Love doesn't have Measurement

2nd chapter

LYN'S POV

"REJ !" nakita kung papalapit yung T.F ko. Engot nito di pumasok kanina.

"LYNNNNN *boink* bat mo ko binatokan?" tss -_-

"Nagtanong ka pa! anong trip mo naman at hindi ka pumasok kanina?" siguro late ulit to nagising. HAy

" Eh kasi ganito yun, *bla bla bla" kinewento niya yung nangyari sa kanya kanina.

"WAHAHAHAH. engot ka talaga, umagang-umaga may multo. wahahah" at yan natatawa ako sa kinwento niya.

"Oh sige tumawa ka pa, kaibigan talaga kita*sarcastic tone" pikon talaga to.

"oo na di na ako tatawa, high blood mo!"

"TSK" hehehh, minsan talaga pikon to, kaya nga ang sarap asarin nito. EHH

"Rhej, Hoy Rhej, Rhej to earth" hala tulaling ang lola niyo.

"HOY babae, tulaling ka dyan" with matching kaway-kaway pa sa harap ng mukha niya.

"ha? ahh ei, wala, nagbibilang lang ako ng molecules sa hangin, hehehe" at napakamot pa siya ng batok niya.

"x_x tange, baliw ka na ba? kasi kung oo , ngayon pa lang lalayuan na kita, para madali akong makamove on sa masisirang friendship natin" baliw talaga to kahit minsan.

"grabe ka naman, iwanan lang ng friend? sama mo, ako na nga lang ang unang lalayo sayo, BYE" hahahahaha.. pikon talaga to. kitams walk-out agad ang peg niya.

"Hoy san ka pupunta? joke lang yun, kaw naman di na mabiro, hoy hintay nga" at yun hinabol ko siya.

By the way, before i forgot, ako nga pala si Lyn Fenley, 17 years existing in this world, but never exist on my special someone's life. *-* SAD!!

I'm pure Pilipino, surname ko lang yung pang imported, ewan ko kung bakit? siguro may nakapanasawang foreigner yung kanunuan ng tatay ko, kaya ayon.

basta ako i'm pure Filipina, at blood, heart and physical. Speaking of physical , hindi po ako kagandahan at di rin naman panget pero ewan sadyang lampulan talaga ako ng tukso, hehehehh.

Sana middle class lang yun status ng family ko sa community, ei anong magagawa ko , yun kasi yung nakatadhana samin -_-.

Nag-aaral ako sa isang malaking university bilang I.T student. SCHOLAR nga rin pala dahil sa gusto kong makapasok sa Big School na ito, kaya ayon gumawa ako ng paraan para makapasok! galing ko no? AKO pa! (yabang) hahahhah ^_^ v

Papunta na kami sa next room namin sa kakahabol ko sa T.F ko.

at ng hindi sinasadyang matabig ko ang isang student.

"SORRY! SORRY!" -ako

"Ano ba naman yan. Magdahan-dahan ka nga." bulyaw niya sa akin, at kung gusto niyong malaman kung sino siya? Siya lang naman si RENZ KIEFLER ang pinaka nakakainis na taong nakilala ko, at ilang beses ko ng pinatay ng paulit-ulit sa isip ko. heheheh ..

"Sorry na nga di ba? TSK" nakakainis talaga to oh. B.V.

"Ay wow ikaw natong may kasalanan, ikaw pa tong may ganang magalit ha!" tangka niya na sana akong itulak ng dumating yung kaibigan niyang si Yohan De Jong, at pinigilan niya si renz.

"Renz, stop it, she's still a girl, at nag sorry na rin naman siya sayo, di ba?" O_O I was shock not because of what might Renz did to me but because i felt something tickling effect on my tummy and my heart skip a beat for a second.

Napatulala ako sa ginawa niya and the only thing i know ay pinagtanggol ako ng isang taong ni minsan walang may gumawa sa akin. Ngunit na tauhan lang ako ng hinagit ako ni Rhej palayo sa kanila.

