Happy Ending- Selfishly (one shot)

Siguro lahat tayo pangarap ang happy ending. may hindi man naniniwala but, surely deep inside yun din ang gusto ng puso.

Wala pa sigurong taong hindi nainlove. Kahit hindi nila aminin. ang mainlove ang isang tao kahit isang beses sa buhay nya ay katotohanan.

parang ako.

at si Mario.

8 taon na kaming magkakilala, magkapit bahay, magka school, magka classmate.

Ganun pa man hindi ko masasabing kami ay super close. Hindi kami iisa ng circle of friends. At siguro, hindi nrin kami iisa sa nilalaman ng puso.

Sa haba ng taon naming magkasama halos lahat na yata ng bagay e nagawa na namin. Lalong lalo na ang mag bangayan sa bawat daraan na araw.

Minsan na kaming naging seatmates. Tipikal. Napapagalitan ng titser dahil sa nagdadal dalan habang nag lelecture, nagkokopyahan, nagpapataasan ng score at kung minsan naman ay sinasadyang hindi iperfect ag quiz para hindi lamangan ang isa't isa. nandyan din ang pag aasaran na na nauuwi sa irapan, habulan walang imikan at sakitan o hampasan ng bimpo, pahiran ng pulbo sa mukha kapag natalo sa bato bato pik, asaran ng baboy at butiki, ngunit sa kabilang banda ay may taglay na pag aalala sa panahon ng kahinaan. minsan nga ng pinanghinaan ako ng loob ang gawin ang ilang activities sa PE ay tanging sya ang hindi napagod magsalita na "kaya mo yan" subukan mo lang" at "madali lang yan para sayo, maniwala ka sakin" at kahit kelan ay hindi ako binigo ng mga binitawan nyang salita.

Hindi namin gusto ang pang araw araw na presensya ng bawat isa. At masaya ako sa tuwing hindi kami magkagrupo. pero parati syang naroon kung nasaan ako, sadyang nangaasar yata ang pagkakataon. Tanging ang mga kaklase lang namin ang may ibang pananaw rito. At isinasantabi ko lang ang kanilng mga pasaring.

Isang beses nang mkita ko syang malungkot at nakatungo sa desk nya na animoy natutulog... ginulo ko sya at tinanong kung anong problema. mahina nyang sinabi na kantahin ko ang maybe its wrong ng SideA sa kanya. Hindi ko na ito ipinagkait sa kanya. Kahit alam kong anumang oras ay pwede nya kong tawanan dahil walang sinabi ang boses ko sa kanya. Ni hindi ko alam kung napagaan ko ang loob nya sa pabor na ito. Ang nasisigurado ko lang ay naaalala at namimiss nya ang babaeng minsan nyang ginusto.

There I was

Waiting for a chance

Hoping that you'll understand

The things I wanna say

As my love went stronger than before

I wanna see you more and more

But you closed your door

Why don't you try

To open up your heart

I won't take so much of your time

Maybe, it's wrong to say please love me too

'Cause I know you'll never do

Somebody else is waiting there inside for you

Maybe it's wrong to love you more each day

'Cause I know he's here to stay

But I know to whom you should belong

"Jody!, gusto mo bang malaman kung sinong may gusto sayo dito sa room?"

kinikilig na tanong ni Grace pagdating ko ng eskwelahan

"ayoko. Baka kaibigan ko iyan. Ayokong magkailangan kami"

kinakabahan kong sagot

Hindi ko alam kung anong masamang balak nya sa paglalagay nya ng pangalan ko sa who's your crush ng nagiisang slumbook na pinaiikot sa klase. Hindi ko din alam kung naiinis lang ba ko sa inilagay nyang mga salita sa Describe your crush o dahil pakiramdam ko ay hindi naman totoo ang isinulat nyang gusto nya ako. tama bang ipangalandakan ng ganun na lang ang features ko na since birth ay hindi na nagbago?! Pero kung tutuusin ay akong ako nga ang isinulat nya sa slumnote: