17.YAŞIMSIN

"Eskilerden"Kurtulma Zamanı

Saat 7:30 yine bi gün daha başlıyordu benim için.Yatağımdan doğurulup panduflarımı giydip hızlı adımlarla merdivenlerden aşağı indim 17 senedir nadir heyecanlandırır günlerden biriydi.

Çünkü annem ve babamla dün akşam oturup uzunca konuştuk ve artık reşit olmama rağmen eve çıkmak istediğimi yanlız kalmak istediğimi söyledim önce karşı çıksalarda anlayışla karşıladılar ardından benim için iyi olan herşeyi kabul ederlerdi onlarla bi sorunum yoktu,annem ve babam uzun bi sure yurt dışına çıkacaklarını ve bu yüzden benim burada yaşamamı söylediler bende itiraz etmeden kabul ettim böylesi daha iyi olacaktı nede olsa kendi evimdi alışmıltım bi kere.

Aşağı indiğinde anem ve babam valizlerini hazırlamışlardı kahvaltı yapıp çıkacaklardı onları seviyorum fakat biraz uzak kalmak en iyisi diye düşündüm ikisininde öperek "günaydın" dedim lavaobada elini yüzümü yıkayıp bende onlarla kahvaltı yaptım ardından onları göndermenin vakti gelmişti.Annem sulugöz olduğu için başladı ağlamaya bense onu sarılarak teselli ediyordum annem arabaya binince babam ile de vedalaştım.

Sonra yukarı çıkarak uzerime bi kaç bişe y giydim ve komidinin üzerinde duran telefonumu alıp yine koşar adımlarla aşagya indim güzel bi semtte oturuyorduk hava guneşliydi büyüden hava almak bana çok iyi gelebilirdi.Kapıyı kitledikten sonra, yeşil çimlerin olduğu yerlerde yürümeye başladım çok huzur veriyordu tertemiz hava.Uzun bi sure yürüdükten sonra telefonum çaldı arayan--
Seçil💞
-günaydın
-sanada günaydın

-nerdesin,halettin mi annenleri?
-evet hallettim geziyorum biraz

-gelmemi istermisin?
-yo hayır saol iyim ben biraz hava alıcam sadece

-peki sen bilrisin cnm.sonran yine ararım ben by.

-tabi by.

Telofunu kapatır kapatmaz koşu parkında durduğumu farkettim ve bi ses bana:Biraz daha orda durmayı
düşünüyor musun?
Dediğini duydum ve arkamı donup baktıgımda ise.....