SON GECE

t ( korkuluk )

Gecem, ben kendimi sevemem
Hele ki yere bir harf düşürmüşsem
Kendime tarla temalı bir dünya kurdum
İçinde bir tek ben yaşıyorum
He birde lanetli bir kuzgun
Ben toprağa ekili gecelerin bekçisiyim
Anlayacağın cansız bir korkuluğum
Kollarımı açmış kuzgunu bekliyorum
Kuzgun ölümün ta kendisi
Karanlıkla lanetli
Eskiden beyazdı biliyor musun
Ne zaman geceye gözünü dikti
Siyaha bulandı gözlerin gibi
Artık suskun karanlık
Ve hafif kahverengi
Arkamdaki geceleri görememek
Ama yinede sevmek işte ben buyum
Tek harfimi korkuluk yapıp
Sana veda ediyorum
Mezar taşım çoktan hazır
Veda duyğun
Doğum: henüz doğmamıştır
Ölüm: suskunluğu kuzgunun