"Lyn, okey ka lang ba? Sorry kung wala ako kanina nung may umaway sa'yo" i can see on her face na worried talaga siya sakin.

"Ano ka ba! Okey lang ako no, Kinaya ko naman sarili ko, Di ba?" pa cheer-up kung sagot sa kanya.

"Kinaya mo nga sarili mo, pero nakaya mo ba yung ibang tao? mabuti na lang pinigian ni Yohann si Renz." speaking of Yohann, waahhhah kinilig ako dun kanina. O/////O pero wag magpahalata. SSshhh.

"Oo na! basta tapos na yun no. Wala na sila ohh ^_^"

"Ewan ko sayo, magsi C.R muna ako"

. . . . . . . . . . .

"Oy rhej, bilisan mo na dyan male late na tayo ow" dahil sa maling direkson ako hinatak kanina ng DEAREST friend ko, napalayo tuloy kami sa room namin.

"Oo na! Binibilisan na nga di ba?" patakbo kaming lumakad papunta sa room namin at mabuti na lang ay di pa nagsisimula yung aming instructor.

"hay buti na lang di pa nagsisimula, hahahahh"-Rhej

"Oo nag ei,there's still luck on us"-Ako

Umupo na kami sa aming proper seat, pero puro *bla bla bla lang yung naiintendihan ko sa instructor namin.

*krrrrrriiiiiiiiiiinnnnnnnng. at YES, time na. tapos na rin yung klase amin and .....

LUNCH na.. whoo. whoo. whoo. gutom na ko.

"Lyn, sa labas nalang tayo ng school kumain"

"Oh bakit naman? Dun ba kakain si Josh? Ayieee" kala niya nakalimutan ko na yung kinwento niya kanina sakin dahil lang sa nangyari. hahahahh.

"Lokaret, HINDI no! nakakabanas na kaya yung pakain sa CAF. Paulit-ulit na lang" in-denial pa ang lola niyo. hahahh . Pero tama rin siya, paulit-ulit na lang kasi ang kinakain namin sa CAF.

"Oo nga, tama ka. Nakaka-umay na rin yung mga pagkain don"

"TARA na" at hinatak na naman niya ako. Sa totoo lang, minsan wala akong tiwala kapag hinahatak ako nito, kasi kung saan-saan niya ako dinadala. TSK.

"Oyy, pa saan na tayo?" pagtatakang tanong ko.

"Basta, may nagsabi sakin na masarap daw ang mga pagkain dun"

'may nagsabi' ?? sino kaya nagsabi non? AMPHHH, matanong nga.

"Ei sino naman ang nagsabi non?" siguro si Josh, hehehehh

"Basta!" -Rhej

"Si Josh no?" -Ako

"Josh ka dyan. hindi no!" ang laking in-denial talaga nito.

"Weehh?? okey sabi mo ei" with a sarcastic tone.

"Ei bat parang sa tono mo hindi ka naniniwala?" -Rhej

"Hindi ahh. Alam ikaw kung anu-ano iniisip mo sakin" wahahah.

"TSK. ewan ko sayo wag na nga lang tayo don, ang malisyosa mo" hala pikon, bigla na namang bumalik sa school.

"wahahhahhh,joke lang yon, no ka ba? Kaw rin sayang yong masarap na pagkain at sulyap kay Josh, wahahahhh"

*lingon + *deadly glare strike to me

alam niyo na kung saan galing, wahahah

"gusto mo masulyapan mo yong kamatayan mo?" pikon na, in-denial pa. Kanina nga ei halos patayin niya sa titig si Josh.

"heheheh joke lang, ayoko pangmamatay. Kawawa yong future husband ko. mababalo lang ng maaga " at hinatak ko siya bumalik sa sinasabi niyang lugar.

"Ei ikaw nga kanina, may knight and shining armor ka na. ahahahha"

"Knight in shining armor ka dyan. Pinigilan niya lang kaya yung magaling niyang kaibigan para hindi ma D.O" pero in-all-fairness sana totoo na lang na talagang ipagtatanggol niyo ako.