Yolculuk...

81 8 8
                                    

ASENA

Bu sabah mutlu bir şekilde uyanmıştım. Okula gitmek için hazırlanıyordum,tam kıyafetlerimi giymiştim ve kapım çalındı ve içeri annem girdi. "Günaydın" dedi sakin bir ses tonuyla bende ona "Günaydın" dedim ve çantamı hazırlamak için ayağa kalktım tam çantamı elime aldığımda annem omzuma dokundu ve üzgün bir tavırla yüzüme baktı ve konuşmaya başladı. "Bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum" dedi usulca sonra bende hiç kesmeden dinlemeye devam ettim ,yüzüm şu anda gülmüyordu annemin söyliyeceği şeydende hoşlanacağımı hiç zannetmiyordum. Annem konuşmak için ağazını açtı ve "Taşınıyoruz." Dedi yüzü asık bir şekilde. Ben bunu duyduğum için üzgündüm ama kabul etmedim tabikide ve cevap olarak "Evimizden,okuldaki arkadaşlarımdan vazgeçip hiçbir yere gitmem." Dedim sinirli ve üzgün şekilde,ama annemin yapabileceği hiçbir şey yoktu,herşey babamın başının altından çıkmıştı, annem  odadan çıkmak için kapıya doğru yöneldi,tam odadan çıkacakken bana doğru döndü ve "Eşyalarını toplasan iyi olur dedi ve arkasına bile bakmadan odadan çıktı. Bende her ne kadar istemesemde bu kararı babam vermişti.
Bu benim için çok zor olucaktı. Çünkü Amerikada yaşarken bir anda Türkiye'ye gitmek çok zordu çok.
On dakika yatakta öylece oturduktan sonra sonunda eşyalarımı toplamak için yataktan kalktım. Eşyalarımı toplarken yatağımın başındaki tek çekmeceli dolabımın içinden arkadaşlarımla çekindiğim fotoğrafları  alıp öylece baktım o gözümde kalan engellediğim o gözyaşının düşmesine izin verdim. İki dakika sonra eşyalarımı içine koyabilmek için bavulumu dolabımın içinden aldım ve gitsilerimi içine katlayıp koydum ve aşağıya gitmek için inicekken odamın kapısında arkadaşlarımızlar yaptığımız antik kuntik çizimler ve fotoğraflar vardı,onlarıda çıkartıp çantamın içine koydum ve gözümdeki gözyaşını silerek merdivenden aşağıya annemle babamın yanına indim. Zaten onlar bavullarını çoktan arabaya koymuşlardı bile,daha ben kedimi bulamamıştım, öyle belki gelir diye "Luna Luna gel kızım" diye bağırınıyordum evin içinde tabikide ben bağırınca gelmemişti bende onu aramak için ilk mutfağa sonrada salona doğru gittim ve Luna'yı koltuğun arkasında uyurken buldum hemen babamın "Hadi gelin de gidelim" diye bağırışlarını duyduktan sonra hemen Luna'yı kafesine koyup arabaya doğru yol aldım. Kedimi asla bagaja koymazdım,zaten arkada tek başıma oturuyordum onun için kafesten çıkarmamda da hiç bir sıkıntı görmüyordum ve bende çıkardı Luna'yı kafesinden çıkardım. Uçak yolculuğu yapıcağımız için hava alanına gidene kadar Luna ile oynadım. Aradan yarım saat geçtikten sonra sonunda hava alanına gelmiştik.
Babam biletlerimizi önceden almıştı. Direkt görevli kadın yanımıza gelip oturacağımız yeri gösterdi. Uçak iki kısımlıydı. 1. Kısımda anne babalar 2. Kısımdada çocuklar oturuyordu. Babamlar çoktan yerlerine oturmuştu bile, görevli kadın onların eşyalarını kaldırmak için uçağın üst kapağını açmıştı.
