Reba's hoofd schoot omhoog door een nieuwe pijnscheut.
Ze rukte aan de touwen die haar lichaam vasthielden, om haar middel heen gebonden tegen een verticale pijp aan die in het midden van een kleine en smalle kamer aan de grond en het plafond vastgeschroefd zat. Haar polsen waren aan haar voorkant gebonden en haar enkels zaten ook vast.
Ze realiseerde zich dat ze weggedommeld was en ze werd onmiddellijk overspoeld door haar angst.
Ze wist dat de man haar zou gaan doden. Beetje voor beetje, wond voor wond. Hij wilde haar niet doden en geen seks met haar hebben, hij wou alleen dat zij pijn leedt.
Reba: ik moet wakker blijven, dacht ze. Ik moet hier wegkomen! Als ik hier weer in slaap val zal ik sterven!.
Ondanks de hitte in de kamer, voelde haar naakte lichaam koud van het zweet.
Ze kronkelde, keek naar beneden en zag dat haar voeten naakt op de hardhouten vloer stonden.
De vloer was aangekoekt met stukjes opgedroogd bloed, een zeker teken dat ze niet de eerste was die hier vastgebonden zat.
Haar paniek groeide!
Hij was ergens heen gegaan.
De enige deur in de kamer was gesloten, maar hij zou hoe dan ook terugkomen.
Hij kwam altijd terug. En hij zou van alles doen wat hij zich maar kon bedenken om haar te laten schreeuwen.
De ramen en deuren zaten allemaal dicht gespijkerd en ze had ook geen idee of het nou dag of nacht was.
Het enige licht kwam van de schittering van een peertje die aan het plafond hing. Waar deze plek ook was, het leek erop dat niemand haar kon horen schreeuwen.
Ze vroeg zich af of deze kamer ooit de slaapkamer was van een klein meisje; het was
Grotes, roze, met overal gekrulde tekeningen en sprookjesachtige motieven.
Iemand - ze vermoedde haar ontvoerder - had lang geleden deze plek vernield, krukjes en stoelen en tafel helemaal kapot en omver gegooit. Op de vloer lagen uiteengerukte ledematen en rompen van poppen. Kleine
Pruiken - poppen pruiken gokte Reba - hingen als scalpen aan de muren van de kamer vastgenageld. De meest
Nauwkeurig gevlochten, allemaal in onnatuurlijke, popachtige kleuren
Een beschadigd, roze nachtkastje stond recht tegen de muur aan, met de..........
Sorrry voor dit einde maar ik ga nu een hoofdstuk 2 beginnen en daar krijg je te lezen wat er met het nachtkastje
Veder aan de hand is
Veel lees plezier
Xx Anoniem
JE LEEST
EENS WEG
הרפתקאותHet boek gaat over een meisje genaamd Reba. Maar met Reba gebeuren veel enge en gevaarlijke dingen die ze lieer niet had laten gebeuren Iedergeval ze beleeft veel avondtuuren En dat kom je maar op. 1 manier te weten en dat is............? Door he...
