ik pak mijn kussen en loop naar beneden. "mam, krijg je dit er nog vanaf?" vraag ik. ze knikt. door de dood van pap is het hier stil. ik loop weer naar boven en doe een ander hoesje om mijn kussen. ik gooi het op mn bed. "SHIT" roep ik. het is 10 uur. ik moet naar school. ik kleed me om. ik ren de trap af. "waarom zo gehaast?" vraagt mam. "ik moet naar school" zeg ik gehaast. ze begint te lachen. "morgen moet je naar school" zegt ze. "het is toch maandag?" vraag ik. "zondag" verbeterd mam. ik plof met een zucht op de bank. niks voor niks zo gehaast. ik wil Samuel appen. maar ik heb zijn nummer niet. ik ga op twitter. lieve Sam kom online. ik twijfel of ik het wel naar hem wil dm'en. 'hoi' zeg ik. ik kijk rond op twitter. Samuel is wel online. ik besluit om een tweet te sturen. 'kijk je dm doos!'
vanuit Samuel,
ik zie een tweet binnen komen. @LottteX Kijk je dm doos!. ik glimlach. ik citeer de tweet. "@LottteX kijk je dm doos" oke DOOS ;). ik kijk in me dm. 'hoi' echt gewoon hoi. 'Lotjeee|' ik krijg meteen weer een berichtje terug. 'mag ik je n wat vragennn' 'vanwaar die n xD' 'nummer :$:D' Ik stuur mijn nummer en zij de hare. ik voeg haar nummer toe. 'babyy' 'samueletje ;)' 'ohno' 'hahahaha, ik wil je zien en de andere ook!' 'ik ga morgen naar je toe' 'uhw wat?' 'see you tomorrow babe'
ik kijk weer op twitter. tweets komen langs zoals 'Lotte, Sam is geen doos =(" en "Laat sam met rust en noem hem geen doos, je kunt hem niet dwingen' hallo niks tegen Lotte?! denk ik. 'perfect girl! #loveforu' de tweets stromen weer binnen. 'Yes im perf iknowww' stuurt een meisje. ik zucht. fans af en toe. 'chanter dude' ik krijg een app van Kaj. ik negeer hem gewoon. zal ik nu naar Lotte gaan?. ik heb al een kaartje. ik bel mn moeder en zeg dat ik naar Lotte ga. ze vindt het goed. het is 2 uur 's middags en het is ongeveer ander half uur ofzo? maar de tijd maakt niet uit. ik ren naar boven en pak mijn spullen. ik pak een sleutel en het trein kaartje. ik pak mijn fiets en fiets naar het station. "gammel fiets" mompel ik in mezelf. ik loop door naar de trein 'badhoevedorp-nijmegen..
vanuit Lotte,
"LOTTE!" roept mijn zusje ineens. ik loop naar haar toe. "wat is er?" vraag ik. ze wijst uit het raam. "mag ik het raam open doen?" vraag ik. ze knikt en begint hyper rond te springen. ik doe het raam open. "Heey jij!" roep ik. Sam draait zich om "Lotjeeee" roept hij. ik doe het raam snel dicht en ren naar beneden, snel maak ik de deur open. Samuel staat voor mijn neus. ik ga op mijn tenen staan en knuffel hem. "ik heb je gemist!" zeg ik. "ik jou ook." zegt hij. mijn zusje komt aan rennen. "SAMUEL LEIJTEN" roept ze. ik begin te lachen. "doe je jas uit en kom mee" zeg ik. hij doet zijn jas uit en zn leuke rode schoenen. ik glimlach. "drinken?" vraag ik. hij schudt zijn hoofd. "eten" zeg ik. hij lacht. "jij met je eten!" lacht hij. ik kijk hem aan. hij mij. ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten. "vinden je ouders dit goed, dat ik er ben?" vraagt Samuel. ik schrik. ik voel tranen op komen. ik kijk hem niet aan, maar naar de grond. "Samuel?" zeg ik voorzichtig. "ik, hoe, pap, nou" ik zucht. ik kijk weer een klein stukje naar boven. "mijn vader is vanacht overleden" zeg ik zacht. ik kijk hem aan en dan, komt alles eruit. de tranen. hij drukt me tegen zich aan en probeert me te troosten. "denk aan alle leuke dingen" zegt hij. "aan jou?" vraag ik. "als ik leuk ben" lacht hij. ik lach nu ook weer een beetje. "ik krijg Dinsdag een hond" zeg ik. "wat leuk! wat voor een en hoe heet die?" vraagt Samuel. "een halve boomer en een halve shi tzu! en ze heet Boomer" zeg met een glimlach. "heb je foto?" vraag hij. ik knik en pak mn mobiel. "kijk" zeg ik. hij kijkt, "wat n schatje" zegt hij. "jij ook" lach ik. "WAT!IK VERSTA JE NIET!" roept hij. ik lach. "gehoorapparaat nodig" vraag ik. we lachen verder. ik denk nu niet aan me vader. ik hoor me moeder binnen komen. "ben ik weer!" roept ze vanuit de gang. Samuel staat op. mn moeder staat achter de bank. "goedemiddag, Lotte en even denken" zegt ze. "Samuel Laurens"zegt Samuel. "dag Samuel"zegt ze. "goede middag" zegt Samuel en gaat weer langs me zitten. "is Fenne boven?" vraagt mam. ik knik. ze loopt weg en Samuel en ik zijn stil. iets te stil. we komen steeds dichterbij en langzaam zoenen we. dit moment. is iets dat ik nooit zal vergeten..