İki dakika sonra aynı kadın benim yanımda belirdi. Valizlerimi koydu kedimide hayvanların durduğu bölmeye götürmek için eğildi,tam alıcakken ben atıldım "Kedimin gitmesini istemiyorum onu kafesinden çıkarmam merak etmeyin" dedim oda biraz itiraz ettikten sonra Luna'yı yere tekrardan yere koltuğumun yanına bıraktı. İki dakika somra uçağın kaptanı anons yaptı."Uçak kaptanı konuşuyordur on iki saatlik uçak yolculuğumuza hoşgeldiniz, lütfen kemerlerinizitakın ve yolculuk bitene kadar çıkartmayınız, yolculuğun tadını çıkarın iyi seyahatler dilerim." Dedi ve uçak havalanmaya başladı. Aradan yarım saat geçmişti ve hava kararmaya başlamıştı bile, ama benim canım çok sıkılmıştı, aptal aptal etrafıma bakındığımda herkes uyumuştu benim uykum yoktu. Telefonumu çıkartıp saate baktım saat 8:30 olmuştu.
Nasılsa herkes uyuduğu için yasak olmasına rağmen kemerimi açtım anne ve babama bakmak için salık olan siyah saçlarımı toplayıp 1. Kısma gizlice girmeye çalışacaktım. Hemen oturduğum yerden sessizce kalkıp 1. Kısma doğru yürümeye başladım. Perdeyi kaldırdıktan sonra herkesin yine uyuduğunu gördüm aslında insanların uyuduğuna şaşırmadım çünkü neredeyse hepsi hava alanına çok uzun yollardan gelmişti ve annem babam bile uyuyordu. Tam içeri girecektim ve "Patt!" Diye bir ses duydum ve sesin geldiği yere baktım. Allah'tan kimse uyanmamıştı, hemen koltuğumun olduğu yere gittim tam oturacakken bir baktım ki Luna'nın kafesi devrilmişti ve Luna içinde değildi, kara kara düşünmeye başladım çünkü o kafes kendiliğinden düşüp açılmazdı diye düşünürken "Hırrr" sesi duydum ve arkama dönüp baktığımda Luna'yı gördüm. 1. Kısma doğru gidiyordu. Hemen sessiz olmaya çalışarak arkasından koşmaya başladım ve o arada saate baktığımda ise saat 12:15'ti ne ara o kadar vakit geçtiğini anlamamıştım, koşmaya devam ettim. Allah'tan Luna içeri giremeden yakalamıştım. Arkamı dödüğümde arkamda bir çocuk duruyordu. Oda benim gibi 20 yaşında falandır diye düşündüm, göz göze gelmiştik benim ela gözlerimle onun yeşil gözleri öylece birbirimize bakıyordu. Hemen yanına gidip sakin olmaya çalışarak sordum. "Kedimin kafesini deviren dengesizi gördün mü? " diye sordum. O ise ilk bana baktı öylece sonra ellerini siyah saçlarına götürerek cevap verdi." Kedinin kafesini deviren dengesiz bendim." Dedi,ve bu beni deli etti hemen sinirli bir şekilde cavap verdim. "Madem deviriyorsun neden kaldırmıyorsun" dedim. O da "Belki canım kaldırmak istemedi" dedi. Ve o kadar sinirlenmiştimki o sinirden yanağına bir tokat attım,ve "Salaksın oğlum salak kedim benim için çok değerli" dedim ve koltuğuma geri döndüm, Luna'nın kafesini yerden kaldırdım ve Luna'yı içine koydum ve kafesini kucağıma aldım sonra çocuk yanıma geldi ve bana dönüp "Seninle birdaha karşılaşmayalım yoksa olucaklardan ben sorumlu değilim." Dedi. Tabikide aldırış etmeden uyuyacaktım  ama uyumadan önce saate baktım. Saat 01:45' ti. Geriye altı saat kalmıştı ve artık uyumam gerektiğini düşündüm ve Luna elimde uyumaya başladım.
6 SAAT SONRA
Uçağın komutanının seaiyle uyandım, diyorki "12 saatlik yolculuğumuzun sonuna gelmiş bulunuyoruz. Türkiyeye hoşgeldiniz dedi ve sakince uçaktan inebilirsiniz." Dedi. Valizlerimizi alıp uçaktan indik. Saat 08:00'di.

Arkadaşlar umarım hikayenin ilk bölümünü beğenmişsinizdir. Hikayenin devamını beğendiyseniz lütfen yorumlarda belirtin. Ve lütfen oylamayı unutmayınız. Okuyanlara çok teşekkür ediyorum😇😇😇

İki Kişi Bir SeçimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin