anne Mahallenin adı Ataberk Mahallesiydi. Bende sana bahsetmek için mahallenin ismini hatırlamaya çalışıyordum ve birden mahallenin ismi aklıma gelince böyle dedim.

Annem içi rahatlamış bir şekilde gülerek bana nasihat vermeye başladı.

+ Ahh benim saf kızım, eğer içinden geçenleri böyle düşünmeden kendi içinde toparlamadan aniden söylersen seni yanlış anlarlar ve o an olanları açıklayamazsın bile ve insanlar tarafından yanlış anlasılırsın bu yüzden düşünmeden asla bir şey söyleme.
Dedi annem ve haklıydı da o zamanda o Ataberk denen çocuğun yanında aniden konuştum az kalsın ismimi ve soyismimi verecek kadar dikkatsizce konuştum.

Anneme döndüm ve:

- Haklısın anne. Dedim ve hemen mutfağa gidip 1 bardak su içtim sonra da tekrar annemin yanına geldim

Annem bana bakarak konuştu:

+ Kızım istersen hazırlıklarını yap. Ve oraya gidince ortada kalmamanız için İzmir'den güvenilir bir otelden oda rezervasyonunuzu yaptırın.

Evet annem haklıydı hemen ev tutmak mantıklı değil şimdilik otel daha mantıklı geliyor.

- Peki annecim o zaman ben bir yukarı çıkıp Masalı ariyim konuşalım.

Dedim ve odama çıkıp Masalı aradım.

Masal
- Alo?
+ Alo Masal?
- Efendim Ece?
Tabii ilk olarak o çocukla olan diyaloğu anlattım. Ve daha sonra annemin önerisini. Masal şaşırarak:
- Oha be yuh zaten sana terminaldeyken olanları söyledim keşke o zaman müdahale etseydik.
Ve bence annenin önerisi süper ben hemen internetten oda rezervasyonu yaptırıyorum.
+ Peki Masal, öptüm görüşürüz.
- Peki bir tanem seni seviyorum hadi görüşürüz.

Eveet şimdilik bu kadar desteklerinizi bekliyorum, ve yorumlarınızıda, hatalarım varsa affedin. Çok heyecanlıyım neyse sizce bu durumda neler olur onuda yorumlarınızda belirtmenizi çok isterim. Görüşmek üzeree :)