Kağıt kesiğinden daha çok çok acıtır
Hemen geçmez öyle vicdanın izi
Aklımda ne varsa dilimde hepsi
Sabrım herkesten önce arar izi
Kulağımda sayısız cevapsız çınlama
Biri beni mi anıyor seviyorum sanıyor
Köprüleri yakalı,kaldırıp kenera atalı
Yüzünü unutalı uzun zaman oluyor
Kalbimde kırılmadık yer mi bıraktı
Yaptıyla söylediği nedense farklı
Mazlumun ahı aheste aheste
Bırakın kazandım zannetsin zavallı
